Komt er ook een volledig reisverslag?
Fotogalerij
Mozaïek |
Zeldzame soorten |
Schaarse soorten |
Overige |
WP-soorten |
Wereld-soorten |
Determinatie |
Historie |
Dutch Bird Alerts |
Dutch Birding 40 jaar |
België |
Belgian Bird Alerts |
Zeldzaamheden België |
Razoleeuwerik
Alauda razae · Raso Lark
Datum | 9 mei 2024 |
---|---|
Locatie | Razo, Kaapverdië |
Fotograaf | Eduard Sangster |
Bekeken | 1890 × |
Razo is een zeevogel paradijs en vele vogelaars hebben goede herinneringen aan hun overnachting op het eiland, lang geleden. Sinds 1955 is het een beschermd gebied en per 1990 zelfs een nationaal park. Sedert een kleine 10 jaar is het verboden om het eiland te betreden zonder permit. De bescherming wordt steeds strikter. Op papier, want in de praktijk werd er weinig gehandhaafd. Dit is gelukkig ten goede gekeerd. Er worden boetes van duizenden euro's uitgedeeld aan vissers die het eiland betreden en er is vrijwel continue monitoring van onderzoekers op en rond het eiland. Er wordt samengewerkt met de lokale vissers, zodat ook hier begrip is en blijft. Voorheen oogsten zij duizenden eieren en vogels jaarlijks op het eiland. De populatie was in de vorige eeuw rond de 200-250 vogels. Door een droge periode periode daalde dit aantal tot 95 exemplaren rond het jaar 2000. Sindsdien zijn de aantallen gestegen tot 1.100 exemplaren. Enkele tientallen vogels zijn uitgezet op Santa Luzia. Grappig detail: enkele geringde vogel doken weer op op Razo. Het zijn honkvaste beesten, want ze zijn tot nog toe slechts 1 maal ooit buiten Razo (en Santa Luzia) gezien. Ondanks dat de onringende eilanden goed te zien zijn vanaf Razo. In de 15e eeuw koloniseerde de mens de Kaapverdische Eilanden. Aan de hand van fossielen wordt aangenomen dat de Razoleeuwerik hiervoor ook op 3 andere eilanden voorkwam. De soort is door Birdlife geclassificeerd als Critically Endangerd, ondanks de stijging van de populatie. Door het kleine leefgebied, omdat het een grondbroeder is en omdat er geen waterbron is op het eiland is (en blijft) de soort zeer kwetsbaar. De boottocht naar het eiland duurt vanaf Sao Nicolau een kleine drie uur. Wij hadden geluk met een relatief kalme zee. De enige 'aanlegplek' van het eiland, in het zuidwesten, is ook de beste plek om de leeuwerik te zien. Na drie uur dobberen vlakbij de oever zagen we 1+1+4 vogels foerageren langs de waterkant. Ik vermoed dat ze daar foerageren op mineralen? De beste tijd lijkt rond het middaguur te zijn, zo vertelde de schipper. Het was trouwens een odyssee om hier te geraken. We moesten de reis met 4 dagen verlengen omdat diverse binnenlandse vluchten werden gecanceld van en naar Sao Nicolau. |
Discussie
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.