WP-soorten

Met de gehuurde villa naast het vuurtorentje van São Miguel waar de kolonie gevestigd is, heb je iedere dag een prachtig uitzicht met duizenden van deze prachtige Kuhls Pijlstormvogels. In de avond zodra het donker is laten ze een geweldig geluid horen waar we iedere avond echt even voor op het balkon gingen zitten en waar we ook de witte schimmen door de tuin heen zagen vliegen.

Veelvuldig aanwezig op het eiland (ssp patriciae)

@Peter, hier bovenin adult vrouw dan juv en adult man onderin.

Overal op het eiland vind je ze (op de foto zijn juvenielen te zien). Verder vond ik honderden Grote gele kwikstaarten die je overal ziet, miljoenen Huismussen en Kanaries. Portugezen zijn gek op duiven dus die zie je ook (ontsnapte..), en de Turkse tortel kan je ook niet missen. Die Azorenvink is op geen enkele manier te vergelijken met de Europese van het vaste land en ook een erg gaaf beest. Voor mensen die ooit nog heen willen, je krijgt geen spijt, nooit eerder zag ik zoveel groen met zoveel bloemen en de mooiste uitzichten. Nog geen uitgaansmogelijkheden daar zoals op de Balearen en Canarische eilanden dus jeugd blijft weg en dat houdt het mooi rustig overal..

juvenile

Adult female

juvenile

adult male

adult female

Op de bekende plekken niet te vinden helaas. Vervolgens na lang zoeken zelf een nieuwe locatie van de soort gevonden op 25-7 toen we er al bijna twee weken op hadden zitten... Uiteindelijk zo'n 20 vogels daar gevonden, inclusief juvenielen.

In Monte del Agua vrij 'gemakkelijk' maar steeds op redelijke afstand, op 1 moment had ik er 6 tezamen in een dode boom. In Mirador Lomo Molino ook verschillende vogels gezien maar wederom redelijk ver.

La Caldere bezocht ik eigenlijk voor het Goudhaantje (het zat er trouwens vol) voor ik terug naar het zuiden ging.

Toen ik door het bos terug naar de auto wandelde kwam deze plots aangevlogen en ging dichtbij in een boom zitten. De vogel leek even verrast als mezelf maar bleef toch lang genoeg ter plaatse om me een paar foto's te laten nemen en vloog dan verder het bos in.

Na een vogel in Monte del Agua (scope werk) en 2 zingende vogels bij Mirador Lomo Molino, toch maar naar Barranco de Ruiz, wat één van de beste plaatsen zou zijn.

Bij aankomst op de wegparking aan het noordelijkste punt van de barranco zag ik al vrij snel een vogel die op de rotswand ging zitten en in het struikgewas verdween (mogelijke nestplaats) maar voor de rest enkel vliegende vogels.

Wat me echter wel opviel was dat verschillende vogels de baan over vlogen en leken te zakken dus na een tijdje toch maar besloten om dit eens te gaan bekijken.

Aan de overkant is een klein straatje en al snel kom je dan bij een kleine parking. Daar heb je een uitzicht over enkele percelen met fruitbomen en wijnranken en vrijwel meteen zag ik een vogel opvliegen en verdwijnen in het gebladerte. Iets later zat er opeens een vogel op een afsluiting vlakbij maar op dat moment was ik niet echt voorbereid en ik durfde bijna niet bewegen dus dat leverde niet meteen de beste foto's op en al snel verdween de vogel naar de grond tussen de fruitbomen.

Na een dik uur wachten zat de vogel plots weer op de draad en deze keer was ik er wel klaar voor. Lang duurde het echter weer niet maar ging dan wel even druiven eten in de kleine wijngaard. In totaal zag ik daar een viertal vogels maar meestal waren ze eigenlijk wel uit het zicht.

Ik vermoed dat dit geen toevalstreffer was en dat de vogels hier wel regelmatig komen foerageren dus kan het wel interessante informatie zijn voor vogelkijkers die de Barranco willen bezoeken in de toekomst en Laurierduif willen zien. Een vriendelijke local, die me kort aansprak en waar ik mijn uitleg aan deed, beweerde alleszins dat hij ze ook geregeld ziet in zijn bananenbomen, niet dagelijks maar wel wekelijks. Hij leek wel de waarheid te spreken want vernoemde toch meteen het wit in de staart.

Op de draad is misschien niet de allermooiste setting maar het was wel super om de soort van zo dichtbij te zien! Wie graag de andere foto's ook wil zien kan deze hier bekijken.

A juvenile bird.

Op maar een paar plekken zagen we de bonte tapuiten. Zeker de mannetjes zijn bijzonder fraai! Meer foto's en het hele verhaal in mijn blog.

Als je naar Roemenië gaat, moet je uiteraard de Reuzenzwartkopmeeuw zien. Dat is gelukkig niet heel moeilijk op de goede plekken. We zagen er dan ook tientallen in het Delta gebied. Vanuit de boot zijn ze ook nog eens waanzinnig mooi te zien en te goed te fotograferen.
Heel het verhaal en meer foto's van deze reis zijn te vinden in mijn blog.

Tijdens de 2e pelagic werden er 6 Desertas Petrels gezien. Bovenstaande vogel passeerde een paar keer dicht langs de boot. Een vluchtfoto van de bovenkant, vind ik altijd mooi.

Tijdens 3 opeenvolgende pelagics werden beide Pterodroma's telkens gezien. Deze Desertas liet zich fraai bekijken vlak voor het terugkeren tijdens de 1e tocht.

At the same time, a different male was seen in another locality of  Lanzarote. This species is irregular and scarce as a migrant in the Canary Islands, typically seen during the spring migration. 

Deze Kelpmeeuw is ontdekt op 9 december jl. en is sinds 3 januari steady aanwezig in de haven van Laredo, nabij Bilbao. In januari zag deze vogel er nog zo uit. De ringen zijn na de ontdekking in Spanje aangebracht. 

De vogel slaagde glansrijk voor de broodtest. De dikke nek wordt (mede) veroorzaakt door een stuk brood.

Net als Marc Guyt vorig jaar op een zeetripje mee geweest met Rafael Armada. Bij de fish farmes nabij de Ebro Delta is het fijn toeven tussen mei en september met tientallen Mediterraan Stovjes. De pijlen komen niet echt op de chum af en bleven op iets meer afstand. We hadden enkele langsvliegende vogels van alle drie de soorten die daar voorkomen (Scopoli, Vale en Yelkouan). 

Geen gemakkelijke soort. 'Thuis' in Härjedalen altijd vergeefs gezocht, talloze malen bij Neljän Tuulen Tupa (Kaamanen) koffie gedronken en taartjes gegeten, zonder bruinkopmees. Konttainen en Valtavaara meermaals bezocht, zonder succes. Dit jaar maar eens een locatie bezocht die Dave Gosney beschreef in 2010. En verdomd: meerdere exemplaren zingend te zien en te horen. Meestal eindigen bezoeken aan Dave's locaties in een teleurstelling (ook voor hemzelf, overigens, als je hem in zijn video's mistroostig voor zich uit ziet kijken bij weer een dip).

Meer foto's en een geluidsopname (met iPhone) vind je hier

Tijdens een vijfdaags tripje met de Alkmaarders (er woont er tegenwoordig nog maar één in Alkmaar) naar Zweden was een van de targets de Taigagaai. Niet heel erg zeldzaam, maar je moet er toch wat tijd insteken. De beste taktiek is zachtjes rond rijden op binnenweggetjes door de soms bijna vogeloze naaldbossen, maar vroeg of laat loop je tegen een familiegroepje aan en dan laten ze zich goed bekijken. Dit is een van de ouders van een familiegroepje van vier vogels.

Tijdens het Hemelvaartweekend zijn de Alkmaarders naar Zweden gegaan om een paar dagen te Idre in het buitenverblijf van Raymond van Splunder door te brengen. Onderweg - we vlogen via Oslo - deden we Elverum aan, dé plek in Scandinavië voor Laplanduil. Via Bert de Bruin (nogmaals bedankt!) een lokaal contact (Roar Solheim) gekregen die bereid was om ons een paar te laten zien, hij moest de drie jongen toch nog ringen. De ouders waren het er niet mee eens en vielen Roar - ter bescherming getooid met een oude, lederen  vliegeniershelm waarmee hij naadloos bij het Vliegende Circus van Baron von Richthofen kon aansluiten - herhaaldelijk aan onder luid snavelgeklepper. Een ervaring om nooit te vergeten! Oeraluilen waren op dat moment al uitgevlogen, dat komt wel een volgende keer.

Links: moeder, rechts: vader.

Ik heb in 2018 om dezelfde redenen als bij de vogel van Lentevreugd op Sardinië geworsteld met de determinatie van Balearische. Er was zeker ook doortrek van senator. Van ca. 10 ex. was er geen één die aan alle 'veilig geachte' criteria voldeed. Hier twee foto's van hetzelfde individu. Zie m.n. de grote witte handpenvlek in de vlucht, die in zit volledig verdwijnt. Ook heeft de vogel grijze bovenstaartdekveren en ogenschijnlijk een forse snavel. 

Tijdens de Birdquest tour vonden we dit vrouwtje Goudsnip met drie jongen, waarvan er twee zichtbaar zijn. Er zijn niet veel waarnemingen in SA dus hier waren we wel blij mee. Ze zaten nogal ver en de foto heb ik daarom genomen via de scope met m'n Iphone. De mannen van Birdquest kwamen er in de loop van de dag achter dat dit wel eens het eerste bewezen broedgeval van SA zou kunnen zijn. Bleek dit de enige foto en dus het enige bewijs te zijn.... 

Ook als dat niet zo is blijft het een pracht waarneming. Iemand die meer weet over broedgevallen van Goudsnip in SA?

Deze Krabplevieren lieten zich leuk bekijken op het strand bij Jazan, Saudi Arabië. Samen met Arthur Geilvoet leuk kunnen platen. Zie voor veel meer foto's en geluidsopnames van leuke soorten tijdens deze geslaagde trip mijn blog www.bertsbirds.blogspot.com

Wilsons Stovje spec.

Zie discussie hier.

Wilsons Stovje spec.

Zie discussie hier.

Wilsons spec. 

Zie de discussie hier.

Zie andere foto voor info.

In het Baardgrasmusgeweld van de laatste tijd maar eens een opfrisser van de Moltoni's. Terwijl ik een Balearische Roodkopklauwier aan het fotograferen was begon deze zijn liedje vlak achter me. Ik voeg nog een tweede foto toe van zijn voorname grijze mantel. 

In de late herfst zat er eentje in Zweden (gegaan en gedipt...). Dan moet Nederland toch ook weer eens kunnen?

Wat een feest om deze te zien op de Farasan Islands tijdens onze trip naar Saudi Arabie. Vanaf deze eilanden een kleine "pelagic" gedaan langs alle rotseilanden en mangroven daar. Naast deze reiger hadden we 14 Sooty Falcons, vele Sooty Gulls, White-eyde Gulls, , Swift terns, Bridled terns, Lesser Crested Terns, Brown Boobies en Brown Noddies

De fish farmes van Ra's Dibba zijn een plek om in de gaten te houden. Gelegen 2km uit de kust zijn hier afgelopen week ontdekt: 2 Short-tailed Shearwaters (1e waarneming voor VAE), 2 Sooty Shearwaters en 1 Red-footed Booby. Al langer waren aanwezig 2 Lesser Noddies en 3 Brown Noddies plus de reguliere soorten zoals Brilsterns, Socotra Cormorants, Persian Shearwaters, etc. 

Gistermiddag ben ik met een ter plekke geregelde boot ruim een uur het water op gegaan en dat viel niet tegen. Behalve de booby alle genoemde soorten gezien. Laat in de middag lijkt de beste tijd van de dag, dan komen de pijlen. Welke maand(en) de beste tijd hier is, moet denk ik nog blijken. Als iemand interesse heeft om een keer te gaan, pm me voor contactgegevens.

Deze foto toont een Lesser Noddy, die verschilt van de Brown Noddy (inzet) door oa kleiner formaat, langere, dunnere snavel plus minder contrast tussen licht voorhoofd en teugel.