@Fred laat ik voorop zeggen dat de split van Toendra en Taiga Rg nog maar eens opnieuw moet worden geëvalueerd. Na jaren met de materie (ook in het veld) bezig te zijn geweest in een provincie die van oudsher goed zou zijn geweest voor Taiga (Limburg) heb ik de hoop opgegeven het (verleden) allemaal helder te krijgen. Ik denk dat oranjesnavel eenlingen in een groep Toendra's zowiezo geen veilige ID oplevert. Oranje snavels lijken ook optisch nog langer. Zelf in Zweden heb ik ooit hoofdkrabbend tussen (verondersteld) enkel Taiga’s gestaan. Ooit was namelijk de stelling dat Toendra’ daar zeldzaam waren in Zweden....maar ik zag zonder moeite meerdere kandidaten. Dan moet je het nog maar helemaal niet hebben over de situatie in Azie (China). Daar zouden toch ook donkersnavelige Taiga's voorkomen?? (of is dat inmiddels oude info?). Ik kwam er o.a. in Poyang echt heel slecht mee weg..Een groep van nagenoeg enkel oranjesnavels met lang(e) lijkende nekken zoals in de link van Bakker 2010 zou ik dan maar Taiga’s noemen (zie overigens geen verschil met de foto uit 85 waar jij wel warm van wordt). Ganzen zijn plaats en redelijk partnertrouw wat de vererving van kenmerken binnen deelpopulaties aannemelijker maakt. Ooit, denk ik, dat we terug gaan naar 1 soort Rietgans waarbij vogels per broedgebied globaal verschillen (bijv. vogels broedende in het stroomgebied van een bepaalde rivier of geografisch begrenst gebied zien er globaal meer oranjesnavelig uit dan weer andere deelpopulaties). Dit verondersteld men in de US bij Grote Canadese ganzen al jaren vandaar dat het voorstel van de persoon die al die deelpopulaties als soorten wilde bestempelen is afgeschoten. Inzichten veranderen, het Schots Kruisbek (ook een “snavel dingetje”) geloofd ook bijna niemand meer....

@Max: heb nog foto gezien van een goede Taiga dit jaar; heb ik iets gemist?

PS: vorig jaar wel een paar (bijv Autrichepolder 24/11).

Gedeeltelijk wel eens met je Max. Leuk is het misschien om even te kijken naar de variatie bij Kleine Rietgans. Wat opvalt is dat er hetzelfde gebeurt als bij Toendra versus Taiga. Lange snavels meer oranje, en korte weinig en een bandje vormend... Dat bandje lijkt het uiteraard niet helemaal bij kortsnavelige Kleine Rieten maar hier geldt wel; langere snavels hebben in de regel meer roze dan zwart op de snavel. Als je bij langsnavelige Kleine Rieten die overigens ook groter zijn de tandjes gaat tellen( zoals ze bij Taiga ook doen..), volgt er een andere uitslag dan bij de kortbekken laat zich raden.. Net als bij de grote Rietgans “soorten” is er nou niet bepaald veel verschil in de pluimage en denk ik ook dat we dat splitje destijds niet hadden moeten doorvoeren.. Maar goed, dat is nu eenmaal wel zo! Tijd om het allemaal nog eens heel goed onder de loep te nemen in de toekomst is een mening die ik graag deel!

@Fred daar ga je me te snel, Kleine Rietgans is toch mega meer geografisch gescheiden dan de twee andere Rietgans hoofd taxa en ook (naast snavel EN pootkleur) herkenbaar aan verenkleed en misschien totale structuur?

@Arnoud, idd ik heb deze winter ook geen vogels gezien die wij nu Taiga Rg noemen.

Ik ga liever wat sneller nu Max, het duurt al zolang 😉

Ha Fred, benieuwd waarom jij hier een eerste winter van maakt? Kan ik weer wat van leren misschien. Ik heb van Albert de Jong begrepen dat het sowieso ontzettend lastig wordt om een enkele vermoedelijke Taigarietgans binnen een groepje Toendrarietganzen te determineren. Fantastische plaat overigens Fred.

Roel, door afgeronde toppen van dekveren, poten zijn nog wat vaal oranje (meer uitgekleurd bij adult..), en in vlucht een heel duidelijk schubpatroon van de kleine dekveren.

Dankjewel voor je uitleg Fred.

Groetjes Roel.

Korte film van de Taiga die vandaag door Bob Woets werd gevonden aan de molenweg in de Wieringermeer.

Inderdaad een indrukwekkend exemplaar. Mooi kopprofiel en lange slanke hals. Eerste dit jaar volgens mij met bewijsmateriaal.