Twee Nordmanns werden gevangen en voorzien van een zender. Erg benieuwd naar de terugtocht van deze schaarse soort!

Bevond zich net buiten het park, bij onze accommodatie. 12.600 iso rules......:-)

Nkulengu Rail is een bosral, en slaapt in bomen (meestal met meerdere exemplaren naast elkaar op één tak). De strategie om deze soort te zien te krijgen is enigszins bizar: de vogels roepen rondom zonsondergang en zonsopkomst, echter maar voor een zeer korte periode. Je gaat op zoek naar vogels die vrij dicht bij het pad zitten te roepen. Heb je die gevonden, dan moet je snel het bos in lopen en proberen ze met een zaklamp te vinden. Het is dan echter wel stikdonker, en je hebt geen benul wat er allemaal rondkruipt........niet geheel zonder risico's. Overigens blijven de rallen gewoon zitten, die laten zich prima bekijken in het licht van zaklampen. 

Een skulker, vaak laag boven de grond in dichte ondergroei. Het licht houdt daar ook niet over........ik heb vaak met minimaal 3200 iso moeten fotograferen.

Eveneens vanaf de canopy walkway in Kakum National Park. Spectaculaire soort!

Vanaf de canopy walkway in Kakum National Park. Een geniale plek, je staat op platforms die ze rondom een aantal woudreuzen hebben geconstrueerd.  Je bent dan ongeveer 30-40m boven de grond. Veel canopy soorten laten zich fantastisch bekijken, zo ook deze Black Dwarf Hornbill. 

Bulky dingetje.

Kaeng Krachan; geweldige plek voor broadbills. Ze zijn ook ietsjes flashier dan Sapayoa.

Eén van de highlights van onze recente trip naar Ghana. Picathartes is vrijwel gegarandeerd op een aantal bekende plekken, dus is in die zin weinig spannend, maar wat een top soort! Meer foto's volgen de komende dagen.......(de állerbeste soort, een African Pitta gevonden door Diederik, daar heb ik helaas geen foto van......). 

Altijd een geweldige soort om te zien. Een fraai clubje van zo’n 10 vogels kwam langs bij Abra Patricia tijdens onze tour 

Hele fijne soort gezien op de grens met Myanmar.

Mooie bonus bij Owlet Lodge!

Het poolijs was lang te ver weg om te bereiken, maar gelukkig was de wind de laatste dagen gunstig en was het ijs (en dus de arenden) binnen bereik. WAT EEN SPEKTAKEL! In totaal 350 Stellers en 150 gewone zeearenden, soms tot op enkele meters van de boot. Meer plaatjes op

mijn facebook.

Geweldige maar immer zeldzamer wordende soort, zeker nu Bosque Pomac overgroeid is met een bepaald type woekerplant en daar niet meer te doen is. Gezien tijdens onze  tour door Noord-Peru

Gelukkig is er nog steeds een fraai mannetje die bij de feeders komt in Huembo, Noord-Peru. Gezien tijdens onze tour vorige maand. 

Een most wanted Sparrow in Arizona (California Gulch nabij de grens) maar (zoals verwacht) niet zo heel moeilijk ten zuiden de Mexicaanse grens. Gaaf grote Sparrow.

Erg succesvol, negen dagen Suriname met Fred Pansa. We zagen veel roofvogels, waaronder deze fijne soort.

Er zijn al verschillende (betere) foto's van dit mannetje verschenen maar aangezien het toch één van de hoogtepunten was van onze afgelopen trip post ik hem nog eens, in het bijzonder om Dusan Brinkhuizen te bedanken om ons de juiste locatie en de contacten van de lokale gids te bezorgen.  Wat een supersoort!!

Een paar maanden geleden had Mark, mijn zoon, een Giervalk als verstekeling aan boord (zie eerdere post).  Afgelopen week mailde hij me dat er een Sneeuwuil aan boord was, onderweg van Canada naar Engeland. De vogel kwam aan boord bij coördinaten 46.16 -47.47. Enkele dagen later werd de uil bij windkracht 11 van boord geblazen bij coördinaten 49.57 -35.49 Nogmaals het bewijs dat veel Sneeuwuilen in West-Europa ship assisted zijn.

Nieuwe familie voor de DB-galerij. Super algemeen op het eiland.

Deze endeem kan redelijk tricky zijn. 

Persoonlijk hoogtepunt van een recente Cuba trip. Tijd van het jaar misschien ietwat ongebruikelijk, sowieso zeer schaars in Cuba. Adult in winterkleed?

Persoonlijk hoogtepunt van een recente Cuba trip. Tijd van het jaar misschien ietwat ongebruikelijk, sowieso zeer schaars in Cuba. Adult in winterkleed?

Vireo en mocker zijn lastiger na de hurricane Irma maar de migrant warblers hier doen het altijd goed.

Helaas alleen in het half donker gezien.

Max,

Hier een plaatje van een adult Allen's Gallinule - Afrikaans Purperhoen

Zeldzame Sri Lanka endeem die alleen in een klein gebied in het ZW van Sri Lanka voorkomt ("globally threatened" volgens de Birds of Sri Lanka).

Een uit een groepje van vijf

In het Victoria Park in Nuwara Eliya de Pitta maar even als een schim kort gezien. In Sinharaja meer geluk en kwam de vogel zelfs even in het open. In het donkere woud wel een hoge iso moeten gebruiken.

Op lagere hoogte (867m) dan verwacht, hier zochten we eigenlijk Hose's Broadbill. Euforie (want onze eerste) en ontgoocheling (want geen Hose's, was onze laatste kans) op hetzelfde moment..

Deze zeldzame endeem werd in 2010 herontdekt in dit gebied. De plaats is lastig te bereiken. We zijn er uiteindelijk in geslaagd om er te komen zonder (dure) tussenkomst van een reisorganisator.  Meer details hier.

In hetzelfde gebied zagen we Bornean Banded Pitta (met dank aan Jan van der Laan voor de tip), Rail-babbler en Bornean Frogmouth. Hose's Broadbill hebben we helaas enkel gehoord.

Na lang zoeken bij de zoutmeren rond Porvenir, Tierra del Fuego, Chili vond ik een paartje met de bubblegum pootjes. Rode lijst soort ( bronnen melden stabiele populatie,  1500+ vogels)  zeer beperkt broedgebied, voornamelijk in het desolate Tierra del Fuego.

Rosse Ovenvogel, aparte naam voor een vogel,misschien heeft iemand een idee waarom deze naam.

Na lang zoeken gevonden bij zijn day-time roost in een grot(ten park) .      

Witbandzeearend is één van de leuke soorten die je kan zien in de 'vallei van de meren' in het Westen van Mongolië.

In de hogere regionen vonden we een koppeltje altai heggenmussen met op dezelfde pass ook witkruinroodstaart en veel alpenheggenmussen.

Op dezelfde plek als de honingzuiger een bruin endementrio: Mindanao Brown Dove, Bagobo Robin en deze Mindanao Scops Owl. Voor zolang als er nog bomen staan... Deze vogel hadden we 's morgens ingetapet maar niet gevonden. Voor donker begon hij alweer te roepen en na het kiezen van een tactisch handigere plek (boven - in plaats van onder de helling) vloog hij na kort tapen in. Zonder flits, niet gecropt.

10/10 voor de uilen: Philippine Eagle-Owl (Angono Petroglyphs) (a), Mindoro Hawk-Owl (Siburan Prison) (b), Cebu Hawk-Owl (Tabunan) (b), Camiguin Hawk-Owl (boven Mambajao) (c), Giant Scops Owl (Del Monte, Kitanglad) (d), Everett's Scops Owl (Del Monte, Kitanglad) (d), Eastern Grass Owl (General Santos airstrip) (e), Mindoro Hawk-Owl (Mt Hamiguitan) (e), Chocolate Boobook (ComVal) (e), Mindanao Scops Owl (ComVal) (e).

(a) met Irene Dy; (b) logistiek Irene Dy; (c) lokatie-info Pete Simpson; (d) logistiek Pete Simpson; (e) met Pete Simpson (maar het werk deden wij).

Dat is dus hier: http://ebird.org/ebird/view/checklist/S35013242 (niet doorvertellen: alle andere waarnemingen staan niet toevallig voor "Mount Tagubud" ingevoerd).

Ik heb voor mijn streeplijst uitsluitend gebruik gemaakt van ebird, wat op de Filipijnen relatief veel gebruikt wordt.

Japanse Kwak. Twee exemplaren tegen de avond bij "het huisje van Max".

Rote Myzomela . In 1990 voor het eerst waargenomen en sindsdien staat hij te boek als Sumba Myzomela. Deze week verscheen een paper waarin onder andere Philippe Verbelen uiteen zet dat dit een endemische soort voor het eilandje Rote is. Hoewel Rote Myzomela qua uiterlijk erg lijkt op Sumba Myzomela, verschilt hij vooral in territoriale zang. Ik kwam Philippe een jaar hiervoor al tegen op Sumba, waar hij bezig was met geluidsopnames van Sumba Myzomela. Het kleine eiland Rote is pas recent in de spotlight gekomen. Hoewel het slechts enkele kilometers ten zuiden van Timor ligt, zijn er, naast de myzomela, nog drie endemen: een boobook, een fantail en een nog onbeschreven Leaf Warbler.

Raar ik kan de naam niet volledig kiezen bij het uploaden? Er ontstond hier nog wat discussie over de afbeelding op blz 161 dat de blauwe fase (probable F??Hybrid) omringd zou worden door een "famliegroepje" van hybride en daarom wat groot snaveliger lijkende vogels. Hierbij een plaatje van dezelfde groep (3000+ vogels) waarbij de blauwe vogel niet werd gefotografeerd (zat hier iets rechts van). Let hierbij op hoe de indruk van de snavel grootte kan verschillen bij grazende vogels (op de foto in het artikel), en het al dan niet opzetten van kruinveren (vaak bij mannen?) en ontspannen en gespannen vogels. Op deze scan is een vogel op de achtergrond te zien (out of focus) waarvoor ik. op basis van de al dan niet rechte bevederingsgrens aan de zijkant van de snavel, mijn hand niet in het vuur zou durven te steken. De rest zijn allemaal Ross Ganzen, met beide eerder genoemde snavelkenmerken.

We zagen tientallen Siberische sprinkhaanzangers dit voorjaar tijdens onze lus in het Westen van Mongolië. Ze zaten echt in iedere groene oase waarin we stopten in de uitgestrekte steppe en Gobi woestijn. Later op de maand hadden we tijdens de oostelijke lus verschillende zingende ex.

Mongolië is een fantastische bestemming om een groot deel van de siberische dwaalgasten die in de anwb staan in grote aantallen en goed te zien. Kleine sprinkhaanzanger wordt er zelden gezien en was een persoonlijk hoogtepunt. Zoals een muisje lopend van graspol naar graspol, zalig!