De drinkplaats voor de zandhoenders is spectaculair. In de avondschemering ongeveer 50 lichtensteins en in de morgen ongeveer 1000 roodbuik,100 kroon en 100 sahelzandhoenders. Wat opviel was dat zeker 90% van de kroonzandhoenders mannetjes waren. Vrouwtjes op nest?

Iedere vogelaar gaat voor de zijdestaart naar de palmenbosjes in het dorpje Mudayy. Je moet wel goed zoeken en geduld hebben want ze kunnen zich goed verstoppen tussen de palmbladeren. Ik zag een groep van 7 met tenminste 2 ad en 3 juv.

Dit jaar waren er flink wat bastaardarenden te zien in Dhofar zoals hier op de slikken van Raysut waar er wel 6 tegelijk  waren. Ook zag ik flink wat keizer-, dwerg-, slangen- en havikarenden. De aantallen steppearenden vielen tegen. Normaal honderden maar nu slechts tientallen ook op de nieuwe afvaldump op de weg naar Thumrait waren er relatief weinig. Twee zwarte arenden lieten zich op de bekende plek  zien maar daar moest ik wel de tijd voor nemen.

Iedereen die naar Dhofar gaat hoopt deze soort te zien. Een heel betrouwbare plek is een grot met druipstenen hoog in Wadi Darbat ongeveer bij de hoogste waterval. Op observation.org is de exacte locatie te vinden. Om er te komen is  een 4x4 eigenlijk wel nodig . Heel veel vogels uit de regio komen hier van de vallende druppels water drinken en dus ook deze iconische soort. ik was er verschillende keren en heb ze daar altijd gezien.

Ayn Hamran is een toplokatie voor zangvogels ook in de winter. Hier zag ik o.a. struikrietzanger,oostelijke orpheusgrasmus, draaihals,  kleine vliegenvanger en 2"bonte"vliegenvangers die hier zeldzaam zijn. De vogel op de foto determineer ik als balkanvliegenvanger op basis van de grootte en locatie van de lichte handpenvlek. Van de andere vogel ben ik niet zeker of het een balkan of bonte was.

Deze vogel zat zich in de zon op te warmen in de enige hoge bomen in de streek aan de oostkant van Mahawt/Hijj .Het is een vaste plek voor deze soort maar de hoge bomen daar trekken allerlei leuke vogels zoals 2 indische scharrelaars die hier zeldzaam zijn.

Deze foto toont een groot gedeelte van een groep van 66 grote kanoeten die ik zag bij Film. Ik heb de indruk dat het aantal grote kanoeten op deze locatie over de laatste 8 jaar dat ik hier kom  aan het toenemen is.  De vraag is waar komen ze vandaan?

De groep van Piersma heeft aannemelijk gemaakt dat de populatie rosse grutto's die hier overwinterd een geisoleerd broedgebied boven Kazakstan heeft en in een keer  naar Barr Al Hikman vliegt. Dat verklaard goed waarom ik ondanks veel zoeken nooit een gekleurringde rosse grutto hier zag. Zowel op de westelijke als de oostelijke trekroutes van de rosse grutto zijn altijd wel geringde vogels te zien.

Ik speculeer dat er ook voor de grote kanoet een geïsoleerde populatie meer centraal in noord Azië bestaat. 

En dan nog een vraag: Waar komen toch die tientallen grutto's vandaan die op vrijwel elk stukje zoet water langs de kust van Dhofar overwinteren? Het zijn geen oostelijke grutto's want die zijn goed te herkennen.

Overigens is het altijd vogelfeest bij Film met 350 krabplevieren. Dit jaar slechts 5 breedbekstrandlopers hier tegen ongeveer 100 een jaar geleden. 

tip: Bij het inmiddels gesloten restaurant Al Beed staat een hoge uitkijktoren. Ga daar rond 15.00  zitten en speur land inwaarts over de hoge palmbomen. Je ziet dan flink wat roofvogels en je hebt een heel grote kans om deze vogel te zien

Vlak bij het dorp

Ik vrees dat wanneer ze misschien NL aan doen ik door het drukke werk geen tijd heb om meteen te gaan dus vandaag maar naar België gegaan om dit “verhaal” met eigen ogen te zien. Best wel even zoeken in die weilanden met vele laagten waar ganzen in verdwijnen. Na twee uur werden door andere de vogels gevonden tussen voornamelijk Kolganzen. Er zijn overigens nog heel wat Kleine Rieten aanwezig. Het kaartje rechts kreeg ik op de app van Fred Visscher en hoop dat ik hem in deze compilatie mag gebruiken. Het geeft op een hele mooie manier de afstanden weer. Ik zou wel heel graag willen weten of het verhaal van Arnoud klopt dat beide vogels apart zijn gearriveerd in Noorwegen. Wat betreft het gedrag lijkt het namelijk een paartje. 

Een treintje mannelijke Witbuikzandhoenders op weg naar de drinkplaats. 

Mannetje Witbuikzandhoen vanuit een schuilhut nabij El Planeron, Belchite, in Spanje. Een van de 10-tallen vogels die hier in de ochtend kwamen drinken en socializen. Een unieke ervaring om zo lang, zo dichtbij deze fantastisch getekende vogels te mogen doorbrengen.

Meer zandhoen foto's hier.

Ik had wel verwacht/gehoopt een steenarend te kunnen zien en fotograferen, maar dat ik er eentje zo mooi en van dichtbij kon zien overtrof mijn verwachtingen. De andere dagen alleen heel hoog/ver gezien.

Een week geleden deze geweldenaar een aantal keren kort, maar prachtig kunnen zien. 

A new image of a 1st winter individual. 

A 1st winter individual. 

Witwangfluiteend - White-faced whistling duck - Dendrocygna viduata

Tijdens een weekendje weg in zuid Duitsland stond op de laatste ochtend een wandeling voor de witrugspecht op de planning. Het was een mooie witte wereld en het sneeuw kraakte onder onze voeten. Na 1,5km wandelen hoorde we geroffel. Al snel hadden we de witrugspecht in beeld aan de voet van een boom. De vogel was in alle rust te observeren waarna hij een boom opschoof, paar keer kiepte en toen hoog naar een ander bosje vloog. Later kwamen we een lokale fotograaf tegen die vertelde dat het paartje hier nu al een aantal jaar zit en dit jaar jonge groot heeft kunnen brengen. Een goede goedmaker voor de zoektocht in de Pyreneeën afgelopen zomer, en hoe.

Vale gier in het eerste ochtendlicht vanaf mijn favorite plek in Spanje om vale gieren te fotograferen.

Dit was wel de soort van de Marokko vakantie vorig jaar.

Aasgier op de voederplaats voor vale en monniksgieren. Ze kwamen pas opdagen nadat het meeste geweld geweest was, om daarna als Barneveldse kippen de restjes op eten.

Dichtbij zijn ze nog indrukwekkender. 

Eén van de drie ver noordelijk overwinterende Rotskruipers langs de Rijn in Duitland, en waarschijnlijk de makkelijkste van de drie; de wand is goed te scannen vanaf het parkeerplaatsje beneden en nog beter als je de trap langs de wijnhelling opgaat naar het bovengelegen asfaltpad - de vogel foerageert meestal rondom of boven de grot (en als je veel geluk hebt op het kleine lager gelegen wandje direct bij de parkeerplaats). De andere plek bij Bonn  (basaltgroeve bij  Oberkassel) is wat minder overzichtelijk en vraagt een korte maar best steile en glibberige klim naar het uitkijkpunt. De vogel van St Goar laat zich bij mijn weten het mooist zien maar is ook het minst stabiel/vaak aanwezig (vooral 's ochtends nabij de slaapplek op de burcht en dan weer eind van de dag). Op de plek bij de Drachenfels werden gisterochtend door andere (Nederlandse) vogelaars ook zes Grijze Gorzen gezien - in de middag bleken die helaas niet terug te vinden. Overigens mijn eerste Rotskruiper buiten Nederland (1989/90 en 2010).

It was a nice day when I was able to photograph this male White-winged grosbeak.

They were a pair that were feeding on the fruit of juniper trees on a very cold morning in the mountainous region.

Het betreft hier (waarschijnlijk) de ondersoort A.e.major (behoort in ieder geval tot de alpinus-groep). Volgens HBW-VII is de brede band over de zijkant van de kop bij major zwart-bruin. Harrap & Quinn (1996) geven aan dat de alpinus-groep hetzelfde koppatroon heeft als de europaeus-groep (naar zeggen niets over de kleur). 

Bij de 12 exemplaren die ik zag was de band over de zijkop echter licht bruin. Bij één exemplaar was deze zelfs zo licht (en smal) dat het bij vooraanzicht net een Witkopstaartmees leek. Ik vind nergens iets over staartmezen met een licht-bruine band over de kop.

Een duidelijk verschil met onze staartmezen zijn de grijze bovendelen en de kortere staart. 

Harrap & Quinn (1996) - Tit, Nuthatches and Treecreepers

De tweede van de drie Duitse Rotskruipers die ik nu heb bezocht. Alledrie bevinden zich langs de Rijn, grofweg tussen Bonn en Mainz. Wie weet hoeveel er zitten op de geschikte plekken. Drie exemplaren zo noordelijk is toch wel uitzonderlijk en trekt aardig wat aandacht van Duitse maar ook van Nederlandse vogelaars. Makkelijk is deze zeker niet, bij de ochtendschemer vloog de vogel uit zijn mogelijk slaapplek en foerageerde kortstondig waarna hij zich pas weer tegen half vijf voor 10-15 minuten goed liet bekijken. Volgende week naar nummer drie?

Schaarse vogel rond Salalah, hoewel er altijd wel ergens één ontdekt wordt in november. Hier de vogel van dit jaar in wadi Darbat. 

Deze liet zich kort zien bij de bekende drinkplaats voor de goudvleugelvink.

Ondanks slechte weer vandaag toch heel tevreden. Voor diegene die willen gaan: De burcht is open op vrijdag, zaterdag en zondag en dat vergroot wel de kansen.

Hierbij een ver record shot van de Oberkasselse Rotskruiper waar Jan Hein al eerder naar refereerde. Het blijven supergave vogels. En pas mijn derde ooit..... (recentelijk gedipt in India....)

Een van de hoogtepunten tijdens onze roadtrip door Marokko was natuurlijk de diadeemroodstaart. We zagen er een aantal, maar één mannetje overtrof alles en plofte op vijf meter voor ons op een steen.

Lees ons hele verhaal en meer foto's terug in mijn blog:www.coenvna.com

Sinds 2 december is deze eerstejaars Pacific Loon aanwezig in de haven van Hanstholm. Dit betreft het 3e geval voor Denemarken en (volgens Tarsiger) het 34e geval voor de WP, met vooral waarnemingen in Ierland, UK en Noorwegen, maar ook Spanje, Polen en Zwitserland.

Het duurde even voordat de vogel gevonden was vanmorgen, in de toch niet al te grote haven. Daarna liet de vogel zich langdurig bekijken tot op 15 meter.

De Pacifische Parelduiker is oa te herkennen door het ontbreken van de witte plek op de achterflank en de donkere keelstreep (aanwezig bij 50% van de eerstejaars vogels en vrijwel altijd bij adult winters). Daarnaast is de Pacifische kleiner en heeft een minder steil voorhoofd ivm de Parelduiker. Zou toch een keer moeten kunnen in NL... 

At least 55 White-rumped Sandpipers seen in Cabo da Praia that day in a mixed flock

Tijdens mijn ontbijt, voor mijn bungalow, twee dagen op rij, in de boom voor de deur.

Dat was een verassing, volgens mij de eerste ooit op de Canarische Eilanden.

ik denk een 1 KJ vogel, maar ik laat me graag corrigeren, meer foto's aanwezig.

Een volledige, maar erg fijne verrassing aan het einde van de dag. Er zat een flock met mezen, goudhanen, tjiffen, goudvinken en barmsijzen rond het huisje en ineens zit er een Pallas boszanger in beeld. Vanmorgen toen het wat minder regende, kwamen de mezen weer tevoorschijn en de Pallas ook.

Sinds 2005 gaan we jaarlijks naar het eilandje Helgoland.
Dit najaar werd dat van 12-15 oktober, wat uiteindelijk 16 okt werd wegens springtij en storm (het water stond minstens 3-4 meter hoger dan normaal en zag er heftig uit !) kon de boot niet meer varen vanaf Cuxhaven ... dagje bonus. Deze Stejnegers Roodborsttapuit was de gehele periode aanwezig en werd steeds fotogenieker !
Vorig jaar hadden we niet 1-Goudhaan gezien en nu struikelde je erover. De Stejnegers was een nieuwe soort voor mij en de Duitsers, maar had helaas al een groen ringetje gekregen ... De eerder geringde Bonte Tapuit kreeg een rode ring en een zender. Verder was het deze keer erg goed met het soortenlijstje vanwege de storm en regenbuien ! We hebben hier wel eens gelopen met de zogenaamde 'goede'-wind uit oost ... eiland vrijwel leeg ! Voordat wij kwamen was er al een Blauwstaart gezien en tijdens ons verblijf werden er nog twee anderen gevonden. Verder hadden we Bosgors, Dwerggors, Roodkeelpieper, Vorkstaartmeeuw, Bladkoning en Kleine Vliegenvanger. Palla's Boszanger en Humes Bladkoning waren ook nog waargenomen door anderen en niet te vergeten Vale Lijster die door drie man is gezien en gefotografeerd.

Interessant artikel waar Max Berlijn naar linkte vanmorgen. De vogels in Oman zijn orientalis volgens het artikel en als ik naar deze vogel kijk zal dit een vogel zijn van de centraal Aziatische populatie zijn, vermoed ik? Meer bruin dan grijs. Helaas geen foto's van de vogel in vlucht.

Nu te zien tussen het gekrioel van Goudhaantjes en Tjiffen !!! Dankzij het slechte weer …

Voorzien van verse ring (niet zichtbaar) en zender met antenne (wel zichtbaar).

Menno van Duijn en Hans Overduin van het eiland af wij erop en gelijk erop. 

Nog net koffer aan de hand op weg naar het hotel toch maar even voor deze gestopt …

Als een Roetvliegenvanger! van Bert in Noorwegen kan, dan moet deze 1e kj Balkansperwer toch ook een keer kunnen in NL ...

Voordat je er achter bent wat je hebt gevonden...samen met Julian Bell mee bezig geweest vandaag. Vliegerig beest met veel juveniele veren op de bovendelen. Dachten eerst met een aberratie grauwe vlieg te maken te hebben. Julian moest weg, maar het zat toch niet lekker. Ik had de optie van Grey-streaked (of zo'n andere grijze Muscicapa uit het oosten...) al genoemd, maar dat zou toch te gek voor woorden zijn...Hulp ingeroepen en samen kom je er wel uit (met speciale dank aan mijn broer Sybrand). Julian heeft betere foto's, waarop je de juveniele veren op de bovendelen kan zien, iets dat typisch schijnt te zijn voor Roetvliegenvanger in oktober. Maar ik plaats hier geen foto's zonder zijn toestemming.

Over Batumi vliegen vrijwel dagelijks een aantal Balkansperwers. Zo'n adult mannetje die slanker overkomt met zwarte vleugeltoppen is van dichtbij geen probleem. Op afstand kan het toch wat lastiger worden ...

Eerdaags zal ik ook een 1e kj plaatsen.

Niet de soort waarvan je droomde dat je die ooit wilde zien misschien maar best wel een goede WPer. Overigens vind hem maar eens buiten het broedseizoen in Afrika?.. we zagen er genoeg op deze en de volgende dag. Lijkt veel op een ongevlekte Grauwe Vlieg met vaak een opvallende lichte ondersnavel.