Het verhaal van het vinden van de Alaskastrandloper (Calidris mauri) afgelopen donderdag 15 augustus is een vrij kort verhaal. Je gaat een dag buitendijks vogelen bij de Westhoek en bij de Noorderleech en je maakt wat foto’s van speciale en/of opmerkelijke vogels. Als je dan weer thuis bent ga je er lekker voor zitten om de foto’s eens goed te bekijken. Dan stuit je op een kleine strandloper met een lange snavel, een vlekkerige rug en stippen op de flank. Dat is dus een Alaskastrandloper en daar word je zelf en vele anderen heel erg blij van….

Alaskastrandloper Calidris mauri, Westhoek, 15 augustus 2019 (Wim van Zwieten)

Ik ben nu een jaar of vijf met vogelen bezig. Het begon met het fotograferen van vogeltjes in mijn tuin, maar dat liep al snel een beetje uit de hand en ik trok de provincie en al snel ook het land in. Na een jaar ben ik serieus aan een jaarlijst begonnen en zo werd het twitchen een groot avontuur. Voor dit jaar had ik mij voorgenomen om de jaarlijsten de jaarlijsten te laten en me meer te richten op zelf vogels zoeken en leukere foto’s maken. De Westhoek ligt zo’n beetje in m’n achtertuin en ik werd al snel gefascineerd door de grote aantallen prachtige gekleurde stelten die daar met name in de nazomer bivakkeren op de hoogwatervluchtplaats. Regelmatig kwam ik daar ‘bekende’ vogelaars tegen en ik verbaasde mij erover dat zij uit die enorme aantallen vogels toch de specials wisten te trekken. Breedbekken, Bonapartes, franjepoten, strandplevieren e.a; dat wilde ik ook kunnen.

Grote aantallen twitchers (Wim van Zwieten)

Dus dit jaar ben ik nu regelmatig op de Westhoek te vinden. En omdat de omstandigheden als hoog/laag water, windsterkte en richting een grote rol spelen, is het aantal geschikte dagen maar beperkt. Ook de drukte van aantallen vogelaars en vooral toeristen en hondenuitlaters is van grote invloed op het aantal vogels dat je kunt zien. Donderdag ging ik voor de zesde keer naar de slibreep en ik was alleen. Oh nee, er zat 300 meter naast me nog een fotograaf in z’n camouflagetentje.
Het aanbod vogels was redelijk groot en bij het aflopende water keerden grote groepen steltjes terug van de akker achter de dijk. De Bontjes, Tureluurs, Kanoeten en andere stelten bewegen zich mee met de vloedlijn van het terugtrekkende water. Op de reeds drooggevallen stukken wad komen dan de Bontbekplevieren foerageren. En van de Friese vogelaar Sietse heb ik geleerd dat daar de spannende vogeltjes zich tussen ophouden. Tijdens het opkomende water had ik al een Breedbekstrandloper ontdekt dus de dag was al goed voor mij. Nu scande ik zittend in het groen langs het wad de zandstroken af. Als ik een niet voor mij direct te plaatsen individu tegenkwam, dan maakte ik daar foto’s van. Ook het ‘gevalletje’ klein beestje met een te lange snavel viel daar onder. Ik volgde hem met de camera op zo’n 30 meter en ik maakte een aantal foto’s. Ik zag ook lichte streepjes en dacht aan een Bonapartes. Maar die kende ik en die was ranker en langer. Dan moest het één van die andere zijn op ‘de Amerikanen-pagina van de ANWB-gids’. De kenmerken en de gids had ik niet bij de hand, dus vanavond maar verder kijken. Er liepen alweer andere voor me langs. Na de Westhoek ben ik eerst een paar uur door de Noorderleech gaan baggeren, wat ook altijd spannend is. Thuisgekomen en na het eten achter de pc gekropen en kijken maar. ANWB gids erbij en dat was snel opgezocht, een Alaskastrandloper, daar kwam ik op uit. Via FB Pim Wolf en Wietze Janse (omdat die online waren) een foto gestuurd. De meningen waren verdeeld van heel spannend tot een ‘klein bontje’. Aanvullende foto’s, die ik ook geplaatst had op de determinatiepagina op FB, hadden een explosieve uitwerking. Dit voltrok zich buiten mijn gezichtsveld … De elektronische vogelscanner gaf bij alle vier de foto’s één en dezelfde conclusie, dit hoorde ik later: Alaskastrandloper.

Alaskastrandloper Calidris mauri, Westhoek, 15 augustus 2019 (Wim van Zwieten)

Dus na mijn plaatsing op FB was het even stil buiten een paar vragen om, tot nog geen 10 minuten later er al een DBA-melding (piepje) kwam. Ik werd dus opgeschrikt door mijn eigen waarneming die als een raket de wereld was ingestuurd.

Grote aantallen twitchers (Wim van Zwieten)

De rest is geschiedenis. Mijn telefoon en sociale media zijn twee uur lang bezet geweest. Wie, wat, waar, hoe, wanneer, hoe laat …. En proficiat met deze mega. Een van de weinige keren dat met een special iedereen het met de determinatie eens was. Wat er volgde was een massa vogelaars die deze soort graag kwamen bijschrijven op hun lijstje. Heel leuk om dit een keer mee te maken en zoveel lachende mensen te zien toen het beestje zich goed liet zien de afgelopen dagen.

Wim van Zwieten