De hele afgelopen week hield ik de diverse weersites in de gaten. De voorspellingen waren heel erg goed, harde wind uit het noorden. Dit leverde druk e-mail verkeer op, vooral over wat de beste locatie zou zijn om zeetrek te kijken met deze goede wind. Misschien dat er met deze weersomstandigheden Stormvogeltjes te zien zijn vanaf de kust, wat een nieuwe jaarsoort voor mij zou betekenen. Moest het Ameland worden of toch Lauwersoog? Bij erg harde wind zijn de golven bij Ameland te hoog en is Lauwersoog beter. Maar als de wind wat minder hard is, kan Ameland juist weer beter zijn. Het duurde een paar dagen, maar toen werd de knoop doorgehakt: vrijdag zou ik naar Lauwersoog gaan en zaterdag naar Ameland.

Vrijdag zit ik al erg vroeg bij de sluizen. Het is hier druk en ik sta de hele dag over de Waddenzee te kijken met Bart-Jan Prak, Sander Bot en nog een handjevol andere vogelaars. Het waait heel erg hard en daarom is de haven afgesloten. De golven slaan bijna over de dijk heen. Het vliegt erg goed voor Lauwersoogse begrippen: veel Kleine Alken, Drieteenmeeuwen, Middelste Jagers en Vale Stormvogeltjes. Verder komen er Rosse Franjepoten en Grote Jagers langs, maar geen Stormvogeltjes. Gedurende de dag heb ik regelmatig contact met mijn ornithologische broer Kees de Vries vanuit Westkapelle. Daar vliegt het ook enorm goed, maar in tegenstelling tot de dagen ervoor komen er deze vrijdag ook daar geen Stormvogeltjes langs. Eenmaal te donker om nog een vogel te kunnen zien, vertrekken we richting Holwerd en stappen daar op de boot naar Ameland.

Na een korte en onrustige nacht vol met dromen over ‘Stofjes’ en Pijlen zit ik op zaterdagochtend bij het eerste licht bij Nes over zee te kijken. Het eerste uur regent het regelmatig en dit maakt het bijzonder lastig goed over zee te kijken. Tussen de regenbuien door zien we veel Kleine Alken vliegen en worden ook weer de eerste Vale Stormvogeltjes gezien. Na anderhalf uur neerslag klaart het eindelijk op en wordt het niet alleen zonnig, maar ook helder. De zee ziet er woest en ongelooflijk spannend uit. Het vliegt erg goed, in een kwartier vliegen er vier Grote Burgemeesters langs, verder zien we Papegaaiduikers en IJsduikers en met enige regelmaat ook Vale Stormvogeltjes. Broer Kees zit ook vandaag weer op Westkapelle. Het wordt me al snel duidelijk dat daar iets heel bijzonders aan de hand moet zijn, gezien de grote aantallen Stormvogeltjes die daar wel langs vliegen. De twijfel slaat toe: zit ik wel op de juiste plek voor Stofjes?

Halverwege de ochtend hebben we contact met Bas van den Boogaard. Hij zit met een stel vrienden op Texel over zee te kijken. Ze zien daar ongeveer dezelfde soorten als wij, en zien ook geen Stofjes. Regelmatig gaat de telefoon: wel Stofjes langs de Eemshaven, Lauwersoog en Den Oever. Aan het begin van de middag ontvangen we weer telefoon van Bas. Hij is van stek veranderd en zit nu bij het NIOZ-haventje aan de Waddenzeekant van het eiland te kijken en heeft daar al drie Stofjes gezien! Op dat moment wordt het mij duidelijk, de Stofjes vliegen vandaag over de Waddenzee en niet over de Noordzee! Bart-Jan heeft hetzelfde idee en we besluiten snel naar de pier te lopen waar de boot naar Holwerd vertrekt. Misschien hebben we vanaf deze plek nog een kans om Stofjes te zien te krijgen.

Het is ongeveer half drie als we bij de Waddenzee aankomen. We installeren ons op de pier en hebben al direct meerdere Kleine Alken in beeld. We blijven doorscopen, maar naast wat Drieteenmeeuwen en nog meer Kleine Alken levert het niets op. Als half vijf de boot vertrekt, heb ik al besloten op zondag naar Westkapelle te gaan. Als ik een Stormvogeltje op mijn lijst wil zetten, dan moet ik op safe spelen en naar die plek gaan waar ik de grootste kans maak ze te zien te krijgen.

Wanneer de boot vertrekt, sta ik met acht vogelaars op het hoogste dek van de veerboot. Iedereen staat een beetje te kletsen en er is maar één gespreksonderwerp: Stormvogeltjes. Waarom vliegen die dingen overal, maar vandaag juist niet langs Ameland? Ik sta ondertussen behoorlijk wanhopig de Waddenzee af te scopen. Ik ben moe en heb eigenlijk niet zo veel zin om morgen weer voor dag en dauw in de auto te zitten richting Zeeland. Hoewel het een briljante zeetrekdag was, ben ik erg teleurgesteld dat ik geen Stormvogeltje heb gezien. Ik blijf de Waddenzee in de gaten houden, hopend op het onwaarschijnlijke scenario nu nog een Stormvogeltje te kunnen ontdekken. We zijn nog geen kwartier aan het varen als ik ineens een klein zwarte vogeltje niet ver voor de boot uit zie vliegen. Ik zie dat de vogel erg klein is, een vleermuisachtige vlucht heeft en pikzwart is, op een helder witte stuit na! ‘Stormvogeltje !!!’ schreeuw ik (# 330). Terwijl ik probeer uit te leggen waar de vogel vliegt, pikt Dick Groenendijk hem al op en na enkele hectische momenten lukt het iedereen het Stofje te zien te krijgen. Het Stormvogeltje vliegt rustig voor de boot uit en verdwijnt dan ineens. Blijkbaar is de vogel op het water gaan zitten.

Ik ben dolgelukkig, het is dan toch nog gelukt deze zaterdag een Stofje op mijn lijst te krijgen en op wat voor een geweldige manier! Voor een aantal vogelaars is dit een nieuwe soort voor Nederland en de stemming is ineens 180 graden gedraaid, we hebben ons Stofje!!! Omdat het dus toch kan Stormvogeltjes vanaf de boot te zien, is nu iedereen fanatiek aan het zoeken geslagen. Misschien vliegen er wel meer. En dat is ook het geval, na ongeveer een kwartier ontdekt Dick Groenendijk een tweede Stofje. Deze vogel laat zich geweldig bekijken. Eerst vliegt de vogel over het water, maar daarna gaat hij boven een drooggevallen zandplaat vliegen en laat zich op deze manier uitstekend bekijken. Ik bel diverse vrienden en stuur een hele reeks sms-jes de wereld in. Terwijl het langzaam donker aan het worden is, naderen we de pier van Holwerd. Nadat ik afscheid heb genomen van de rest, stap ik met een zeer moe maar met een heel erg voldaan gevoel in mijn auto. Morgen eindelijk eens uitslapen en dat met een Stofje op mijn lijst!