Het is woensdagavond iets voor acht uur als ik telefoon krijg. Ik zit op dat moment in mijn auto en moet aan het stuur draaien en andere dingen doen. Ik laat de telefoon dus gaan en besluit later terug te bellen. Om precies acht uur parkeer ik mijn auto en gaat weer de telefoon, Rommert: 'Je moet nu naar Den Helder, Roelf heeft een Woestijnplevier gevonden'. Ik bedank hem voor zijn snelle doorgeef-actie en bel Roelf. De vogel zit op een bollenveld tussen Julianadorp en Groote Keeten. Onmiddelijk bel ik Martijn Bot en Hans Pohlmann om hen het goede nieuws door te geven.

Hierna stap ik weer in de auto en ga direct op weg richting Den Helder. Het is ondertussen vijf over acht. 'Ga ik dit nog halen?', bedenk ik me, 'het zal krap worden'. Ik trap het gaspedaal goed diep in en rij strak door. 'Het moet te doen zijn, het is een heldere avond dus het zal best lang licht blijven. Vogel zit op een bollenveld, is dus de hele tijd zichtbaar, kan niet achter riet of zo iets wegkruipen'. Ondertussen rij ik op de linkerbaan en rij ietsje te hard. Het is vakantietijd en dus niet al te druk op de weg. Het gaat onverwacht snel en bij Krommenie en Alkmaar werken de verkeerslichten goed mee. Hierna komt dan nog een heel stuk tweebaansweg, de N9. Ik zit achter een auto met een klein aanhangertje en ook die heeft er wel zin in en heeft er goed de vaart in. Ondertussen zie ik in het westen de zon lager en lager zakken.

Alles zit deze rit mee en het is ongeveer twintig over negen als ik op de plek van de plevier aankom. Ik parkeer de auto in de berm en spring eruit. Ruud Brouwer staat me al met een grote lach op te wachten, 'hij zit er nog Peter!' zegt hij. Ik pak mijn kijker en scoop en loop een betonnen pad af richting het bollenveld. Hier kom ik Roelf Hovinga en Mario Renden tegen, zij hebben de vogel ontdekt. 'De vogel loopt mooi vooraan, bij een groepje Steenlopers', vertelt een overduidelijk blije Roelf me. Ik scoop, zie Steenlopers en daarna loopt er een supermooie Woestijnplevier (# 299) mijn beeld in. De vogel lijkt erg rusteloos en loopt druk heen en weer. Ik kan hem nog een paar keer goed bekijken en dan vliegt de vogel, zonder enige aanleiding, met een paar Regenwulpen op en verdwijnt richting de Noordzee. Luuk Punt komt vijf minuten te laat aanrijden...

Ik klets nog wat na met de ontdekkers, Luuk en de goedlachse Limburger Frank Meeuwissen. Het is gezellig en (bijna) iedereen is in een uitstekend humeur. Ik bedank Roelf dat hij me ruim voor de piep belde, als ik op de piep was gaan rijden had ik de vogel niet gezien. We lachen en vertellen elkaar grappen en grollen. Het voelt goed, direct reageren op de melding en dan de vogel zien die na tien minuten besluit om weg te vliegen. Maar toch knaagt er ook wel iets, dit is een nieuwe soort voor Martijn Bot en ik zou het toch wel heel erg fijn vinden als hij 'm morgen kan zien. Volgens Roelf heeft de vogel dinsdag ook al op dit bollenveld gezeten, misschien zit ie er donderdag gewoon weer.

Ik neem afscheid van Mario, Roelf, Luuk en Frank en vertrek naar Almere. Onderweg trakteer ik mezelf op een flesje Yogho Yogho. Nog 1 nieuwe jaarsoort en er gaat een andere fles open!!