In Dutch Birding 40 (no 1) 2018: 1-16 geven Lawicki en De Vries een overzicht van de waarnemingen van fregatvogels in de WP ( Occurrence of frigatebirds in the Western Palearctic). De Nederlandse waarneming van 26 augustus 1968 betreft een unidentified frigatebird die een 'incomplete observation' was, en, zo zegt Arnoud van den Berg, als het al een frigatebird was dan was de soort in ieder geval niet te bepalen!

Oreel, 1980 DB 2 82--104 had de waarneming in de Nederlandse lijst opgenomen als Amerikaanse Fregatvogel met de aantekening dat de soort niet officieel geaccepteerd was door de CNA.

Oreel was correct, het betrof een identified frigatebird immers de waarnemers meldden de vogel als Amerikaanse Fregatvogel.

De twijfel omtrent de identificatie werd gezaaid door de CNA ten tijde van de waarneming want, zo stelde men, de mannetjes van Fregata magnificens (Amerikaanse Fregatvogel) en Fregata minor (Grote Fregatvogel), De laatste broedt in de Atlantische Oceaan uitsluitend op enkele eilandjes voor de kust van Brazilië. De gelijkenis tussen de twee valt niet te ontkennen maar is wel ver gezocht gezien de talrijkheid van magnificens in het Atlantische gebied.

Met 'incomplete' wordt gewezen op mijn beschrijving van het feit dat wij de gevorkte staart niet hebben gezien door de omstandigheid dat de vogel die recht over ons en in een rechte lijn steeds verder van ons af vloog. Deze oprechte beschrijving werd afgestraft met de term onvolledig (incomplete). Sinds de waarneming heb ik duizenden fregatvogels gezien en onze waarneming kunnen vergelijken. Bij rustig weer en dito vlucht wordt de staart gesloten gehouden en is de vork niet te zien. Pas als de balans verstoord wordt, door wind of woeste vluchten achter andere zeevogels aan of bij het vissen e.d.wordt de staart gespreid en als roer gebruikt.

Terugkijkend waren de omstandigheden bizar, ga maar na, op een prachtige nazomerdag, omringd door handtamme Notenkrakers en geenszins voorbereid op een kolossale zeevogel van allure laat staan op de chicanes die op de waarneming volgden en die 50 jaar na de waarneming nog steeds gekoesterd worden door Arnoud die denkt je weet maar nooit of er weer een langskomt indachtig het succes van de 3e Rotskruiper van Nederland die na wat duwen en trekken uiteindelijk de 1e werd!


Ik heb destijds, nu zo'n 50 jaar geleden een tekening gemaakt van de vogel. Als ik hem kan vinden zal ik hem publiek maken en het zal mij benieuwen of Arnoud er dan iets anders van maakt, met een Grote Fregatvogel ariel zou ik ook heel tevreden zijn.

Overigens waren de omstandigheden in augustus 1968 voor een vlucht vanuit bijv. Florida over de Atlantische Oceaan richting Europa ook voor 'unidentified frigatebirds' perfect voortgestuwd door orkaan Dolly

http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.395.3868&rep=rep1&type=pdf

http://www.hurricanetracker.colonieweatheronline.com/archives/1968.html    

 https://www.youtube.com/watch?v=lg_JbIIjlV

Moeiteloos kunnen ze Europa bereiken met behulp van wind en eigen kracht!

         http://www.npr.org/sections/thetwo-way/2016/06/30/484164544/non-stop-flight-how-the-frigatebird-can-soar-for-months-without-stoppingfysiek