He, ik dacht dat het de Saeftinge vogel was (ook zo gezien). Als iemand die nog heeft, wordt toch een moeilijke soort met die afnemende aantallen in de Oostzee. Gr Max

Rene, heb jij nog foto's van de Schier-vogel uit 1982?

Eenden zijn gaaf!

Dit is toch de Schier vogel, of ben ik nu geck??

@Jelle René kan toch wel de waddeneilanden van elkaar onderscheiden? Of is volgens de Texelaars "wij en de rest van de wereld" ;-). Maar anders, als het René's foto is, dan heeft hij wat uit te leggen!. @Iedereen Mocht dit wel de Schier vogel zijn, dan beloof ik een mooie anekdote uit de Memory Lane. @Ben, inderdaad, het zijn net Pijlen of Pterodroma's, ook zwemvliezen

Sorry, Schier natuurlijk. Ik zie nu pas dat er een verkeerd diaraampje om zit.

Datum moet dan 29 mei 1982 zijn ipv augustus 1981. Het is de eerste keer dat ik deze foto zie, geeft mooi de omstandigheden weer. Ok dan het verhaal: Woensdagavond 26 mei 1982 belde mijn toenmalige vogelmaatje Pieter Bison mij op om te vragen of ik mee naar Schier ging met de bedoeling de Stellers Eider te gaan zoeken die er het jaar ervoor zat. Ik aarzelde, maar Pieter zei er achteraan of het zou helpen als hij vertelde dat de vogel vandaag gezien was, zo had Arnoud van den Berg hem letterlijk verteld. Dat liet ik me geen twee keer zeggen! Arnoud pikte ons bij de rotonde van Alkmaar op om naar Lauwersoog te rijden. Daar aangekomen was ik enigszins verbaasd geen andere vogelaars te treffen. We zouden bij de derde of vierde slenk gaan zoeken tussen de Eidereenden en om daar te komen was de enige vrij toegankelijke route over het wad. Schiermonnikoog was indertijd het domein van opzichter Klaas van der Wal en wij vreesden deze man, want hij kende geen pardon als je je een meter van het pad begaf! We gingen in linie lopen over het wad, ik was linksbuiten, Arnoud middenvoor en Pieter rechtsbuiten. Na een tijdje lopen, het was laagwater, er stond geen wind en alles spiegelde, begon Pieter te roepen. Er kwam een groepje Eiders aanvliegen uit het zuiden vluchtend voor het opkomende water. Toen begon Arnoud ook nog te roepen (onderlinge afstand was c 30 meter) en vervolgens pikte ik het groepje op met mijn verrekijker waar onmiskenbaar een man Stelers Eider tussen zat! De groep vloog toen de Kobbeduinen in en weg, niets meer gezien. Dolblij weer teruggegaan, terwijl de slenken nu vol water liepen vanwege de opkomende vloed, maar wat gaf da. In de telefooncel Jelle Scharringa gebeld "Ha Jelle, je gaat naar Schier, dan ga je een stukje het wad op en dan komt hij als een Pershingraket aangevlogen" Jelle: "wat-wat..??" "een Stellers!". Terug reden we via de Flevo, waar we Eus nog tegenkwamen die verbaasd was dat we de eend hadden. Tot op de dag van vandaag geeft Arnoud een ontwijkend antwoord als ik vraag wie die vogelaar was die de vogel de dag er voor had gezien of van wie hij dat gehoord had. Maar of je nu onder valse voorwendselen of niet naar Schier wordt gelokt om te gaan zoeken naar de Stellers met dit als resultaat maakt mij niets uit. De volgende dag gingen Paul de Heer, Eric Bos, Han Blankert en Ruud Schenk naar Schier die hem ook hadden op dezelfde manier als wij: bij opkomend tij en langsvliegend. Die zaterdag ging een grotere groep. Die groep staat afgebeeld in de Avifauna van NL deel 1. Zij hadden hem zittend en nu na 28 jaar zie ik eindelijk een foto! O ja, in 1996 zag ik Stellers in zit in NL... Edit datums aangepast. Stein heeft een beter geheugen met die dingen.

Het was trouwens een "Polaris" raket, Jan...

Hadden we die toen? Volgens mij waren Pershings toen veel in het nieuws als antwoord op de SS20 raketten. Ach 'mooie' tijden die Koude Oorlog, lekker overzichtelijk!

Jan in één van jou oude vehalen tijdens vele autoritten kan ik me herinneren dat je vertelde dat de Stellers zo'n snelheid had dat hij moest zigzaggen om bij de groep gewone eiders te blijven?

Wat zat je toen verlaten op een eiland! Truus en ik hadden voor de verandering twee weken Schier geboekt, vanaf maandag 24 mei. Lekker gevogeld, met een hittegolf, met goeie trek van Wespendief op hete dagen (max. 40 ex. in 2 uur op 3 juni), een Zwarte Wouw, 3 paar Strandplevier en in totaal 12 Grauwe Klauwieren meest mannetjes, waarvan 3 paartjes in de achtertuinen van het dorp. Kom daar nu eens om! Ik zoek nog steeds naar het kaartje waarop ik de ´territoria´ had ingetekend. Toen wij op vrijdag nietsvermoedend door het dorp fietsten kwamen we een groepje vogelaars tegen. Ik kende ze nog maar half half en erg communicatief en enthousiast vond ik ze ook niet. Maar ik kwam wel te weten dat er kans was op een Stellers Eider en dat er de volgende dag een groepje vogelaars het Wad op ging. Die avond sliep Kees Tiemstra in ons huisje. Op de grond. Ik herinner me nog de geheel eigen invulling die de jonge Kees gaf aan het begrip twitch-stress... Hij heeft gewoon helemaal niet kunnen slapen. Maar zodoende staan wij dus ook op die foto waar het beroemde standaardwerk van Arnoud mee opent.

Ik weet nog goed dat we de moed al een beetje hadden opgegeven toen de Stellers niet op de "afgesproken tijd" kwam aanvliegen. Ongeveer een half uur te laat kwam ie aanzetten en landde verderop op het wad. Er heen gelopen, Rene maakte foto's terwijl zijn lange lens op mijn linkerschouder rustte, bij gebrek aan een statief. Juiste datum is overigens zaterdag 29 mei 1982.

Datums aangepast, bedankt Stein!

Aan de foto is te zien dat Gerard hevig aan emoties onderhevig was die dag.