De afgelopen periode ongeveer 60+ Canvasbacks bekeken en rondgevraagd betreffende clipprogramma's. Het lijkt er op dat wingclip programma's tot het verleden behoren. Canvasback (Canback) is al geruime tijd een soort die de beschermers zorgen baard. Meerdere malen vertelde beschermers mij dat het hen zeer waarschijnlijk leek dat er bij deze soort in het verleden gebruik moet zijn gemaakt van de ooit populaire wingclipprigramma's. Helaas viel het hoogtepunt van soortgelijke programma's net buiten de bekendheid/populairiteit met/van internet dus geen concrete aanwijzingen kunnen vinden.

https://waarneming.nl/waarneming/view/14678596

De eerste Grote Tafeleend voor Zuid-Korea die in de winter van 2020/21 werd ontdekt in Seongsang wetlands, Jeju-eiland, en daar opnieuw met Tafeleenden werd gezien van december 2021 tot eind maart 2022, is daar nu -- vier jaar later - opnieuw met Tafeleenden teruggekeerd (fide Nial Moores; zie ook Canvasback of http://www.birdskoreablog.org/?p=25580 ).

Een mannetje Canvasback werd zaterdag ontdekt op Abberton Reservoir in Essex.

(Oudere vogelaars zullen Abberton kennen als de wieg van de Grote Aalscholver van Heel. Ik heb er wel eens vogels gekeken. Het is vooral héél groot).

Niet makkelijk daar. Ik blijf het NL geval geloven, die klip was een restant van een klip bij wilde vogels maar volgens mij ben ik de enige nog die dat geloofd.

Is de vogel eigenlijk met zekerheid ongeringd? Heb iets gelezen over een kweker die zijn collectie heeft losgelaten maar blijkbaar konden de vogels (of het merendeel toch) niet vliegen.

Er wordt wel de vergelijking gemaakt met de grote groep Kleine Toppers in Cornwall.

Nee hoor, Max. Ik ben je medestander. Dat geval zou in ere hersteld moeten worden!

Is er enige substantiëring van dat wingclip-verhaal van de Grote Tafeleend? Met andere woorden, is er enige aanwijzing dat die clips weleens zijn gebruikt, maar niet - of veel minder dan - bij gekooide vogels? Dezelfde Grote Tafeleend als de onze, die is toch wel aanvaard in Groot-Brittannië? Weten ze daar dingen die wij niet weten, of willen ze dingen niet weten...? 

Ik geloof er helemaal niets van dat de Britse vogel ooit dezelfde was als die in Nederland. Volgens mij is dat door iemand verzonnen en zo vaak herhaald dat zelfs Wim het is gaan geloven.

Word lid van Birdforum en de hele soap rond die ontsnapte Grote Tafeleenden is na te lezen bij het Abbertongeval. De bron is mij iets te vaak "Lee Evans".

Nou ik geloof wel dat het dezelfde was. Hij was daar weg en zat toen net aan de overkant bij ons. Volgens mij hebben/wilden ze toen in de UK gewoon niet verder naar die vleugels kijken (struisvogelpolitiek). Jan Harteman, de eenden houder expert vertelde ons toen dat wingclips nooit gebruikt worden bij siereenden (te veel beschadiging). Daarentegen dus wel bij waterwild projecten met name in de US alleen hebben we nooit een Grote Tafeleenden project kunnen achterhalen. 

Steve Gantlett en Richard Millington kwamen ermee dat de Castricumse vogel dezelfde was als die in Engeland (waar hij ook meerdere winters verbleef). Dat moet na te lezen zijn in Birding World. Heb ze daarna gevraagd of ze konden onderzoeken of dat was te bewijzen met die wing clip. Ze konden (of wilden) daar echter niets mee (fotografisch bewijs van clip niet te vinden).

@Max: heb je een bewijs dat die clips bij wilde eenden werden gebruikt?

Ik heb me ooit sufgezocht en niets gevonden.

@JH: nee dat is precies het punt. De toenmalige commissie heeft bij alle denkbare Amerikaanse ringprogramma's geprobeerd om te achterhalen of de inmiddels beroemde wingclip een restant zou kunnen zijn van in Amerika gebruikte clips. Dat is niet gelukt: dus de wingclip van de Castricumse Grote Tafeleend was niet te herleiden tot een bij wilde vogels gebruikte wingclip. MAAR: de wingclip van de Grote Tafeleend was ook niet met zekerheid te herleiden naar gebruikte methodes in gevangenschap. Dus het bleef een raadsel waar de clip van de vogel nou precies vandaan kwam. De conclusie van de toenmalige commissie was dat de vogel wel in mensenhanden moest zijn geweest. Maar dat is dus met een 'niet-aanvaarding' afgelopen (zeg maar 'het nadeel van de twijfel'). Er is indertijd een rapportje gemaakt (Willem van Rijswijk als trekker) met alle contactpersonen en email-correspondentie. Dat zou dus terug te vinden moeten zijn in het CDNA-archief. De uitdaging is dus dat iemand (alsnog) een ringprogramma vindt (in Amerika bij wilde vogels) waarbij het type clips gebruikt werd, dat de vogel van Castricum droeg.  

Ik heb ooit wel een studie gevonden waar bij Aythya in Noord-Amerika het gebruik van wingclips werd vermeld (de wetenschappelijke term voor wingclips is volgens mij "patagial tags" of "patagial streamers") maar daar werden geen Grote Tafeleenden bij vermeld. Hopelijk zit dat artikel nog in het dossier / archief.

@Roland: misschien was ik niet helemaal duidelijk. Er waren bij alle navraag en studie wel meerdere programma's gevonden waarin duikeenden (en ik denk ook Grote Tafeleenden) met die tags waren gemerkt, maar de clip zoals zichtbaar bij de Castricumse Grote Tafeleend kon niet herleidt worden naar de tags zoals deze ringprogramma's hadden gebruikt. Dus het uiterlijk van de clip van onze Grote Tafeleend leek niet op de gebruikte clips in de USA (werd dus niet herkend door programma's waar de toenmalige CDNA contact mee heeft gehad). 

@ Dick: nuttig dat jullie daar achteraan zijn gegaan. Het zou handig zijn om dat document van Willem te publiceren op de website (vergelijkbaar net de analyses van canadese gans en kokardezaagbek) zodat iedereen daar kennis van kan nemen. Eventuele verdere naspeuracties op het internet zouden dan dat document als basis moeten nemen.

Ik denk achteraf dat de clip slechts een gedeeltijke clip was. Op het zilverstuk moest een groter stuk zitten waarop de code stond maar dat is er afgebroken en het restant is wat we zagen bij de vogel. Dat denk ik.

@Max: Dat kan ik me goed voorstellen. Het enige probleem dat overblijft is dat we geen studie naar Canvasbacks kunnen vinden.

Maar een "per ongeluk" getagde Canvasback is beter verklaarbaar dan een ontsnapte Canvasback met een tag die in gevangenschap nooit gebruikt wordt. Ik ben in elk geval om: hup, op de lijst ermee!

Oproepje op Insta gedaan misschien helpt het?

In de eindjaren '80 en begin jaren '90 zijn broer Arie en/of ik een paar keer naar Churchill geweest. Aldaar herhaaldelijk fraai gekleurringde Amerikaanse goudplevieren gezien. Navraag ter plekke (bij het lokale Arctisch onderzoekscentrum) resulteerde alleen maar in verbaasde blikken. Navraag via de International Wader Study Group idem. Ook de ring centrales in de USA en Canada wisten van niets. Kortom, zeker daar liepen toen kleurring projecten, waarschijnlijk van een Canadese of Amerikaanse Universiteit waar niemand iets van wist. Dat zal met die Grote tafeleend niet anders zijn geweest vermoed ik.

Kan de eend ook in een ander werelddeel in een vleugeltag project verzeild zijn geraakt? Of is het iets typisch Amerikaans?

Het heet overigens een patagial tag.  Dat op het internet niets konden worden gevonden betekent natuurlijk niet dat iets dan niet bestaat. Het spoor liep gewoon dood. Nu 15 jaar verder is er misschien toch meer gedigitaliseerd, ook van onderzoeken eind jaren 1990 of begin van de jaren 0 van deze eeuw.

Ik vond hier iets over hoe de tag eruit had kunnen zien.

Ik vond deze voor Marmereenden.