geen dank.

.

In welk gedeelte van Polen liggen deze dorpjes?

.

Beste Willem, De PTOP (Noord-Podlaskische Bond van Vogelbescherming) heeft mij gevraagd het verzoek aan je door te geven de precieze locatie te verwijderen bij het bijschrift van deze foto. Zij hebben getraceerd, dat het verzoek om geheimhouding van locaties van de Scharrelaar in dit geval in een keten van 3-4 contactpersonen (meest Nederlanders) is geschonden. Zij vragen: "Is there not any twitcher-code in The Netherlands? Zie voor motivering s.v.p. mijn recente artikel over de Scharrelaar in NO-Polen in "het Vogeljaar", 59 (4), 2011: 179-192. Ik ga er van uit dat je bovenstaand verzoek respecteert. Met groet, Onno de Bruijn

Beste Onno interessant verzoek. Niet iedereen heeft het vogeljaar thuis, wat is de motivering? Kan voor meer mensen dan alleen lezers van het vogeljaar interessant zijn. gr Marc

Beste Marc, Het moet me van het hart, dat het mij verbaast dat dit verzoek nog een toelichting vereist. Kort gezegd komt die hier op meer: 1. Wat in vertrouwen verteld wordt, moet je in vertrouwen behandelen en dus niet aan de grote klok (i.c. Internet) hangen. 2. Het zou voor iedere vogelaar duidelijk moeten zijn, dat je met kwetsbare situaties (en dat zijn veelal de meeste zeldzame broedvogels) zeer behoedzaam moet omgaan (voorbeeld: woudaapjes in Nederland). In het betreffende stuk van het Vogeljaar heb ik m.b.t. de Scharrelaar in NO-Polen geschrevem: "De Poolse Vogelbescherming houdt de laatste broedplaatsen van de Scharrelaar om voor de hand liggende redenen angstvallig geheim. Mocht men door toeval, geluk of contacten nog één der laatste broedparen in Polen op het spoor komen, dan is het zaak daar zo zorgvuldig mogelijk mee om te gaan en vooral geen gedetailleerde locaties op internet of in “trip reports” te vermelden. Men moet beseffen, dat sinds het IJzeren Gordijn gevallen is, jaarlijks honderden buitenlandse vogelaars (al dan niet in groepsverband) Noordoost-Polen bezoeken. De Scharrelaar is (des te meer naar mate hij zeldzamer wordt!) een zeer begeerde “target”, die “als doelsoort afgeticked moet worden”. Het agressieve Angelsaksische woordgebruik zegt al genoeg. Het verschijnen van vogelaars in afgelegen dorpjes “waar nooit iets gebeurt”, trekt grote aandacht. Uit busjes en auto’s met buitenlandse nummerborden storten zich mensen met vreemde maar ongetwijfeld kostbare apparatuur die druk wijzen en roepen. Helaas is de praktijk, dat na een dergelijk bezoek soms plotseling de Scharrelaars verdwenen zijn. Bij nazoeken bleken deze onveranderlijk tussen prullaria bij de een of andere dorpsbewoner in de mooie kamer te staan. Ook komt het voor, dat een dorpeling -na op de zeldzame vogels attent te zijn gemaakt- geschoten Scharrelaars aan een “handelaar” of “liefhebber” verkoopt, meestal voor een paar flessen wodka. Ik ken helaas zulke gevallen ook van Laplanduilen in Wit-Rusland. Zo bezien is “twitchen” dus niet altijd vrijblijvend! Wie dit allemaal wat ongeloofwaardig en overdreven overkomt, doet er goed aan te beseffen dat nog geen halve eeuw geleden in Nederland jaarlijks talloze Kerkuilen hetzelfde lot overkwam." Dit is niet het fijnste onderdeel van min verhaal in "het Vogeljaar". Wie mijn bijdrage over de Ortolaan in Nederland in de rubriek "Goud van Oud" met genoegen gelezen heeft, zal zeker ook van het verhaal van de Scharrelaar genieten. "Ik weet het, mijn verhaal wordt eentonig" (Multatuli). Maar toch moet het kennelijk telkens verteld worden. Anders verliezen we nog meer van die prachtige soorten, die ons (en het Poolse landschap) verrijken en die de behoezame natuurliefhebber zoveel vreugde en inspiratie verschaffen. Groet, Onno

Onno, heb je Willem ook een mailtje gestuurd? Dat lijkt me in deze kwestie het meest efficiënt.

Garry, goede suggestie. Is inmiddels gedaan. Kwestie lijkt me overigens van algemeen belang. Vogels zijn in mijn opinie niet "Vogelvrij": kijken en genieten mag in mijn beleving, maar nooit ten koste van kwetsbare soorten. Ik weet gelukkig dat ik in deze opvatting niet alleen sta.

Beste Onno Bedankt voor je toelichting. Voor wat betreft je opmerking 1, ik ken de geschiedenis niet dus weet niet wie wat in vertrouwen heeft verteld. Vervelend dat wat mooi is soms vervelende neven effecten kan hebben. Aan de andere kant kan het soms ook ten goede komen dat er eco-toerisme (of hier twitch toerisme) plaats vindt. In vele Aziatische en Zuid-Amerikaanse landen/gebieden worden sommige gebieden en/of soorten juist nu met fanatisme beschermd omdat het geld oplevert en lokale bevolking (en dus ook voormalige jagers/stropers) zich hiervoor inzetten. Het zou mooi zijn als dat ook in landen als Polen ooit gaat gebeuren, dat bezoekers iets meer achterlaten dan alleen de sporen van de winterbanden. Misschien zou de Poolse vogelbescherming een ethische handleiding kunnen opstellen voor potentiële bezoekers dat als ze bepaalde gebieden voor bepaalde soort bezoeken (want informatie is niet tegen te houden in deze tijd), hoe ze zich kunnen opstellen tov de lokale bevolking en vogelaars bij kunnen dragen tot de (lokale) bescherming. Mvg Marc

In Bialowieza (oid) NP staan de gidsen te popelen om je voor een belachelijk hoog bedrag die scharrelaar te laten zien. Het argument dat er beter geen ´Westerlingen´ in de buurt van die beesten moeten komen omdat de plaatselijke bevolking de vogels dan afknalt, zou ook moeten betekenen dat lokale gidsen terughoudend zouden moeten zijn om vogelaars ´uit het Westen´naar de plek te brengen, maar dat lijkt niet zo te zijn. Geld is ook een belangrijke factor schat ik zo in waarom de plekken geheim moeten blijven. Verder stoor ik me enigszins aan de toon in het stuk uit het vogeljaar: ....een zeer begeerde “target”, die “als doelsoort afgeticked moet worden”. Het agressieve Angelsaksische woordgebruik zegt al genoeg..... Zijn doorgaans heel aardige mensen die vogelaars, die vrij van enige agressie van het natuurschoon genieten in NO-Polen. groeten, Sander

Dit is mijn laatste reactie. Ik heb een verzoek van de kant van Poolse natuurbescherming ingewilligd en heb mijn eigen verantwoording in dezen genomen. Het staat iedereen vrij daar zijn eigen reactie en beleving tegenover te zetten. We leven gelukkig in een vrije wereld. Maar het item lijkt me wel belangrijk genoeg om er zo nu en dan bij stil te staan. Groeten, Onno

Hallo Onno, Ik was me van geen kwaad bewust. Een direct mailtje aan mij had deze discussie overigens bespaard kunnen blijven. De commentaren zijn aangepast maar ik kan de plaatsnaam zelf niet wijzigen. Misschien kan dit gewijzigd worden in enkel 'Polen' (Chris?) Dank, Groeten Willem

Hallo Willem, Bedankt voor het begrip, mede namens de Poolse Vogelbescherming. Ik ben van goeder trouw uitgegegaan en in dit geval gelukkig dus terecht. De discussie op zich lijkt me wel van belang, los van de persoon, vandaar. Met vriendelijke groet, Onno

"zeer begeerde target" ??? doe je hem toch gewoon in een ander zuid europees land?, ze zouden beter eens met die arabieren in Koeweit kunnen gaan praten, in het voorjaar 2010 heb ik er 10tallen afgeknalt zien worden in slechts drie dagen in verschillende oases. Ondanks protest van onze kant waren de arabieren zich van geen kwaad bewust (en boden ons vleugeltjes aan), mogelijk dat de?? natuurbescherming daar eens kan gaan praten..., bekijken lijkt me altijd nog meer onschuldig dan afschieten...

Wat de waarheid of beste oplossing is, plaatsjes zijn weggehaald. Laat het maar een publiek geheim blijven en een ieder zelf zorgvuldig met de info omgaan.

Wietze, Bedankt voor deze aanpassing en voor je wijze woorden. Onno

Tja, naar Polen gaan om een Scharrelaar te zien is inderdaad niet zo slim... Het is natuurlijk naief om van ècht zeldzame soorten de lokatie op internet te zetten (dat geldt voor vogels, maar ook voor planten, vlinders etc. etc.), vooral in landen waar een levendige handel in vogels de praktijk is. Degenen die te kwader trouw zijn blijken vaak beter op de hoogte dan de twitchers (zo werd een lokatie in Cornwall waar Grauwe Klauwieren broedden door diverse eierzoekers bezocht, terwijl de "gewone" vogelaars van niets wisten). Het feit dat er goed geld te verdienen valt met zeldzame soorten kan hier en daar ook weer tot onaangename praktijken leiden (zoals het afschieten van de vogel in kwestie uit jaloezie...), maar is uiteindelijk toch de beste manier om de lokale bevolking bewuster te maken van het nut van natuurbescherming. Hoewel dat helaas voor de toch al van het geld bulkende Arabieren geen beweegreden zal zijn...

Beste Marc, Sorry dat ik jouw reactie van 17.01 uur (in het drukke discussiebeheer) over het hoofd gezien heb, want die gaat helemaal in de richting als ik zelf denk en handel. Ik heb inmiddels heel wat geld naar Wit-Rusland (voor de Laplanduil) en naar Polen (voor de Scharrelaar) overgeheveld. Dit onder het motto: je mag best wat (terug) doen voor al het moois wat je zien krijgt en voor de bedreigde dieren die je kunt bekijken. Bij de Laplanduil met succes: door ons beschermingsproject in Wit-Rusland is de populatie daar nu flink toegenomen en hebben ze in 2010 weer voor het eerst sinds mensenheugenis in Polen gebroed. Overigens mag wel duidelijk zijn dat in Polen soms ook frictie bestaat tussen natuurbeschermers en overenthousiaste vogelaars (en dan zwijg ik maar van diegenen, die ruecksichtlos van zeldzame en kwetsbare vogelsoorten bussiness maken). Overigens zou ik toch degenen die zich geroepen voelen te reageren willen vragen het verhaal in het Vogeljaar te lezen. Dan zie je welke processen tot de ondergang van de Scharrelaar geleid hebben. En dan lees je ook het citaat wat ik hierboven gegeven heb im zijn -onlosmakelijke- context. Marc, nogmaals bedankt voor je positieve en constructieve reactie. Mvg, Onno

Beste Onno, Dank voor je positieve en respectvolle toon en je bijzondere inzet in het belang van de vogelsoort. Vind ik mooi om te lezen!

Beste David, Bedankt. Samen sterk voor de goede zaak. MvG, Onno

Sluit me aan bij de woorden van David. Zeer prettig om te lezen dat een discussie tussen vogelbeschermers en "twitchers" nou eens niet eindigt in zwart-wit moddergegooi.

Martijn, Hoera! Onno

Is dat vogeljaar verhaal te digitaliseren?, ik ben geen lid maar wel benieuwd. Ik blijf mijn wenkbrauwen fronsen bij verhalen dat het bezoeken en zien van zeldzame vogelsoorten, deze soorten de kop kan kosten. Ik reis veel en mijn ervaringen zijn juist het tegenovergestelde. Gidsen en lokale bevolking hebben er juist baat bij dat vogelaars zeldzame soorten bezoeken en gaan over tot bescherming/bewaking van ze om hun bron van inkomen veilig te stellen, denk daarbij aan Blakiston's Visuil (Hokkaido), Japanse kraanvogel (Hokkaido), Crested Ibis (China) Lepelbekstrandloper (Thailand) en de laatste Dunbekwulpen (helaas buiten Marokko uitgestorven). Daarentegen kwam het geheim houden van sommige zeldzame soorten (en alleen bekend laten zijn aan enkele onderzoekers) deze soorten duur te staan, stropers (die er toch altijd achter komen) konden in de vele onbewaakte momenten hun gang gaan. Bewustmaking bij de bevolking dat ze nabij een zeldzame soort leven werpt volgens mij vruchten af, zeker als men er wat aan kan verdienen (zo zit de mens nu eenmaal in elkaar).

Nou, ik zit vandaag langer achter de PC dan anders in meerdere dagen. Ik weet niet of het te digitaliseren is. Gezien de vele positieve reacties die ik over het Ortolanenverhaal in "Goud van Oud" kreeg, denk ik dat het ook op de WP-variant (?) van de DBA-site niet zou misstaan. Maar of de redactie van het Vogeljaar dat wil, zouden je moeten vragen. Misschien kan een wat vaardiger ITC-er dan ik er een pdf-versie van maken die ik misschien op kleine schaal (!) kan distribueren. Het is echt de moeite waard om te lezen: het gaat over 35 jaar ervaringen met de Scharrelaar in een veranderende wereld. Het is de perfecte illustratie van wat er zich in Nederland al eerder afspeelde (en eigenlijk nog steeds aan de gang is, zeker met deze regering). De welvaart heeft zijn prijs, laten we het zo maar zeggen.

Onno, ik ben voor. Wellicht dat de webredactie kan bemiddelen om met het Vogeljaar te overleggen of het artikel hier overgenomen kan/mag worden - alles in het belang vd bescherming