Dit is niet echt reclame voor DB, Albert.

Theo, zo had ik het nog niet bekeken. Hoewel die regel er is, is er geen Thaise fotograaf/vogelaar die zich daar aan houdt. Ik zat er met een Thaise fotograaf. Er was soms controle, maar ik denk dat het min-of-meer wel gedoogt wordt mits je niets verstoort. Ik vermoed daarom ook dat die regel er meer is om te kunnen optreden als fotografen zich gaan misdragen. 

... maar dat is toch precies (misdragen) wat je aan het doen was, Albert ...?

Misschien, maar ik vind er een verschil zitten tussen je misdragen en je niet aan de regels houden. Zit 'm in de gradaties. Ik heb er geen moeite als ik 35m verder in het woud zit en dan uren stil in een schuiltentje afwacht op leuke soorten. Ik heb er wel moeite mee als men dan ook nog takken sloopt, struiken rooit, nesten vrijknipt etc voor een goede foto. 

De locatie waar ik zat was vrij open. Ik hoefde dus ook niet door de dichte vegetatie te banjeren. Je moest alleen de natte bodem, hitte, bloedzuigers en muggen voor lief nemen. 

Goed gedaan hoor! Thailand is wel een van de weinige tropische landen met dat soort vage regeltjes volgens mij. 

ha Albert, ik heb begrepen dat de Garnet Pitta daar niet meer voorkomt ?

De zang lijkt overigens sterk op die van de Rail Babbler...

Jongens, kom toch. Albert zal echt heeeel veel minder organismen hebben verstoord dan een gemiddeld weekendje rood gemarkeerde soorten achterna reizen om een zijstraat te noemen.

Jelle, de Garnet Pitta werd gemeld op de avond voordat we vertrokken. Helaas hadden we er geen tijd meer voor. 

Zoals je weet, een zware soort in Thailand, maar in Malaysia goed te doen.