Jeminee!

Gaaf om te lezen. Nog wel keertje terug voor een frontaal aanzicht ;)

Pracht verhaal!

Thanks! @Maarten, wie weet ooit :). De fotograaf in mij wil altijd meer, maar ik was hier al behoorlijk blij mee. Hij is volgens mij in 10 jaar of langer niet door een buitenlander enigszins toonbaar gefotografeerd. En gelukkig waren er ook nog de kleine panda's voor de echt goede plaatjes :). 

Heel gaaf natuurlijk. Ik hoop dit voorjaar ook weer die kant op te gaan om weer wat  Sichuan soorten te gaan zien. Ik ken persoonlijk maar een iemand die een wilde Panda heeft gezien en wel de directeur van Birdquest op deze plek en een aantal weken net voor ik op deze plek was. Zelf dacht ik beet te hebben tijdens mijn bezoek aan de Blackthroat maar na veel gezucht en gekraak kwam deze uit de bosjes.

Golden Takin heb ik tenminste wél gezien, in Jiuzhaiguo dat inmiddels zijn bezoekers nóg minder vrijheid verleent.

Leuk om dit verhaal nog eens te lezen met wat meer achtergrondkennis, Max! Van Sid Francis begreep ik dat het in de jaren 80 en 90 regelmatig gebeurde dat vogelaars reuzenpanda's hoorden, maar ze door de dichte bamboe nog niet zagen. Die bamboe is inderdaad écht dicht.

Bij Foping was de praktijk om met lokale rangers het bos in te gaan die een reuzenpanda dan opzochten. Dat was jarenlang de beste manier om panda te zien, maar door ophef (mij is niet zo duidelijk wat het nou was, er gaan verhalen dat op een gegeven moment een klein pandatje even een onvrijwillige selfie mocht maken met Amerikaanse toeristen, maar het zou goed kunnen dat het niet klopt). Iig was het resultaat dat de Chinese overheid overal een einde aan maakte. 

Naar ik verder begreep was er ook een gebied (het zou ook Foping kunnen zijn) waar je op een gegeven moment wel in mocht om vogels te kijken, maar waarvoor je eerst een verklaring moest tekenen dat je rechtsomkeert zou maken als je een reuzenpanda zou zien...

Super vet verhaal!! Gefeliciteerd!!! Wat ik me wel altijd afvraag, kom je als West-Europeaan / Amerikaan (met al die apparatuur) makkelijk China in (en uit)?

Verrekijkers, scoop en camera's kijken ze eigenlijk niet van op. Dat was tenminste mijn ervaring. Warmtebeeld heb ik bewust thuis gelaten. Naar ik begrijp is het voorgekomen dat iemand die achter moest laten op het vliegveld (kon bij de terugreis wel weer opgehaald worden). Drone heb ik niet, maar ook dat is vaak iets waar landen moeilijk over doen. In China zit ik sowieso ook liever aan de veilige kant...

Waanzin! Gefeliciteerd! 

In Wolong werden we op de trail tegengehouden door rangers, we mochten daar absoluut niet verder lopen. Volstrekt onduidelijk waarom. Ik heb me altijd afgevraagd of... 

Maar goed om te weten van de warmtebeeldcamera's. Vaak een probleem in Azië (zelfs verboden in Thailand bijv). Weet iemand of er ergens een overzicht te vinden is van waar wel/niet? 

@Ed: "reguliere" optiek is geen enkel probleem in China. Er zijn ook heel veel Chinese fotografen met indrukwekkend grote lenzen. 

Naar ik heb begrepen is Wolong juist een lastigere plek om reuzenpanda te zien. Ik had de eerste dag als driver iemand die normaal gesproken werkte in dat reservaat en die had er nog nooit eentje gezien. Alleen een keertje heel dichtbij geweest met verse sporen in de sneeuw. Kennelijk was het de 'head ranger' daar ook nog maar 3x gelukt. In een reservaat zoals Foping  moet het voor lokale rangers wel makkelijker zijn, al heb ik de indruk dat ze nooit echt een goeie effort ervoor maken. Ze lijken het zien van habituated exemplaren ook wel prima te vinden.

Volgens mij is het vervoeren van warmtekijkers in heel veel landen verboden. Het zou ook best kunnen dat het binnen de EU ook niet mag. Er zit ook een verschil in klasse. Het kan al snel onder militaire apparatuur vallen en daar zijn strenge regels voor. Veel landen letten er echter niet op. Naar Europa, Zuid-Amerika en Afrika (m.u.v. Noord-Afrika) gaat het niet snel een probleem zijn denk ik. Veel landen in Azië ook niet. Singapore zou er streng op zijn (maar ik ken niemand die hem daar verloren is). Met politiestaten zou ik sws oppassen. In Azerbeidzjan waar ze de walktietalkies in beslag namen en ze twee keer naar verrekijkers keken, keurden ze de warmtebeeld nauwelijks een blik waard. Gelukkig is het bestaan ervan nog niet zo bekend, maar dat kan in de loop van de tijd natuurlijk wel veranderen. Ik heb het voordeel dat mijn warmtebeeld enigszins op een videocamera lijkt, maar die van Lahoux zien er bijvoorbeeld best wel afwijkend uit. Als het gemonteerd kan worden op een geweer wordt het al weer spannender. In alle gevallen is het slim om ervoor te zorgen dat hij het niet doet zodat je altijd nog kunt zeggen dat het een videocamera is.

In Ethiopië is het nog steeds verboden, net als verrekijker en telescoop, trouwens, tenzij je over een vooraf aan te vragen permit beschikt, dan kan en mag alles wel, al heeft me dat wel behoorlijk wat administratieve moeite gekost.