Voor de liefhebbers staat er op de website van Vogelbescherming nog het verhaal achter de foto van de niet-vliegende ral van Inaccessible Island.

Mooi verhaal!

@Marc, 

Ik ben zeker van mening dat het waarnemen van deze ral een van de hoogtepunten (Misschien zelfs het hoogtepunt) van je vogelend leven is. Alleen al de reis er naar toe en de onzekerheid of je uberhaupt aan land kunt gaan maakt dit tot een onvergetelijke waarneming. Jaloers.

Ik kan me nog levendig herinneren dat op 13 april 2018 (tijdens de AO) de verwachtingen hoog gespannen waren omdat we een behoorlijke kans zouden maken om die dag in ieder geval een landing te maken op Nightingale Ialand en misschien zelfs op Inaccessible Island. Maar het mocht niet zo zijn. De expeditieleider gaf geen toestemming omdat zelfs de scouting crew al tot hun knieen in het water stonden voordat ze ook maar een poging konden wagen om over te stappen in de zodiac. De teleurstelling was natuurlijk groot en ik heb alleen met de kijker naar het kleine  strandje gekeken op Inaccessible Island waar jij toen die ral hebt gezien.

Ik heb begrepen dat de expeditieleider in recente jaren een buitengewoon voorzichtig type was en zelfs bij spiegelgladde zee geen landing waagde.

Ik ken in ieder geval iemand die ontploft als je Inaccessible Island zegt...

Heel gaaf verhaal Marc! Ik zou bijna niet mee durven, wat als je niet kan landen...

@JH ben benieuwd! Met recente jaren bedoel je dus nu? In 2023 gaan ze hopelijk weer.

@Diedert: volgens mij is er al sinds Marcs foto zelden meer op Inaccessible geland. Als Henk de naam van zijn expeditieleider kan noemen, weet je bij wie je niet moet boeken.

Wij waren de laatsten, op de legendarische 13 april 2011! (Met dank aan Rinie van Meurs en zijn crew).

@Jan Hein

@Diedert

Ik zou de precieze naam van de expeditieleider moeten opzoeken maar het was een Argentijn. Ik kan niet zeggen dat hij overdreven voorzichtig was maar eerder realistisch. Ik zag zelf dat de golven tot kniehoogte gingen op de gangway van de Plancius van de scouting crew die ging uittesten of we veilig van de Plancius op de zodiacs konden stappen. En dat zegt nog niets of je daadwerkelijk veilig met de zodiacs op Nightingale Island of Inaccessible Island aan land kan gaan. 

Wat mij betreft ga ik dan toch uit van de expertise van de expeditieleider of het wel of niet verantwoord is. Je moet er toch niet aan denken dat iemand op zo'n afgelegen plek ernstig gewond zou raken.

Je moet ook wel bedenken dat het ook maar gemiddeld 60 dagen per jaar daadwerkelijk mogelijk is om een landing te maken op Tristan da Cunha zelf. Dus een landing op Tristan is ook helemaal geen zekerheidje. De dagen voor onze aankomst was de golfslag ook te krachtig geweest voor een landing en lag een Zuid-afrikaans vrachtschip werkeloos voor het eiland. Later hoorden we dat na ons vertrek, het eiland was getroffen door een storm en dat het voor langere tijd onmogelijk was om aan land te gaan. Dus in feite hebben we nog geluk gehad. Ik denk dat Marc ook wel beseft dat in 2006 alle puzzelstukjes precies op hun plaats vielen om een landing uit te voeren op Inaccessible Island. Misschien dat iemand weet hoe vaak dat er daadwerkelijk een succesvolle landing op Inaccessible Island is gemaakt gedurende alle uitgevoerde Atlantic Odyssey's.

@Henk, in 1998-2022: in 2003, 2004, 2006, 2007, 2011. Zie ook Beintema (2007) voor details.

Wow. Dat is wel bizar weinig zeg. Weet niet of mijn hart dat wel aan zou kunnen. Met recht een Most Wanted.

En wanneer je op het eiland bent dan is het ook nog een klus. Dat bleek in ieder geval op onze reis in 2011 het geval. Na een paar uur zoeken vonden 2 (niet vogelende) vrouwelijke passagiers een zwart vogeltje. We hebben uiteindelijk 2 exemplaren gezien. Een onvergetelijk moment!