Zowel bij IOC als HBW (??) is dit taxon geen soort. IOC noemt er niets over in haar lijst maar voormalig HBW wel (mogelijk soort-niveau).

Het gaat eigenlijk naast deze reiger om de volgende “openstaande” taxa; Torenvalk (2x alexandri en neglegtus), Slechtvalk (madens) en de Kerkuil (detorta). Al deze taxa zijn in ieder geval goed herkenbaar. Overigens is er wel wat gedaan met het werk van Hazevoet uit 95 want de Kaapverdische Pijl en Kleine Pijl, de Buizerd, het Stormvogeltje (was mij ontgaan) en de Gierzwaluw zijn wel gesplitst in de jaren na die publicatie. Hopelijk wordt er “doorgepakt” met onderzoek.

Maar Max, voor een goede bescherming heb je eigenlijk alleen maar verstandige authoriteiten nodig, ongeacht de taxonomische status. Blijkbaar vind men op de Kaap Verden dat dit niet belangijk genoeg is. 

Overigens is die fixatie op soortstatus natuurlijk voor een deel ook de schuld van heel veel biologen die van mening zijn dat alles om soorten draait. Dat is natuurlijk onzinnig, maar ja, dat leren ze nu eenmaal zeggen en schrijven ze (ook op dit forum), en dan is dit de consequentie.

In dit opzicht was Darwin een stuk verstandiger, hij vond die hele soortenconceptdiscussie maar onzinnig, en gebakken lucht (mijn vrije vertaling van “to vainly beating the air”) . Dit staat een aardig eind in zijn “Origins” en ik vermoed dat > 95 % van iedereen die dit boek in zijn kast heeft staan, nooit zo ver is gekomen, want er is niet doorheen te komen.....

Ook vermoed ik dat de vermeende debunking van de Kaap Verden Rode wouw (of was het toch een Zwarte?) niet echt goed was voor de vermeende unieke status van de andere lokale taxa.

En, zeg nu zelf, kom jij vroeg je bed uit voor een ondersoort? Of stap je, ooit in de toekomst wellicht, in het vliegtuig voor een missende (valse) Holarctische ondersoort?

Eens Peter maar soms probeer ik, wanneer soortstatus heel logisch lijkt, te anticiperen...

Heel verstandig, Max.

Darwins Origins “niet om door te komen”? Ik vind het juist erg goed en toegankelijk geschreven en hoewel omvangrijk leest het goed door. Wel veel voorbeelden en studies maar dat maakt het des te indrukwekkender.

Smaken verschillen, zeker bij boeken. Een slecht en landradig geschreven tekst kan (en dat is het in dit geval) toch erg interssant zijn. Neem Dode Zielen, vol zinnen van een pagina lang, met 20 of meer bijzinnen, echt niet om te lezen, maar daarom niet slecht, sterker nog, erg goed, maar je moet het wel aankunnen.

Ik gok dat de meeste mensen hoofdstuk 1 van On the origin, net uitkrijgen (in de oorspronkelijke edities, er zijn veel hevig bewerkte teksten in omloop).

Ik heb het pas gelezen toen ik al 10 jaar als populatie geneticus werkzaam was, en even genoeg had van de formules van RA Fisher’s oorspronkelijke boeken (verplichte kost voor mij vond ik). Dacht aan iets lichters te beginnen. Dus, niet wegleggen, maar doorrammen. Meer dan de moeite waard.

Smaken verschillen, zeker, maar "slecht geschreven" vind ik echt een zeer merkwaardig oordeel. Darwins Engels en proza zijn geweldig. Alleen al even de summary van hoofdstuk 4 lezen en je ziet de kracht van zijn taal. Maar inderdaad, het is vast geen lectuur (500 pp.) waarvoor een lezer van nu, gewend aan twitter en appjes, nog de tijd voor uittrekt. Overigens wat Darwin over species zegt is al veel eerder in de Origins te lezen: vroeg in hoofdstuk 2. Species/subspecies ("incipient species")/well-marked varieties etc.: allemaal erg gradueel. Maar daar hoeven we ons natuurlijk niks van aan te trekken :)

Even terug naar het oorspronkelijke onderwerp. Kaapverdische Purperreiger, Kaapverdische Wouw, Kaapverdische Kerkuil, Alexanders- en Vergeten Torenvalk en Kaapverdische Slechtvalk zijn door het CSNA afgesplitst (DB 26-01/49, DB 27-01/43), maar worden tot nu toe niet internationaal erkend. Met name de Slechtvalk lijkt mij een zwakke split door het recent lumpen van Barbarijse Valk in Slechtvalk en de onduidelijke taxonomische situatie van Slechtvalken in het algemeen en in zuid-west Marokko en noord-Mauretanië ('atlantis', 'minor') in het bijzonder.  

Opvallend aan 'The Birds of the Cape Verde Islands' is verder dat een groot aantal endemische taxa door Hazevoet als niet-valide wordt aangemerkt, terwijl deze nu juist internationaal wél erkend worden. Het gaat daarbij om Kwartel inopinata, Bont Stormvogeltje eadesi, Renvogel exsul, Grijskopijsvogel aceton, Witbandleeuwerik boavistae en Rosse Woestijnleeuwerik cinctura. 

Het lijkt dus een beetje alles-of-niets: óf het is een (soms dubieuze) aparte soort óf een taxon wordt helemaal niet erkend. Omdat hierover in de bovengenoemde gevallen ook geen consensus is, maakt dit een juiste inschatting lastig. 

Hi again.

Nice photo. I have studied this species, mainly in one of the breeding colonies and also in the Barragem de Poilao, a big watershed in which the species is regularly seen. In the last decades there are proofs of a certain improvement of its populations, in part due to the creation of new dams, but also because there are several protected areas, like Serra da Malagueta Natural Park, in which this heron breeds. 

Best regards.