Man wat een heerlijke twitch. Qua soort misschien minder spectaculair dan de Steppe, maar dat werd qua avontuur meer dan goedgemaakt. Nadat er voor die Steppe een nacht slaap moest worden opgeofferd maakte ik ondanks de vermoeidheid toch plannen om naar Vlieland te gaan en wist ik gelukkig twitchkammeraad Willem over te halen om mee te gaan. Gisteravond waren er bij anderen ook nog twijfels of het vanwege de voorspelde windkracht 7 wel het proberen waard was, maar gelukkig vanmorgen toch een heel aantal bekende gezichten op de boot. We zaten nog lekker wat uit te rusten aan een tafel toen de melding kwam dat de Dwergarend weer werd gezien. Snel het dek op om een poging te doen de arend vanaf de boot al te zien. Het was allemaal net te ver en het was net niet helder genoeg voor dit plan. Het afmeren duurde wel 20 minuten en inmiddels bleek de arend uit beeld. Willem en ik besloten bij het posthuys te gaan staan, maar na 45 minuten niks gezien te hebben toch maar naar de oude plek te gaan. Onderweg kwamen we Marten en vriendin nog tegen die ons veel succes wensten. Laat het vervolgens uitgerekend Marten zijn die de vogel uitgerekend bij bomenland weer terug vindt. Maar weer die kant op dus en maar weer een duintje bij het posthuys op. Na een kwartier zie ik kort een rover tussen de boomtoppen doorvliegen richting het fietspad. Als na 5 minuten niets meer omhoog komt besluiten we maar om eens een rondje in het bos te doen. Als we weer op de weg terug zijn wordt de Dwergarend boven ons hoofd gemeld, maar wij zien niks. We rennen naar de fietsen en zetten weer koers naar de duintop. Daar horen we dat de Dwergarend weer ingevallen is. Enkele tellen later hangt ie weer tussen wat meeuwen en lijkt deze het bos uit te komen en richting kroonspolders te gaan. Eindelijk in de pocket! We fietsen een stuk die kant op om op een tactische plek te wachten voor betere foto's, maar de Dwergarend besluit wederom om in te vallen. Al snel komen de andere zoekers ook aangefietst. Willem en ik besluiten na een tijdje weer het bos in te gaan en via een smal paadje een duintje aan de wadkant op te gaan. Wij zullen de vogel hier niet meer zien, maar de mensen die em eerder hadden gemist zien hoe de arend door een Havik wordt weggepest. Wat rest is nog een ontspannende namiddag op lange paal in de hoop dat ie daar nog over komt, maar helaas.
Marten nogmaals dank voor het terugvinden en ook Vincent bedankt voor het in de ochtend terugvinden van de vogel zodat we wisten dat ie nog op het eiland moest zitten.
