Graag even soort aanpassen, ging om de een of andere reden niet goed.

Vergelijkbaar dus met de Oostvoornevogel (greenLT).

Ja, alleen was er toen nog een forse natuurlijke populatie, maar na 1978/1979 was daar een stevige hap uit, en tegen 1985 was het aantal sterk gereduceerd.  In 1978/1979 waren er, ruw geschat, 250 Grote trappen richting west-Europa gekomen (heb de exacte aantallen even niet paraat, waaronder ca. 20 geringde. Dat is nu niet meer denkbaar. Het aandeel geringde/kunstmatig grootgebrachte vogels is nu veel groter. Wat interessant was aan Teuge, was natuurlijk het eveneens tamme, maar ongeringde jong. Ik schreef al elders op deze site dat er geen duidelijke correlatie is tussen ring/tam. Ik heb diverse geringde Grote trappen in Nederland en Belgie gezien de afgelopen 40 jaar welke extreem schuw waren. Je kunt alleen stellen dat, net zoals bij de Lepelbekstrandloper, ringdragend per definitie door een langere periode van menselijke interventie komt, en dus als kunstmatig opgroeien gezien kan worden. En als dat niet mag van de lijstbewakers, dan is dat maar zo. 

Beter wat kunstmatige lepelbekkies dan helemaal geen.

Natuurlijk Rob, vind ik ook, maar dat is een andere discussie.

Zodra het over het belang van lijstjes gaat, en beslissingen van commissies wordt het altijd een kunstmatige discussie  welke erg weinig met de biologische realiteit te maken heeft. Zoals ik al aangaf, ik vind dat niet erg (meer) en laat me daar niet door storen.

Ik kan mij herinneren, en lees nu na in mijn logboekje, dat ik als broekie deze Grote Trappen op 27 januari 1985 ging twitchen, samen met de familie Boddeke en Jan van Laar. De vogels waren inderdaad tam en werden op een gegeven moment zelfs gevoerd door de boer op wiens erf wij mochten staan. De vogels kwamen als een soort kippen op het voer af...Daarom was ik maar wat blij dat ik op 31 januari 1987 de 7 schuwe vogels bij Lelystad zag (overigens na een dip van de Stellers Eider bij de Houtribsluizen). 

Alonso, J C & Palacin, C 2022. Alarming decline of the Great Bustard Otis tarda world population over the last two decades. Bird Conservation International 32: 523 - 530.

Since 2005, the world population of Great Bustards Otis tarda has decreased at an annual rate of 3.23%. The current world total is estimated at 31,000–36,000 birds, 34% (range 30–38%) less than 16 years ago. The declines have been observed in nine of 17 countries with extant breeding populations, with highest values in China (-89%) and European Russia (-72%). Marked decreases have also occurred in the Iberian Peninsula, which is still the stronghold for the species with 70–75% of the world population. Within Iberia, declines are particularly alarming in Portugal (-50%), although perhaps even more concerning in Spain, where the -28% (range 25–30%) decrease implies a loss of more than 8,000 individuals. Increases have been only recorded in Germany, Austria, and at a smaller scale in Hungary (respectively, 202%, 91%, and 5%), thanks to continued and intensive conservation actions, and also in the small group breeding in Romania, likely due to dispersal from the increasing West Pannonian population. The isolated populations of Morocco and Iran are on the brink of extinction. More surveys are still needed in Russia, Ukraine, Kazakhstan, China, and Mongolia, to confirm numbers and trends. It is urgent to reinforce conservation actions worldwide to stop negative demographic trends and ensure the survival of the species. If current trends continue, IUCN should perhaps consider whether (a) conditions are met to upgrade the species’ Red List category from globally ‘Vulnerable’ to ‘Endangered’, and (b) the two subspecies should be treated as separate conservation units and require different conservation strategies.

Hans, hier nog een enigszins verlate reactie.
Van de vier vogels in Veenendaal, in januari 1985, die ook mijn eerste waren en die ik heb getwitcht tijdens de lunchpauze van mijn werk, was er één die anders was dan de andere drie. Die ene, die als enige ongeringd was, heeft een vogelaar (naam vergeten) in de hand gebeten - de vogel snapte het voeren kennelijk niet ?!  Die vogel durfde ook niet bukkend onder een prikkeldraad door te lopen, wat de andere drie wel durfden. Die ene vogel deed één elegante vogelslag, en sprong over het hek, in plaats van eronderdoor te lopen. Misschien was die ene vogel wel wild, heb ik altijd gedacht, maar had de vogel zich aangesloten bij de drie tammere. Dat is wel 100% speculatie, dat dan weer wel...
De vogels van januari 1987 heb ik ook gezien (dezelfde dip); die waren wel iets overtuigender...

Het is wel erg sneu dat het zo slecht met deze geweldige soort gaat....