Mooie plaat, jullie zagen er veel maar het gaat echt slecht met deze soort en hij is inmiddels kwestbaar. Nagenoeg bij alle populaties gaat het hard achteruit. In 2002 in Barrow (waar ik een nest vond) werd met klem aan jagers gevraagd deze soort niet te schieten (staat grappig genoeg zelfs iets over in HBW). Ik zou bij een volgend NL geval meteen uit de startblokken gaan. Het laatste bezoekbare geval is ook zo lang geleden.

En dan te bedenken dat de soort in de Varanger rond 1990 in juni nog behoorlijk algemeen was. Net als bij ons lijken de seizoenen gaandeweg te verschuiven, twee jaar geleden was er ook een enorm pak sneeuw laat in het voorjaar. Ik heb toen een rondje gemaakt door het hele noorden in Juli en er was bijna geen vogel te bekennen. Om bang van te worden.

Heel leuk verslag. Goed gedaan. Het doet me goed dat er jonge vogelaars zijn die dit doen, zelf organiseren, zelf op zoek. En dan ook nog een verslag.

Ooit was ik zo jong als jullie en stapte ik na mijn eindexamen met drie anderen in de auto om naar het Varangerfjord te rijden. Geinspireerd door jullie verslag heb ik ons verslag geconverteerd van Wp5.1 naar Word. Foto's gescand uit het fotoalbum van Alexander Buhr en hier is het resultaat.

Veel Stellers Eiders. En Wilgengorzen kwamen toen nog voor in Finland.

Gaaf Jan! Zeker die tekeningen hebben echt die vroege DBA-feel.

Leuk ook die oude foto's van Pieter, had ze wel eens gezien heel lang geleden.. Wilgengors nog makkelijk zelfs toen....

Bedankt voor de complimenten, Jan! Leuk verslag zeg, leuk dat onze trip zo de bal heeft doen rollen. Die handgemaakte kaartjes zijn heel cool.
Wel jaloers op die Wilgengors, daarvoor lopen wij nu elk jaar op Vlieland te struinen...

volgens mij was de giervalk overigens alleen door Jan níet waargenomen, die z'n frustratie daarover op nogal heftige wijze uitte. 

en iets heel anders, mijn adresgegevens kloppen niet, dus reageer maar niet

Leuk verslag Jan, wij waren een paar jaar eerder met ongeveer dezelfde soorten( met Cock Reijnders en Frank Rozendaal). Rondom 10 juli 1977 hadden we tot meer dan 350 Stellers Eidereenden per nacht in de Varanger en maar een paar Koningseiders.

Dwerggors en Blauwstaart en Nobo waren die zomer onvindbaar.

Leuk om te zien Jan. Jullie hebben het goed gedaan zie ik. Hornoya was toen nog onbekend / onbereikbaar? 

@Nick, ik zal de contactgegevens beperken tot mijn email-adres. Was nog iets van vroeger, toen kreeg je nog wel eens een brief van een vogelaar met verzoek tot informatie. We spreken dan voor het email-tijdperk

En ik zal bij de Giervalk zetten dat alleen jij hem telbaar zag, de anderen hadden wat de Engelsen een usv noemen (Unsatisfactory views).

@Eduard. Hornoya? Nee, dat kenden we niet. Vardo was toen nog een eiland, de tunnel kwam later en de veerpont was niet te betalen.

Overigens de soorten die we misten zagen we binnen enkele jaren of in Nederland (Blauwstaart, Poelsnip, Witbandkruisbek, Sneeuwuil, Oehoe en vooruit: Giervalk) of in Duitsland (Witrugspecht). Ik had toen net als Diedert 22 nieuwe soorten. Alleen Auerhoen, Hazelhoen, Laplanduil, Oeraluil, Drieteenspecht, Taigagaai en Bruinkopmees zijn daar nog van over, de rest kwam vroeg of laat in Nederland.

Wat ik me ook nog goed kan herinneren waren de zingende steltlopers in de toppen van de naaldbomen, die ook nog eens mooi konden zingen.

Heel erg gaaf zo’n restauratie van een oud verslag. Geeft aan hoe avontuurlijk maar ook veel lastiger het vroeger allemaal was. Voorbereiding was, nog meer dan nu, alles bepalend.

Inderdaad, ga je met een adres op een papiertje in Lulea op zoek naar DE uilenman, vindt je bij nr 2 een grote bomkrater. Blijkt zijn huis  afgebroken.

Uiteindelijk is dat wel het goed gekomen. De Finnen hielden de dwerggorzen van Kuusamo  en de giervalk van Kevo geheim. 

@Diedert: Jullie verslag ook erg mooi hoor!

@Gijsbert dank! 

Genetics suggest hybrid origin of Steller's Eider

Erg leuke verslagjes, allebei! Die van Diedert vanwege de vele herkenbare foto's, zeker nu ik net een dag terug ben uit Noord-Finland/Varangerfjord; die van Jan o.a. vanwege de herkenbare laatste alinea: "Van Rønnede naar Rödbyhavn. Daar de boot genomen naar Puttgarden (BRD). Vervolgens via Hamburg, Bremen en Groningen (NL) naar Alkmaar, waar we 's avonds aankwamen. De volgende dag naar Vlieland voor de Roze Spreeuw.", hoewel deze soort natuurlijk wel wat van zijn glans van de jaren '80 (vorig millennium) verloren heeft :-)

Videos van de twee bijzondere Varangerfjord Eiders staan nu op YouTube: Koningseider en Steller's Eider, een groep poetsend en foeragerend.

Ik ga graag een keer terug met een groep vogelaars, vond de Varangerfjord bijzonder fraai en ook ik miste de Orca's :-(

Steller's Eider filmpje is toch wel heel erg fraai, vooral die poetsende op de kant. Ik begreep dat de soort op veel plekken onder druk staat. In jan 98 was de soort in grote groepen te zien vanaf de kust van Kodiak (Alaska). Een nieuw NL geval wordt wel een uitdaging?

Ik zag die Stellers Eider pas bij m'n derde bezoek. Bij de twee dips in (jawel) Baalhoek had ik m'n moeders auto kunnen lenen, maar pas toen ik twee weken later braaf met het OV kwam (toen nog niet zó erg: met de fiets vanaf Perkpolder naar Paal) zat-ie daar met zijn geliefde Bergeend.

Een paar jaar terug zat er een vrouwtje in Orkney, maar dat was ook een weinig betrouwbaar exemplaar (en nog veel lastiger te bereiken dan Saeftinghe). Een mannetje staat in GB ook hoog op de most-wanted lijst.

Er zit blijkbaar al een paar dagen een vrouwtje Stellers eider in Duitsland, ongeveer halverwege tussen Hamburg en de Deense grens (er staan zowel op ebird als observation al waarnemingen van).

Gaaf, ruiend beest dus die zit er nog wel ff.

Bij het Eidersperrwerk aan de Eider. Toevallig.