Zo, die staat er mooi op! Topplaatje! Toch nog weer even over de leeftijd van de vogel: de geschubde keel en de grijze kop passen m.i. op een 2kj man, maar hij wordt op waarneming.nl veel ingevoerd als adult. De vogel heeft weliswaar duidelijk geen ruicontrast in de grote dekveren, maar die veren zijn misschien allemaal al geruid. Ben benieuwd of er dan nog wat is te zeggen aan de hand van de vorm van de staartpennen. Zijn er meer mensen die hier hun licht over kunnen en willen schijnen? 

Je zou best eens gelijk kunnen hebben Jos. Hier een flink aantal foto's van zowel 1e winter als adult winter Zwartkeellijsters waarbij de adulte vogels veelal een beduidend donkerder 'slab' hebben met minder lichte zoompjes. Het ontbreken van een ruigrens in de grote dekveren schijnt voor te komen bij 1e winters volgens 'Thrushes': (partial moult of juveniles) "..some birds may replace all greater coverts in autumn." Dezelfde bron meldt ook mbt 'first winter male': "Throat and breast colour of adult is acquired during late winter/early spring of first summer.."

Dank heren, leerzaam, ik pas hem aan naar eerste winter man.

er is toch wel een ruicontrast te zien? De buitenste twee lijken mij iig korter, iets bruiner en iets gerafelder.

Bedankt voor de commentaren. Je hebt gelijk, Ton. Die buitenste grote dekveren lijken inderdaad wat af te wijken van de binnenste. Heel opvallend is het m.i. niet, maar ze lijken inderdaad korter en meer gerafeld. Mij was het aanvankelijk niet opgevallen omdat het verschil lang niet zo groot is als bij bijvoorbeeld de Bruine Lijster van Beijum, waarbij de adulte grote dekveren er aanzienlijk anders uit zien dan de eerste generatie veren. Bij Zwartkeellijster is dat verschil veel minder opvallend.

Nog even weer over de leeftijd. De vogel heeft een bijzonder gaaf verenkleed, met nauwelijks zichtbare slijtage.

Sommige staartpennen lijken enigszins toegespitst, andere niet. En ik heb op geen enkele foto van mijzelf een ruicontrast in de grote dekveren kunnen ontdekken.

@Ipe

op de hier bovenstaande foto zie ik zelf wel ruicontrast. Weliswaar ietwat verborgen onder de langere verse armpendekveren, maar toch. Er zit een klein hoekje met de twee buitenste armpendekveren. Ik zie toch verschil in kleur, consistentie van veerrand en lengte tussen deze twee en de grotere verse veren die daar binnenwaarts van liggen.

Ik snap wat je bedoelt, Ton. Echter, gisteren heb ik enkele foto's van de vogel gemaakt, waarop de grote dekveren toch vrij uniform lijken te zijn. Maar, ik ben geen ringer en dus niet getraind in het herkennen van ruicontrasten, dus misschien zie ik het verkeerd.

De staartpennen maken het er inderdaad ook niet makkelijker op. De vorm van tf1 lijkt overeen te komen met de vorm van tf1 van een eerste winter vogel, zoals weergegeven in Svensson (1992), wat smaller en niet echt afgerond. Maar in hetzelfde boek wordt ook gezegd dat de vorm van de staartpennen bij sommige exemplaren 'intermediate' zijn, dus dat maakt het niet makkelijker.

Ik heb hier een uitvergroting geplaatst.

Ik begrijp dat het toch om een adulte vogel gaat. De vogel heeft ongesleten tertials en alle veren (inclusief de grote dekveren) zijn toch van één generatie. De staartpennen zijn daarnaast heel breed en stomp, zie bijvoorbeeld deze foto van Ipe. Neemt niet weg dat ik het gezicht van de vogel erg grijs vind (i.p.v. zwart) en dat de 'slab' toch vrij opvallende lichte zoompjes heeft, zoals Frank al zei. Maar daar zal vast wel variatie in zitten. Met dank aan Christian voor het analyseren van de leeftijdskenmerken.

Christian wie? En is het nu opeens toch weer een adult?

Begin april 2016 vingen Nick Dymond, Philip Round en ik o.a. diverse Vale Lijsters op Ko Man Nai, Thailand. Op een gegeven ogenblik had ik een vogel met mooie brede afgeronde staartpennen en nog enkele grote vleugeldekveren met lichte toppen. Het eerste suggereerde een adulte vogel maar het tweede een 2ekj. Qua kleed leek het een vrouwtje. We hebben de leeftijd als onbekend gelaten. Misschien was het een 2ekj die eerder zijn staart was kwijt geraakt. 

De ronde staartpennen horen normaliter een jonge vogel uit te sluiten, omdat de staart pas later geruid wordt. Tenzij wellicht, inderdaad, de vogel zijn staart eerder is verloren, maar dat lijkt me een uitzondering. 

En nog steeds lukt het me niet goed om een ruicontrast te vinden in andere foto's dan die van dit topic. Dit zou bij 2e kj vogels uitzonderlijk moeten zijn. Maar als ik 1e winter Zwartkeellijsters google vind ik dat het uberhaupt lastig is om bij deze soort een ruicontrast vast te stellen. Het verschil lijkt vooral te zitten in de kleurtint en de lengte van de verschillende generatieveren.

Kortom, ik ben er nog niet helemaal uit. Meer kritische blikken zijn welkom!

Misschien dat Christian ..? hier op deze plek zijn licht ook eens kan laten schijnen.

Christian ? zal Christian Brinkman (CDNA-lid) zijn vermoed ik ...:-))

Dat klopt. Overigens is in de grote dekveren van de linkervleugel wel duidelijk zichtbaar dat de buitenste drie duidelijk korter zijn dan de binnenste, zie bijvoorbeeld hier. En als ik dan weer naar de bovenstaande foto kijk, kan ik me ook wel weer vinden in de opmerking van Ton dat de vogel wel degelijk een ruicontrast in de grote dekveren (van beide vleugels) heeft. Maarja, dat klopt dan weer niet met de staart. Tegenstrijdig beest qua leeftijd, in ieder geval als deze interpretatie van de kenmerken klopt.

Bij de meeste europese zangvogels zal een duidelijk aanwezig ruicontrast in de gdv zwaarder wegen dan de vorm van de staartpentoppen.

Zo uitzonderlijk is verlies van staartpennen niet. Staartpennen zitten bij zangvogels uitzonderlijk los. Bij het ringen gebeurt het toch met enige regelmaat dat een of meerdere pennen achterblijven. Een ontmoeting met een sperwer zal ook  daardoor wel in staartpenverlies kunnen leiden. Ik heb altijd de idee dat de Losse staartpennen een truc zijn om aan rovers te ontsnappen.

bovendien, het staartkenmerk (vorm staartpennen) is in de hand al niet echt een makkelijk kenmerk om te gebruiken.  Het is toch veelal "iets meer van dit" of "iets meer van dat".  Niet voor niets wordt in Svensson en Demongin vaak gesteld dat het een kenmerk is dat met de nodige voorzichtigheid moet worden gebruikt. Of dit kenmerk in het veld cq van goede veldfoto's is te gebruiken, ik denk het niet.

Toch een ad. dus conform de lezing van Christian Brinkman vanmiddag op de DB dag.