Zwarte eindband (t3-5) is 4-17 mm breed bij Seebohms O seebohmi en 15.5-22 mm bij Tapuit O oenanthe oenanthe/leucorrhoa (cf Demongin 2016). Dus hoe smaller de eindband is, des te beter voor Seebohms (hetzelfde als met de hoeveelheid zwart op de keel).

des te beter voor Seebohms (hetzelfde als met de hoeveelheid zwart op de keel).

Feit blijft dat geen enkele tot nog toe gevonden foto ook maar in de buurt komt van de Dunea vogel. Het is bijna een halve keellengte dat zwart op de borst. En om dan te zeggen dat dat juist meer pleit voor Seebohms, dat gaat me echt te ver. Dat is cirkelredeneren.

Houding speelt een rol, en het is nog altijd niet zo extensief als bij de Haagse vogel, maar bij dit exemplaar loopt het zwart wel door op de bovenborst, tot voorbij de vleugelboeg.

In theorie kan sleet een rol spelen, ook als je bedenkt dat de Marokkaanse vogels die we op internet zien veelal eerder in het seizoen (1-3 mnd.) zijn gefotografeerd. Dat laat niet onverlet dat ik daar net als Jan wel een fotootje van zou willen zien.  

Blijft een problem dat dicussieren onder meerdere foto's maar goed. Allen, Vincent, deze  vogel heeft een druppelvormige uitloper vanuit de keel. Ik kan dit nagenoeg zeker nergens terugvinden bij andere Seebohms tapuiten, maar niemand zal ontkennen dat het er toch echt een is.  Ik denk dat het zeer lasting is om een precies gelijkende Seebohms te vinden zoals de NL vogel maar nergens staat dat veel zwart op de keel niet past op Seebohms (in tegendeel) en dat samen met het feit dat het eind Mei is waarbij de veren verder zijn gesleten dan de bij de vogels op de meeste platen en dat verder ALLES klopt kan vooralsnog toch tot maar een conclusie leiden....

Ik kwam deze foto tegen van een Tapuit gefotografeerd in Mongolië, O. o. libanotica, met een smalle zwarte staartband. Dit taxon komt ook voor in Zuid-Europese berggebieden (waaronder Spanje) en heeft volgens Demongin (2016) een staartband van 5-18mm voor TF3 t/m 5, vrijwel overeenkomstig seebohmi (4-17mm). Ik zag het Arnoud niet vermelden (vast overheen gelezen?), dus bij dezen voor de volledigheid ... Zijn stelling "Dus hoe smaller de eindband is, des te beter voor Seebohms" lijkt me in een bredere context dan ook onhoudbaar. En voor de duidelijkheid: het is geen waardeoordeel over de Haagse vogel, maar wel relevante informatie om vanuit een neutraal standpunt de kenmerken van dat exemplaar te kunnen wegen. 

@Garry: Niet overheen gelezen. Ik noemde expliciet de staartbanden van O oenanthe oenanthe en O o leucorrhoa, de beide Tapuittaxa die in Nederland voorkomen. De nooit in noordelijk Europa vastgestelde Mediterrane O o libanotica (Spanje-Griekenland) leek me in dit verband niet relevant.

@Arnoud, dat O. o. libanotica (Spanje-Griekenland) nog nooit in noordelijk Europa is vastgesteld zal uiteraard te maken hebben met de lastige herkenning. De staart is dan één van de weinige indicaties. Als we aannemen dat seebohmi in staat is om noordelijk Europa te bereiken, lijkt het me relevant libanotica, die over langere afstand trekt, juist in je afweging te betrekken, want ik neem aan dat jouw veronderstelling niet is dat dat taxon ons niet kan bereiken. Samengevat heeft Tapuit Oenanthe oenanthe volgens Demongin (2016) dus een staartband met een breedte die varieert van 5 tot 22 mm. 

Maar gelukkig heeft libanotica geen zwarte keel en ondervleugeldekveren... een combi van kenmerken hadden we toch geleerd :-) In de UK wordt onze vogel inmiddels een "in shoe Seebohms" genoemd, maar ja wat weten die nu, ze vinden immers onze Bruine Lijster ook een goede :-)

Kwam deze nog tegen bij HBW (waar dit taxon overigens ook een soort is). Ook een doorlopend zwart op de borst.