Prachtige foto: elk jaar lijkt er ergens langs de Hollandse kust wel een overwinteraar op te duiken. Maar nooit meer iets als een influx zoals in 1977  (toen diagnostische vleugel- en roepkenmerken nog onbekend waren...).

Ik denk dat je 1972 bedoelt Arnoud: uit 1977 is dacht ik zelfs niet 1 waarneming bekend ..

Ja, inderdaad, dat waren in 1972 liefst 50 exemplaren waarvan een enkele gefotografeerd is (Limosa 48, 179, 1975). Dat betrof toen de derde tot en met de 53e voor Nederland... 

Hoe betrouwbaar zijn dan de niet-gefotografeerde exemplaren als in die tijd de diagnostische vleugel- en geluidskenmerken nog niet bekend waren?  Geldt eigenlijk ook voor de gefotografeerde exemplaren.

Volgens mij waren ze volgens H J Slijper in de eerste helft van de vorige eeuw al vrij gewoon in de winter op de Waddeneilanden (ik ben vergeten waar ik dat heb gelezen), en ik denk dat dat nog zo is ...

Ook H J Slijper moest het dus doen met de witte flank als enige kenmerk. Blijkbaar was dat niet voldoende want de eerste die door de C(D)NA werd aanvaard dateert van december 1967 (een Kortsnavel in Montferland) en de tweede werd verzameld in december 1971 (een Taiga in Spaubeek). In de eerste helft van de vorige eeuw had HJS dus een nieuwe soort voor Nederland kunnen binnenhalen:(. (NB: de gevallen van deze soort zijn nooit 'herzien' door de CDNA.)

De 1972 gevallen waren een aantal goed beschreven en officieel aanvaard.  In oktober 2016 zaten er al meer dan 6 op Vlieland,

Natuurlijk, Jelle. Vroeger waren vogelaars zo begaafd dat ze diagnostische kenmerken als één van de roepjes en de vorm/ligging van de handpenvlekjes gewoon niet nodig hadden. Waarom zou je dan nog eens kritisch kijken naar Osiecks influx van 1972, een jaar waarin we nog geen geluid- en nauwelijks beeldmateriaal verzamelden. En op Vlieland doe je nu ook niet moeilijk met zo'n banale soort. De determinatie bij ringers doet echter nog steeds denken aan een soort Russische roulette; het gaat zelden goed. Zelfs met (of juist door) de diagnostische biometrie: het meten van snavel- en achternagellengte is namelijk niet zo simpel.

Het waren heel vaak van die heel witte noordelijke beesten, en zo zeldzaam zijn ze niet in sommige jaren.

...en op Vlieland zijn ze lastig, de gewone boomkruiper is er erg algemeen geworden. Maar daar hebben we vleugelkenmerken en moderne foto's.

en het geluid natuurlijk.

Ik ruik angstzweet! Ik zelf geloof alleen nog maar foto's en/of geluidsopnames. Geldt ook voor Taigarietganzen en...Glanskop en Matkop. Ben benieuwd wie uit de top 25 deze drie soortenparen goed gedocumenteerd heeft. En met de nieuwe telregels in de maak zou ik geen risico's nemen ;-)

De gehele avifauna voor 2000 de prullenbak in , Jan!

Heb je de Matkop dan nog steeds onterecht  op je lijst Jan?

Taiga Boom (check, met foto), Taiga Riet (check, met foto, toch maar wat recente gevallen gedaan). Matkop/Glanskop...oef geen foto :-)

Bonte Kraai: hybride niet uitgesloten, want geen DNA verzameld. Wie heeft die WEL in NL?

Vogelen wordt eindelijk weer leuk!