Deze stond hoog op mijn lijstje, maar vinden is een tweede. Ik andere parken had ik geen succes. Ik hoorde van een vogelliefhebber-stel dat zij een vrouwtje Paradise Riflebird hadden gezien: dus ik was warm. Na een paar uur gewacht te hebben begon ik het bijna op te geven. Ik nam nog een andere pad waar ik nog niet was geweest. Opeen zag ik iets zwarts in de struiken van het oerwoud bewegen. Ik had er meteen een goed gevoel bij. Ik begon al foto's te maken bang dat dit misschien wel het enigste zou zijn wat ik zou zien. Maar tot mijn verassing vloog hij dichter na mij toe op een boomstam recht voor mij. Hij klom langzaam naar boven en zocht voedsel tussen het schors als een specht. Ik heb er minuten lang naar kunnen kijken. Dat werd een fantastische dag.