DNA inmiddels bevestigd? Lijkt mij een hele goede met die rossige toppen aan de vleugeldekveren, maar een vogel met een gelijk uiterlijk uit het Lauwersmeer is niet aanvaard als deze soort (maar als spec) https://www.dutchavifauna.nl/record/31674

Max, de vogel is net een week geleden gevangen!

DNA kan snel, maar zo snel?

En dan nog, als het goed is kun je je mijn verhaal herinneren waarin ik liet zien dat niet alle stejnegeri's en maurussen met DNA op ondersoort/soort gebracht kunnen worden...

@Alex: Op basis van welke kenmerken hebben de ringers deze vogel als Stejnegers gedetermineerd (en leeftijd? geslacht?)? Lijkt mij een 1kj op basis van de verdikte witte randen aan de handpendekveren. Snavelbasis is ook behoorlijk breed.

@Peter, wist ik niet? Dus wanneer je (m)dna hebt ben je er soms nog niet?

Hierbij de link naar de foto's van de vogel die de ringers hebben gemaakt. Daarbij hebben ze foto's geplaatst van een vogel uit China en de vogel in dezelfde houdingen gefotografeerd.

Ik baseer me vooral op het verhaal van de ringers op dat moment en dit verhaal. Er is DNA aqfgenomen en dat zal uitsluitsel moeten gaan geven.

Misschien kan CDNA net als bij Moltoni baardgras een toelichting geven op de keuze waarom de vogel van Lauwersmeer als spec is aanvaard en niet als Stejnegers. Ook een toelichting op de Texelvogel zou welkom zijn. Uit Peters verhaal maak ik op dat uit mDNA niet genoeg is. Dat lijkt op een overlapzone / hybridisatiezone te wijzen? Ik heb altijd begrepen dat de DNA test van Engelse en Texel vogel alleen aantoont dat de moeder een Stejneger was (dan kan de vogel dus nog steeds een hybride zijn) en geen zuivere... @Peter klopt dat?

Het mtDNA van de Engelse en de Texel vogel was van een type welke op grond van de beschikbare data alleen bij vogels werd aangetroffen welke in het oosten van het verspreidingsgebied (dus voorzover wij nu weten inderdaad bij stejnegeri's) voorkomt. En ja, het is mtDNA, maar dat is het enige wat we nu weten. Het is daarom cruciaal dat het resterende materiaal (veertjes en DNA) van dit soort gevallen zorgvuldig wordt opgeslagen. Of dat gedaan is weet ik niet. Van alle Nederlandse gevallen verbruik ik als het even kan maar een klein deel. De rest wordt uiteindelijk in de Naturalis collectie opgenomen. Het blijft daarmee altijd toegangkelijk voor nieuw onderzoek in de toekomst. Dit is iets wat je je als onderzoeker moet realiseren: je moet nooit het zeer schaarse materiaal volledig gebruiken voor je eigen onderzoek. De houdbaarheidswaarde van dit soort DNA onderzoek is vooralsnog dus beperkt, maar er is vaak nog niets iets beters.

Stukje over de vogel