Wereld-soorten

Man. Chocó endeem. Chococito Escarlata op z'n Colombiaans.

Bijgaand het verslag van mijn noord-oost Mexicotrip van vorig jaar waarbij deze soort een van de highlights was.

Een van de vijf soorten nachtzwaluw die we (Teus en ik) goed te zien kregen op onze trip door Ghana. Met zo'n 425 soorten was het een zeer succesvolle trip.

Een karakteristieke Sparrow, endemisch in ZW Mexico.

Ook zo'n 'grote' vliegenvanger Max ...

Nieuwe wereld vliegenvangers zijn een prettige “nachtmerrie” . Voor de kleinere noordelijke soorten is er een goed boek maar voor de grotere (noordelijke) soorten is dat er nog niet echt. Deze foto maakte ik op een drukke ochtend toen ik meer bezig was met andere soorten. Ik heb hem thuis (zonder geluid, de beste ID methode) gedetermineerd. Een veel voorkomende soort samen met Ash-Throated Flycatcher. Iemand een ander idee?

Een keer per jaar probeer ik wat veldwerk to doen op een nieuw eiland met een nieuwe soort, want al het bycatch werk is alleen maar office werk (natuurlijk doe ik nog steeds het Whenua Hou diving petrel veldwerk, dus eigenlijk heb ik niets te klagen). Dit jaar bezocht ik de minder bekende Southern Buller's Albatross kolonie op Hautere | Solander om 20 satellite tags aan te brengen. Het gaat erg slecht met dit taxon en adult survival is nu <0.9 op de traditionele study colony (Tini Heke | Snares). Met het noordelijke taxon (platei) gaat het een stuk beter, waarschijnlijk omdat die niet in de Tasman foerageerd, waar veel bycatch plaats vind. We zullen er meer over leren in de komende paar maanden als deze rakkers met hun rugzakjes rond vliegen.

Deze endeem van West Mexico is niet altijd gemakkelijk te vinden.

Hier kwamen ze in de vroege ochtend een aantal keren mooi langs gevlogen.

Even wat groen in de galerij met deze Chocó endeem. Wel heel gaaf hoor die Ross' Ganzen.

Leuk om het amerikaanse neefje te zien van onze grutto, zeker zo mooi.

Broedt in nat grasland en overwinterd aan (zoute) kusten USA

De IOC lijkt voornemens om de Oostelijke Putter te splitsen van 'onze' Putter. De taxa van de Oostelijke Putter verschillen duidelijk van de westelijke taxa. De variatie binnen de twee groepen is beperkt. De Oostelijke Putter komt voor van noordoost Iran en de Himalaya tot west Mongolië.

De Oostelijke Putter is derhalve een reguliere broedvogel in de 'nieuwe WP'. In de 'oude WP' vind ik op tarsiger alleen twee waarnemingen in Kuwait en op ebird een (verder niet toegelichte) waarneming in west Rusland. 

Nog eentje uit noordoost Brazilië. Critically Endangered.  

In totaal telden we bij Pak Thale maar liefst 160 vogels van deze bedreigde soort waar de wereldpopulatie bestaat uit niet meer dan 1200-2000 individuen. We zagen dus ongeveer 10% van de wereldpopulatie! Zie ook https://birdsoftheworld.org/bow/species/norgre1/cur/introduction

We zagen hier 2 van de in totaal nog 16 ! in het wild voorkomende Blue-eyed Ground Dove met hulp van de lokale gids Gledison .  

Roepend en in de zaklamp op zeer korte afstand  

De algemene thrasher van Baja California, maar toch een endeem. Lijkt wat op een kruising tussen Curve-billed en Ocellated, en kent ook hier weer twee erg gelijkaardige ondersoorten. Dit is de nominaat, de ondersoort in het noorden lijkt op het eerste zicht vooral bepaald door een onzichtbare lijn ergens in centraal Baja. 

Hoe lekker is het om meteen op de eerste middag van de tour al twee Lepelbekstrandlopers te zien?! Vogels lieten zich prachtig bekijken in het late middaglicht 

De laatste jaren lastig geworden dus we waren blij met deze soort die in de middag langs de weg liep. Met dank aan de gids die vertelde dat hij de soort eerder om 1700h de weg over zag steken, en een kleine 2 weken later stond ie er weer, om 1700h!

Vizcaino Thrasher, de donkere, geïsoleerde ondersoort in B.C.S. Niet meteen een heel opvallend taxon, maar net zoals de nominaat heerlijk skulkerig in de beperkte woestijnvegetatie.

Ook een soort die in een gebied van 2x niets voorkomt (een range zo groot als België (dat kleine land in W-Europa). De hele voormiddag gezocht en geen 'sniff'. Volgens de lokale gids wellicht niet meer tape-responsive wegens broeden enzo. Plan B kostte tijd, moeite en vele zweetdruppels, maar zo ongeveer 5 na 12 hoorde ik er dan toch eentje roepen. Toen ik hem vond zat hij laag en was de fringe op de rug goed zichtbaar, maar tegen dat ik iedereen op de vogel kreeg en ik tijd had voor een foto, was hij helaas wat hoger in de boom gekropen.

1 van de vele zeldzame soorten op mijn recente NO Brazilie reis, en een beetje een onverhoopte bonus. Ik wist wel dat de soort tot dichtbij Salvador kon voorkomen (wordt normaliter vaakst noordelijker in Alagoas / Pernambuco / Paraiba gezien), maar dan moet je die ook nog wel zien in de ene ochtend die we daar hadden. Bovendien waren we toen nog druk op zoek naar Fringe-backed Fire-eye (de soort waarvoor we in de eerste plaats kwamen), maar uiteindelijk kwam het, na redelijk wat moeite, ook met die soort helemaal goed!

Een redelijk kreng om goed in beeld te krijgen (laat staan te fotograferen). De zuidelijke ondersoort zit in snippers bos in zuidelijk Bahia / Espirito Santo. In de klassieke plek bij Itororo is in de laatste paar jaar ongeveer een derde van het bos platgekapt voor veeteelt.

lokale doortrekker

In Pompeu hebben de Pompeu Twins ( tweeling ) een aantal zeldzame en schuwe rallen weten te temmen. Met veel lawaai ( harde tape , stampen ) en wat meelwormen laten ze zich zien . 

Langs een drukke weg waar de opvallend grote nesten de aanwijzing voor de soort zijn .  

Vorige week terug gekomen van een vogeltrip naar Nepal. Een prachtig land, met leuke soorten vogels (en zoogdieren). In de rivier nabij Hetauda verbleef een groep van 11 Ibisbills. In de rivier werden stenen gewonnen waardoor er redelijk wat beweging was van mensen, tractoren, enz. De vogels verplaatsten zich dan weer wat en gingen weer verder met foerangeren. Waanzinnig mooie vogels en één van de hoogtepunten van de reis.

endeem

ernstig bedreigd , nog zo'n 200 exemplaren over in het wild 

Begin augustus 2023 verbleef ik 5 dagen in het Hala-Bala Wildlife Sanctuary. Van Philip Round had ik begrepen dat het er momenteel erg stil was. En inderdaad, leuke soorten lieten zich amper zien. Voor deze vliegenvanger moest ik twee keer in een schuiltentje in het woud gaan zitten. Ik zat daarbij ruim 40m vanaf de weg en riskeerde daarmee een boete van 3000bath (€78,--) en waarschijnlijk ook mijn verblijf binnen het reservaat. Het is verboden om je in het park verder dan 5m van de weg te bevinden. Op de locatie waar ik zat zou ook een Rail-babbler zitten. Die liet zich alleen horen. Hier verder nog wel Chestnut-capped Forktail en Rufous-backed Dwarf Kingfisher gezien. 

San Lucas Vireo. Een erg intens gekleurde Cassin's Vireo, en de enige (onder)soort van deze laatste. Cassin's Vireo is een volledig trekkende soort die nergens echt jaarrond aanwezig is, terwijl San Lucas Vireo een volledig niet-trekkende vorm is van de bergen in het uiterste zuiden van Baja California. Daarbuiten toont dit taxon erg gele flanken, zingt zachter (eerder als Blue-headed Vireo) en is een split dus mogelijk aan de orde vermoed ik, al ken ik de genetische achtergrond niet. 

San Lucas Robin. Vreemd genoeg is dit goed herkenbaar taxon (nog) niet gesplit. Gezien ik de AOU zou verwachten als regelgevend orgaan hierrond, en hun andere, toch wel vaak discutabelere splits, vermoed ik dat ze het te druk hebben met het herbenoemen van tuinvogels en dus hier nog niet aan toekwamen?

Afgelopen week de klim gemaakt voor deze junco. Ooit gelumpt met Yellow-eyed Junco, maar inmiddels toch een van de vele ondersoorten in Baja die soortstatus kreeg. 

Sichuan in de winter biedt niet zo'n extreem hoge diversiteit aan vogelsoorten, maar wat er zit is wel kwaliteit! Elliot's Laughingthrush was duidelijk de meest algemene laughingthrush die we regelmatig goed zagen. Zeker een aantrekkelijk beestje! Toen ik deze fotografeerde wist ik nog niet dat twee dagen later de reuzenpanda onder precies hetzelfde takje zou staan... 

Heerlijke soort, erg lijkend op White-eared Hummingbird, maar met kaneelklerige onderdelen en staart. Echte, niet-trekkende Baja California endeem, maar toch is er een beroemd geval eind jaren '90 vlak bij mijn huidige thuis in British Columbia. Een vrouwtje bleef daar nagenoeg een jaar (!) trouwe bezoeker aan een feeder en veroorzaakte een van de toen grootste twitchen ooit, en kreeg zelfs een scene toegewijdt in de befaamde The Big Year (waarbij twee van de deelnemers over het tuinpoortje kruipen in de voor onze regio typerende regen en daarbij de tuinkabouter vernielen). Het was dus wel een beetje persoonlijk met deze soort, en blij hem mooi gezien te hebben deze ochtend. 

Leuke soort maar wel net die dat enkel in de locale esteros voorkomt, kleine riviervalleitjes die recht uit de woestijn komen, beetje als de kwahrs in Oman. Zoals Max eerder al schreef dus inderdaad een gevoelig habitat in deze bijzonder toeristische hoek van Mexico, en dus erg bedreigd. 

foto 2 van 2

Vogel werd ontdekt in februari en stil gehouden omdat de plek (kleine landwegen tussen uitgestrekte akkers) niet geschikt zou zijn voor aantallen vogelaars. Ik was gelukkig in de gelegenheid deze twitch in te passen in mijn Japanreis van die maand. Met dank aan een Japanse vogelkennis die me meenam naar een paar regionale specialiteiten.

zie: https://japan.observation.org/waarneming/view/186552607

Vogel werd ontdekt in februari en stil gehouden omdat de plek (kleine landwegen tussen uitgestrekte akkers) niet geschikt zou zijn voor aantallen vogelaars. Ik was gelukkig in de gelegenheid deze twitch in te passen in mijn Japanreis van die maand. Met dank aan een Japanse vogelkennis die me meenam naar een paar regionale specialiteiten.

zie: https://japan.observation.org/waarneming/view/186552607

De nauwe verwant van Tropical Kingbird rondom de Golf van Mexico. Toch wel een beetje een tricky ID, kortere snavel en minder diep gevorkte staart lang niet altijd even duidelijk. Gelukkig was deze vogel zo vriendelijke te roepen (roept als Western) en dus niet dat trillertje van de wel bekende 'TK'.

Deze tanager is een choco endeem (Noord-west Ecuador en aangrenzend Columbia) en volgens Birdlife International Near-Threatened. 

Een vrij algemene en zeker niet schuwe soort. Vaak in groepen gezien

Net terug van een tiendaagse gidsen in Belize en Guatemala. Deze soort stond al jaren op mijn verlanglijstje, al was het maar vanwege de ooit mythische status ervan binnen de ABA area, waar ze toch al enkele keren opdoken (zuid Texas). 

Een echte klepper van een Yellowthroat, en hier in typisch Caraibisch habitat (zie het blad van een Everglades palm doorschijnend op de achtergrond).