De escape discussie voorspelling voor 2019, de Cinnamon Teal met een ongeringde op een aansprekende plek van de goede ondersoort (dit is herkenbaar omdat de Noord-Amerikaanse vogels nagenoeg geen vlekjes hebben op de flanken en erg rood zijn). Hij staat in Marokko inmiddels op de WP lijst (toch Arnoud??), dus wat doen we dan bij zo'n geval bij ons?....en nu niet zeggen doorrijden :-)… Mooie dagen allemaal.

Gefotografeerd aan de Oostkust van Brazilie.

Men dacht dat deze tot voor kort beschouwde endemische soort alleen in onaangetaste campo cerrado in Chapada dos Guimarães voorkwam. Toentertijd stond de soort als near threatened te boek omdat steeds meer habitat verdween. Maar nieuwe waarnemingen tot in Amazonia en Surinama maken de soort wat minder kwetsbaar.

Staat te boek als near threatened en komt voor in cerrado scrub van Chapada dos Guimarães  . De balts is bijzonder omdat het paar een duet ten gehoren brengt waarbij de vleugels uitgespreid worden.

In de ondergroei van Amazone oerwoud is waar deze soort de winter doorbrengt; dat beestje in Den Haag was flink verdwaald! In Ecuador nog steeds een rariteit maar zeer waarschijnlijk under-recorded. Dit was een lifer voor de locals, die dachten dat het een Swainson’s Thrush was.

Dit is nou niet direct de meest kleurrijke soort die we in Suriname hebben gezien maar waarschijnlijk wel de zeldzaamste van onze trip. Het is een soort die in het zogenaamde White Sand Forest voorkomt, een schraal habitat dat redelijk soortenarm is. Dankzij een tip van Otto Ottema , medeauteur van 'Field Guide to the Birds of Surinam' , slaagden we erin om tijdens de laatste morgen van onze trip deze vogel te vinden. 

Het is inmiddels ruim 10 jaar geleden dat ik na een Yemen trip samen met BirdQuest een aantal dagen een bezoek kon brengen aan de ten zuid-oosten van Aden liggende eilandengroep Socotra. In mijn bescheiden optiek zou dit gewoon bij de Holarctic (en dus de nieuwe WP) moeten horen als je de soortfamilies ziet die er voorkomen. Deze gors is een endeem van het hoofdeiland waar die samen met Cinnamon-breasted Bunting voorkomt.  Deze gors complementeerde mijn verzameling aan Holarctische gorzen. De plaat is of van mij of van Janos Olah (we stonden naast elkaar, kan het niet meer terughalen).  Het is inmiddels al jaren niet meer mogelijk Yemen en Socotra te bezoeken vanwege de burgeroorlog aldaar. Ik begreep dat (een gedeelte van?) Socotra inmiddels is ingenomen door zeeroverbendes die vandaaruit hun activiteiten uitzetten op de Indische Oceaan. In 2008 was het er nog super vredig en werd het eiland beheerd door een Nederlandse bioloog (naam vergeten) samen met een locale man A.S. Suliman. Hou zou het met ze zijn....

Deze uil vonden we in wat bomen aan de rand van een verruigd weitje in een woonwijk in Paramaribo.

Bijzonder mooie soort.

Een van de hoogtepunten van onze reis. Prachtig om een paartje onbekommerd op enkele meters afstand te zien fourageren tussen de rottende bladeren op de bosbodem.

Een van de 42 Antbird soorten die we zagen in Suriname. Deze soort kruipt, loopt over de grond en over takken. 

Naar mijn mening is Brownsberg absoluut de beste plek in Zuid-Amerika om deze normaliter schuwe bosvogel goed te kunnen bekijken. Sinds enige tijd voert de kok van het restaurantje de vogels met rijst en zijn de vogels erg mak geworden. Groepjes van 10 tot 15 exemplaren werden door ons regelmatig gezien rond het kamp.

Een exemplaar van deze soort liet zich regelmatig zien rond het kamp bovenop Brownsberg.

In de zomer van 1982 maakte ik mijn eerste grote reis buiten Europa. Gedurende 4 weken was ik deelnemer van een natuur/vogelreis naar Suriname. Een geweldige ervaring en in feite de start van mijn 'Global Birding' Na het lezen van het fraaie en zeer informatieve verslag van Remco Hofland van zijn trip met Gerjon Gelling, Garry Bakker en Chris Quispel naar Suriname in nov/dec. 2017 was opnieuw mijn interesse gewekt. En na Remco gesproken te hebben, besloten Wiel Poelmans en ik om eind november naar Suriname af te reizen. We wisten dat het moeilijk zou zijn om de prachtige lijst van Remco's team te evenaren maar ik denk dat we aardig in de buurt zijn gekomen. Een geweldige trip!

Een van mijn targetsoorten. Zeer beweeglijk en lastig te fotograferen. toen meerdere in het park aanwezig, w.o. minimaal 3 adulte mannetjes.....

De Helmet Vanga op nest zien is leuk, maar hem zelf vinden in een flock in nog leuker.

De beroemde duif. Gevonden door een bioloog toen hij besloot om een kortere weg te nemen naar zijn werk gebied

sorry voor de kwaliteit van de foto, maar ik had een foto van een volwassen mannetje nog niet gezien op de dba site. We hadden ook twee vrouwtjes / onvolwassen mannetjes. Samen met Gijs van der Bent gezien.

Endemisch voor de Caatinga-regio in het noordoosten van Brazilië

Gezien in de Serra Bonita Reserve in Bahia tijdens een recente reis naar Noordoost-Brazilië

Verdomd lastig te zien. Fotootje gemaakt in de schemering.

De loodkleurige Sierravink fotografeerde ik op 4800m op de vulkaan Chimborazo, ik las dat hij op de lijst van bedreigde soorten staat, ook zag ik het vrouwtje.

Keizerspinguins in broedkolonie op zee ijs, adembenemend

Van de Darwinvink zijn 13 soorten allemaal verwant aan elkaar de snavels zijn aangepast aan het soort voedsel dat ze eten.Darwin heeft er onderzoek naar gedaan, mede daardoor kwam hij op zijn evolutie leer.

Juveniele Crested Owl , niet echt een schutkleur .   

De Blauwvoet van Gent, een bijzondere vogel totaal niet schuw, dit paartje was voortdurend aan het baltsen.

Blue-throated Hillstar! Moest het een tijdje stil houden maar nu mag het. Ontdekt in april 2017 en beschreven in september 2018. Ecuador’s nieuwste endeem maar helaas ook gelijk Critically Endangered.

Endeem met een zeer klein verspreidingsgebied . Beschreven in zeer aan te raden boek Birds new to science van David Brewer . Ook de Bar-winged Wood Wren uit dit boek is in dit reservaat goed te zien .    

minder algemene tanager in 1 van de vele flocks .  

bij de ( Long-whiskered ) Owlet lodge waar deze uil overigens niet/nauwelijks meer gezien wordt ( op andere lokatie prima gezien ) .  

Broedt in woestijngebieden ( Atacama woestijn ) waarbij s nachts voedsel bij de kust /zee wordt gezocht . 

soort met een zeer klein verbreidingsgebied .

Hoop dat jullie ook "iets vergelijkbaars" vinden dit najaar, succes!

Deze Caracara heb ik gefotografeerd in Ecuador op 4800m,kan deze soort niet determineren. Misschien  is er iemand van jullie die weet wat de soort is. Bvd Gerke Visser.

Heel gaaf en uniek dingetje, New Guinea hoogland endeem. Gedrag als Boomklever/B&W Warbler, maar forser en bulkier. Geplaatst in monotypische family en verenkleed schijnbaar ietwat giftig.

Een gloeiend beest.

Een dozijn bloedzuigers in m'n laars maar dan heb je ook wat!

Niet op een vaste lek maar gewoon op de bots..