De soort komt alleen voor op een dun stukje Australië in het zuidwesten en zuidoosten maar is vooral op Phillip Island vrij algemeen - hoewel het schijnt dat ze hier met name heen komen om te grazen als de jongen wat groter zijn en ze broeden op eilandjes voor de kust. Is aangenaam tam en met zijn bijzondere snavelvorm en kleur poten een aparte verschijning.

Dé wenssoort van Paul Schrijvershof voor deze reis en hij viel inderdaad niet tegen. De zwaarste snavel van alle meeuwen ter wereld en best bijzonder met een zwarte staartband. Hij is zeker niet algemeen maar her en der zagen we kleine aantallen; de meeste nog wel op een plek waar vis wewrd schoongemaakt op Phillip Island ten oosten van Melbourne, met 33 verschillende vogels in tenminste vier verschillende kleden waarvan er hier een aantal in terugkomen.

Een nieuwe soort voor de site en onze eerste Quail-thrush - en wát een beauty! Hier, in de mallee, niet al te lastig te zien omdat de boompjes ver uit elkaar stonden en er grote open stukken tussen lagen. Op 12 maart zagen we zo'n drie paartjes die geregeld achter elkaar aan zaten en bij deze man, op 13 maart, blunderde ik tegen een foeragerend paartje aan die zich tot op 2m lieten naderen. De videos zijn er dan ook naar: deze rondlopende mannen en vrouw en zingende vogel van 12 maart en deze foeragerende van 13 maart.

Op deze dag blunderde we tegen een groep van 40 van deze machtig mooie lijstersoort aan op een hoogte van 3000 meter. De vogels foerageerde al zwervend in een fruitboom die daar stond maar er was ook sprake van balts. Voor mij, na de Eared Quetzals, het andere hoogtepunt van deze reis. Mijn derde poging voor deze soort. Dit is een nomadische Mexicaanse soort wat hem voor een buitenlandse reiziger moeilijk maakt (of niet als je geluk hebt). Waanzinnig gave lijster met een even zo gave naam met veel zuidelijke US gevallen.

Hier een Pacifische NoSto. Toch wel steeds een pak donkerder dan bij ons, althans het merendeel. Lichte vormen komen voor, en lijken haast meer op Antarctic Fulmar dan deze soort. Steeds wel te herkennen aan een donkergrijze staart, in welk verenkleed dan ook. 

Met afstand de grootste Ninox van de wereld is meteen ook de grootste uil van Australië, formaatje Oehoe. Het was even spannend want de lokale vogelaar kon, ondanks het afzoeken van al zijn favoriete winter-bomen, de uil niet vinden maar wat bleek - door alle regen was hij van plan vroeg te gaan broeden en dus troffen we hem aan tegenover de nestboom. Dat betekende helaas ook dat de Sooty Owl, waar we enkele dagen later een poging op waagden, eveneens richting (onbekende) nestplaats was vertrokken, want alle grotten die we ervoor checkten waren helaas leeg ...

Van deze algemene nachtvogel is bekend dat er her en der in parken, ook middenin de grote steden, vogels roesten - maar waar? Ik legde contact met een lokale vogelaar, die deze (en de Powerful Owl) stake-oute en ze hoogstpersoonlijk kwam aanwijzen; onvoorstelbaar vriendelijk en behulpzaam zijn de Australiërs! Hier een video van deze Tawny Frogmouths; twee nachten later kwamen we er tijdens het spotlighten nog twee tegen.

Bij papegaaien en kakatoes denk je aan vruchten, maar deze soort heeft er een gewoonte van gemaakt dikke takken open te knagen om er grote larven uit te halen. Daags nadat ik dat gelezen had in de veldgids blunderde ik tegen een groep aan die daar druk mee bezig was en het resultaat zie je hier.

Erg algemeen, ook in de steden, waar ze geregeld als ware het soepduiven ondersteboven gelopen worden. Ze blijven echter fotogeniek en ik heb er dus heel wat tijd aan besteed: zie onder anderen deze en deze video.

Tot mijn verbazing een nieuwe soort voor de website - opgestoten tijdens het struinen door de mallee, droge Australische meuk vol speciale soorten. Zie hier een video van deze fantastische soort, normaliter een nachtvogel.

Vrij veel gezien op bes-dragende bomen

Redelijk vaak gezien in het Kruger. Een erg fraaie klauwier

Eén van de soorten die ik dolgraag een keer wilde zien. Alleen in het uiterste noorden bij Pafuri kwamen we een groep van 4 exemplaren tegen en eenmaal bij Punda Maria. Hier zat 1 exemplaar.

Omdat de soort mist op de site

Omdat de soort mist op de site.

Eenmaal waargenomen, maar liet zich geweldig zien. Op locatie een nest met twee jonge vogels en 2 voerende ouders.

(Net) niet Holarctisch maar wel gruwelijk mooi deze west Mexico specialist. Niet al te moeilijk als je naar de juiste berg/heuvel gaat. We zagen er in drie uur 5 samen met nog een aantal soorten die daar makkelijker zijn waarvan Black-Chested Sparrow (holarctisch) de belangrijkste was.

De laatste dan (van de ook waargenomen Blue Pitta heb ik geen foto's). Dit is een van de makkelijkste Pitta's in Azië (ik had er ooit in Thailand 12 op een dag). In Vietnam komen ze eind maart terug van een overwinteringsgebieden. Maar algemeen of niet, ze blijven leuk.

Een van de mooiste pitta's. Om nhet nog mooier te maken zou de naam Elliot's Pitta moeten zijn. Bij mij zeker in de top drie, samen met Superb Pitta en Malayan Banded Pitta. Hier hadden we er vier bij elkaar. Het territoriumhoudende paar en een rebellerend ander paar dat deze locatie wilde overnemen. Dan gaan ze ineens heel raar naar elkaar roepen met opgezette kruinen, maar tot echte knokkerij komt het nooit.

Een van de lastigste pitta's als ze ten minste niet op voer afkomen. Ook als ze dat doen, dan nog is het fascinerend te zien hoe ze zich voortbewegen en hoe stil en onopgemerkt ze ineens tevoorschijn komen. Dit is de ondersoort bolovensis die een vrij groene mantel heeft en een roestkleurige nek. De ondersoort van Maleisië, de deborah is nog groener op de bovendelen en nog meer roestiger.

Mijn persoonlijke favoriet, deze lachlijster komt alleen voor op het Dalat Plateau in Vietnam. Na een paar gehoord te hebben, kwamen we dit paar tegen.

Leuke bijvangst bij het zoeken naar Collared en Orange-breasted Laughingthrush, een Groene Cochoa. Het zijn rare beesten die je alleen vindt als ze aan komen vliegen, want eenmaal op een tak houden ze zich doodstil.

Tussen 27 maart en 4 april 2022 heb ik een bezoek gebracht aan Zuid Vietnam met als hoofddoel een aantal Pitta's en Lachlijsters en zoveel mogelijk Indochinese endemen. Deze patrijs komt alleen in het Zuiden van Vietnam voor en een stukje aangrenzend Cambodia. Je hoort ze vaker, maar met wat geduld krijg je ze ook wel te zien. Ik heb 3 x 1 ex. gezien en deze liet zich het langst bekijken.

Eindelijk wilde deze soort meewerken. Tijdens onze reis enkele exemplaren gezien. 

Op deze picnicsite zat een koppeltje met een net uitgevlogen jong.

Een van de 6 soorten Puffbirds die we zagen op onze reis naar Midden- en Oost Panama. Deze regionale endeem komt voor in Oost Panama en West Colombia.

We waren op zoek naar de Plumbeous Hawk, maar deze liet zich ook fraai zien.

Taxonomisch zorgenkindje: lang onder vliegenvangers of manakins gerangschikt, nu als enige soort in een eigen familie geplaatst, Sapayoidae. Een extra reden om er goed naar te zoeken als je in het verspreidingsgebied bent. Hetgeen nog niet meevalt, gezien het rustige gedrag en zachte <a href="https://xeno-canto.org/712284">roepje</a>

.

Eenmaal tegengekomen

Soms komen ze te dichtbij voor foto's. Overigens één van de weinige plekken waar we er een aantal hadden.

Veel van gezien, ook veel zingend

Gisteren weer een aantal van deze zeldzame, pelagisch alk gezien hier aan de westkust van Vancouver Island. Ze blijven toch altijd errrrug schuw zo buiten de broedgebieden. Hier een iets betere vluchtplaat van enkele jaren geleden. Ze trekken steeds door eind maart op weg naar Alaska maar overwinteren de rest van de winter te ver op zee voor commerciele pelagics. 

Wat een geweldige soort en wat een adembenemend land!

Deze Oriole werd in Maart en April 2017 gezien in Sinking Spring Pennsylvania en kwam daarmee op de Holarctische lijst. Gisteren zagen we een paar bij het moeras nabij deze stad. Mooi beest en vooralsnog niet veel gevonden. Ik weet eigenlijk niet of dit geval in A staat in de US lijst?

Deze kwam uitgeput aanvliegen tijdens onze boottrip afgelopen weekend... Enorm ver van land en zag er niet zo fris meer uit. 

Omdat de soort nog mist op de site, net zoals vele vogels uit Zuid-Afrika. Net terug van onze huwelijksreis van 4 weken met bijna 3,5 weken in het Kruger NP. Ik zal de komende tijd wat meer foto's van ontbrekende soorten uploaden

Er zijn maar weinig soorten waarbij ik na het zien even moest gaan zitten. Gisteren tijdens onze west Mexicoreis maar liefst 3 van deze vogels gezien, anderhalf uur on en of fruit etend in een kleine valleij in het bos. Alles er op en er aan, inclusief geluid. Deze soort was voor het laatst in juni 2020 te doen in Arizona, en trok toen veel bekijks. Eigenlijk altijd moeilijk om te zien. Wat een vogels en wat een verassing. Nu al de soort van de trip en zet het geluid aan bij het zien van het filmpje in de link.

Niet de meest geslaagde foto, maar hier heb ik toch wel even op zitten wachten... Een juveniel tijdens een pelagic gisteren, die we speciaal organiseerden met als doel deze en Parakeet Auklet (beiden erg lastig in BC). De laatste volgde ook trouwens!

Alberta heeft normaal best goede aantallen Sperweruilen in de winter maar afgelopen paar maanden was het toch uitzonderlijk flink zoeken. Deze vogel dook uiteindelijk op in een woonwijk in het midden van Calgary, en trok zich niks aan van de honden, voetballen en tientallen vogelaars.