In het verkeerde vliegtuig stappen voor een rotskruiper...

Na een nachtje birden met een prachtig baltsende Auerhoen gingen we door naar deze mooie plek, waar we om 3u 's morgens omhoog klommen en een uurtje later een prachtig zingend mannetje zagen.   

Het was dit jaar heel lang koud in Finland, wat een zeer slecht uilenjaar betekende. Uilen kwamen bijna niet tot broeden (als ze niet broeden zijn ze onvindbaar). Finnature had slechts 1 nest Oeraluil gevonden, 1 nest Laplanduil en 1 nest Dwerguil en geen nesten van Ruigpootuil. De Oeraluil werkte goed mee bij ons, de Laplanduil minder: alleen het jong gezien. Van de Dwerguil en Ruigpootuil geen spoor. Volgend jaar waarschijnlijk een extra goed uilenjaar? Trip gedaan samen met Oscar Endtz.

Het was een grote wens van me om deze soort op zee te zien. Eergisteren dan eindelijk gelukt, tijdens een pelagic vanaf Madeira met BirdingBreaks.nl. Op dezelfde tocht ook Desertas Petrel en ongeveer tien Madeiran Stormpeterls.

Op de bonnefooi naar Sylt waar de vogel sinds eind mei niet meer gemeld was. Bij aankomst fraai in beeld, al dobberend tussen de Knobbelzwanen !

Lekker in de buurt, slechts drie kwartier rijden van mijn huis. De meest noordelijke ooit?

Leuke (en heel wat beter zichtbare) bijvangst van de Brilgrasmustwitch. Enkele Duitse twitchers hadden overigens op de Monniksgier gegokt, aangezien hij gisteren nog vrij laat gezien was. Twee uur lang vliegend in beeld maar meestal kilometers ver weg, uteindelijk met drie Vale Gieren richting België. Z'n verenkleed is wel herkenbaar!

Zeker niet de beste, maar toch de eerste foto van deze Slender-billed Barn Owl op DB. Na 3 avonden schijnen en rondrijden hadden we (ik en Mark de Vries) eindelijk prijs! Een vogel die zich goed liet bekijken tijdens het jagen vanuit een uitgebloeide Agave. 

Zeker vijf exemplaren gezien en waarschijnlijk nog een paar meer gehoord vanaf de bekende plek hoog in de bergen bij Demirkazik - dankzij de comfortabele 4x4 van Gernant Magnin probleemloos te bereiken en met hulp van gids Hasan Safak ook snel in de telescoop. Deze twee vogels lieten zich het beste zien, foeragerend in een wat lager gelegen gedeelte tussen de rotsblokken en de begroeiing. De andere vogels zaten hoog op de rotsen en waren het beste te zien als silhouet tegen de lucht of tegen een achterliggende sneeuwplek.

Een van het bekende paartje tijdens een trip naar zuid Turkije met Enno Ebels, Lodi Nauta, Gernant Magnin en Krem Ali Boyla

Stuiterballetje en veel blad aan boom, er staat wat op ...

Op het eilandje waren twee Grauwe Fitissen druk aan het zingen op twee verschillende plaatsen. Vorig jaar is er een broedgeval vastgesteld ...

Wij verbleven er 8 dagen en op de 9e dag kwam die K-albatros weer even van Sylt terug naar Lange Anna op Helgoland :-((

Als niemand bezwaar heeft nog een keer mijn tuinvogeltje in Sete Cidades

Even een plaatje uit het buitenland ... De vogel van Kijkduin ziet er dus goed uit !!!

Vandaag dit gewrocht gevonden. Geen eigen soort maar wel in de WP genomen (dus niet in Srilanka ;-) )

Effe Max plagen met een betere foto ;-). Ik denk dat we ze op precies dezelfde plek hadden als Max. Daar inderdaad niet moeilijk, maar daar buiten wel. Het kan dus gewoon in een lang weekend: vliegen op Dakhla, woestijn in en daar in een dag op twee je soortjes scoren. We hadden binnen 24 uur Golden Nightjar, Sudan Golden Sparrow, Dunn's Lark, Crowned Sandgrouse, Cricket Warbler, etc.. 

Volgens HBW is dit een split van de oostelijke vogels die je soms in Israel kan zien? Volgens de IOC lijst blijkbaar (nog) niet. We zagen twee paatjes, vlakbij elkaar net ten oosten van de inmiddels beroemde "wadi" Oued Jenna. Geen makkelijk taxon om te zien in de wereld want het grootste gedeelte van zijn verspreidingsgebied bevind zich op plekken waar je niet dood (maar wel snel dood) gevonden wil/kan worden.

In total zagen we 7 van deze vogels tussen de Grote Sterns op het grote "strand" voor dit inmiddels beroemde hotel. Het gaat om het taxon albididorsalis. Ik begreep dat er een discussie is om dit taxa te splitsen van de amerikaanse ondersoort maximus. In ieder geval hebben de afrikaanse vogels meer gele snavels. De meeste vogels hadden nog een winterkoppatroon.

Deze Dikbekfuut is sinds 3 jaar aanwezig op het vulkaanmeer van Furnas. Roept nog niet zoals al 3 jaar de andere aanwezig sinds maar liefst 7 jaar in mijn patch meren van Sete Cidades. Ik ben er van overtuigd dat de volgende broedsoort van de WP op de Azoren zal zijn met deze regelmatige langblijvers.

© Zeg eens Béé Photography

'Tegen tepelkloven van het zogen!'

Juveniel

Ouderpaar met jong

Deze individueel makkelijk te herkennen Steppekiekendief vloog om 10.40 u. hoog over de telpost in Zeebrugge, werd om 12.03 u. opgepikt over Breskens en werd om 19.47 u. teruggezien over Amsterdam.

Het traject Zeebrugge-Breskens (26,8 km) werd afgelegd aan een gemiddelde snelheid van 19,4 km/h, voor het traject Breskens-Amsterdam (145 km) is dat 18,8 km/h.

Vandaag tijdens een tour kreeg ik deze jongen ineens voor m,n bus.

Hoorde net dat het de tweede voorjaars observatie voor de WP is. 17de voor de Azoren

Samen met Bertus de Lange tijdens een zesdaagse trip in Bulgarije van deze "Crazy Capercaillie" genoten.

Eén van de hoofdsoorten tijdens ons verblijft op Mallorca.

De meest noordelijke Grijskoppen, die van de Wolga delta, trekken 's winters weg. Het is daarom maar de vraag of je gevallen in west Europa categorisch moet afwijzen. 

Mogelijk nieuw voor Kuwait

Zou nieuw voor Kuwait zijn.

Zou nieuwe soort voor Kuwait zijn. Iemand bezwaar?

Op de enige plek waar deze soort in Europa voorkomt, het semi-aride gebied rond Almería, zuidoost Spanje. Lastige zwerver maar uiteindelijk toch gevonden.
Verslag van deze trip in ZO-Spanje:
http://www.jvanderw.nl/tripreports/SpainMarch2017/report.html

Mannetje paradeert bij balts

Mannetje presenteert zich bij de balts.