Drake Passage, 30 maart 2013
Inmiddels de eerste volle dag op volle zee. Het besef dringt door dat we een werkelijk unieke reis maken, een echte ‘grand voyage’ die tegenwoordig zelden gemaakt wordt. We gaan de meest desolate eilanden ter wereld bezoeken; en weinigen voor ons hadden dit privilege.

Paardenmiddel
Nog even een terugblik op donderdag 28 maart: een dag op stap met Marcello, een lokale gids. Bestemming: National Park Tierra del Fuego. Hier keek ik erg naar uit. De bossen bestaan uit diverse soorten Nothofagus, een soort tegenhanger van de beuk. Prachtige, oude natuurlijke bossen waar we een groot deel van de dag hebben gezocht naar de beroemde Magellanic Woodpecker. Dat ging met een paardenmiddel: het afdraaien van de roep van de specht met een volume dat er niet om loog. Overal spaanders, verse en oude holen, en we hoorden de specht ook een keer roepen…maar helaas. Wel allerlei andere andere geweldige soorten. Zoals Thorn-tailed Rayadito, wat een schoonheid! Deze soort vervangt in zijn eentje zo’n beetje alle mezen en boomkruipers die je in deze bossen zou verwachten, maar hier niet voorkomen. Ze klimmen tegen bomen, springen over dunne en dikke takken, hangen aan twijgen enzovoorts.
Met Rayadito's trekken ook andere soorten mee, zoals de Patagonian Tyrant, Tufted Tit-tyrant en tot onze vreugde ook de White-throated Treerunner. Prachtig getekend, met een boomkleverachtig koppie maar een boomkruiperstaart. Fire-eyed Diucon (dat oog!), Patagonian Sierrafinch, Dark-faced Ground Tyrant, Austral Thrush en Austral Blackbird waren ook fijne zangvogels van dit gebied. Langs de waterkant zagen we weer een nieuwe Cinclodes: de Dark-bellied. Inmiddels is het me opgevallen dat de vogels in Zuid-Amerika veel tammer zijn dan bij ons.

Thorn-tailed Rayadito Aphrastura spinicauda, Tiera del Fuego National Park (Marc Guyt/AGAMI)


Black-necked Swan Cygnus melancoryphus, Tierra del Fuego National Park (Marc Guyt/AGAMI)

Das Boot-eend
Vogel van de dag was toch wel Andescondor. Een volwassen man, compleet met alpinopet en bontkraag, vloog laag over ons heen. Een kinderwens ging in vervulling: als ik die ooit eens zelf zou mogen zien. En nu was het zover. De combinatie was ook wel aardig: we stonden net naar een groep Zwarthalszwanen te kijken toen de condor overvloog. El condor pasa. Het afspelen van het geluid van een Austral Pygmy Owl om zangvogels te lokken, leverde een responderende échte op, die we fantastisch zagen. Bij een vogelhut zagen we superfuut: de Great Grebe, een soort kruising tussen een Roodkeelduiker en een Roodhalsfuut. Op watervogelgebied scoorden we goed vandaag: naast de Zwarthalszwaan en De Great Grebe zagen we verder Crested Duck, Yellow-billed Pintail, Speckled Teal, Neotropic Cormorant, Imperial Cormorant, Rock Cormorant, Chileense Smient, Upland Goose, Kelp Goose. En een fraai vogelduo: de Vliegende en de niet-vliegende stoombooteend. Dit is meteen ook het belangrijkste onderscheid, erg handig als je ze ziet vliegen. Op het water is het ook niet moeilijk en de Niet-vliegende stoomboot heeft mijn hart gestolen. Een superbadeend, een obesitaseend, Das Booteend. Een karakter, met een bespottelijk grote oranje snavel die op zijn kop geplakt zit. Het is de Eider van Vuurland. De avond was gepland voor een zoektocht naar de Rufous-legged Owl. Al na een minuut reageerde een Rufous-legged Owl op het afspelen van het geluid. Een stevige uil van het bosuiltype, met een geluid dat bij ons ’s zomers uit de sloot komt, erg kikkerachtig. In het lantaarnlicht zagen we dat ook deze Strix-uil een asymmetrische dreighouding heeft, waarbij hij één vleugel laat hangen.

Flightless Steamer Duck Tachyeres pteneres, Tierra del Fuego National Park (Marc Guyt/AGAMI)


Flying Steamer Duck Tachyeres patachonicus, Tierra del Fuego National Park (Marc Guyt/AGAMI)

Twee soorten scholeksters
Vrijdag 29 maart, de vertrekdag voor de echte Atlantic Odyssey. We besluiten met enkele deelnemers om eerst nog de kust van Ushuaia te verkennen. Hoogtepunt vond ik toch wel een groepje Black-faced Ibisses. Ze stonden te lummelen op een bouwterreintje. Ook erg gaaf: twee soorten scholeksters, Blackish en Magellanic Oystercatcher. Allebei met dikke roze poten, maar de Blackish heeft ook een hoge, relatief korte snavel en is ook groter. Hij leeft ongetwijfeld van grotere schelpen dan zijn verwant. Leuk, twee andere soorten scholeksters, terwijl je in Nederland bent opgegroeid met maar een soort, de scholekster. Verder kon Ruud Schenk nog een schaamsoort wegwerken: Bonapartes Strandloper. Op de slikstranden stonden verder nog zeker 60 Rufous-chested Dotterels, leuke pleviertjes. Andere leuke soorten vandaag: American Kestrel, Bown-hooded Gull en Kwak van de subspecies obscurus.


Rufous-chested Dotterel Charadrius modestus, Ushuaia (Marc Guyt/AGAMI)

De Grote Reis
Tegen vieren in de middag gingen we als een groepje scholieren dat op schoolreisje gaat, opgewonden kwebbelend aan boord van de Plancius. Na het uitpakken en een veiligheidsoefening zetten we koers naar het oosten. Door het Beagle Kanaal, op weg naar de Drake Passage. De beruchte Drake Passage. ’s Avonds in mijn hut lig ik tevreden te luisteren naar het zachte gezoem van de elektromotoren van de Plancius. Dit gaat lekker zo, welterusten… Maar na een uurtje begon ik wat beweging te bespeuren, die de komende uren alsmaar heftiger werden. Kortom, ik deed geen oog dicht meer, alles begon te schuiven en om te vallen en ik moest steeds mijn bed uit. Wat ook al een hele tour was.
We varen op Atlantische Oceaan, de Drake Passage, het is 8 Beaufort. Na een nacht zonder slaap, keek ik ’s morgens uit het raam en het zag er heftig uit. Ik ben niet zeeziek en zie zo waar de eerste Reuzenalbatros voorbij zeilen! Carpe Diem, het ontbijt en de vogels lokken. In de ontbijtzaal hang een lacherige sfeer. Er valt van alles om, een Amerikaan krijgt drie keer koffie over zijn broek tot hij uiteindelijk met stoel en al meters wegglijdt van zijn ontbijttafel. Alleen de Filippijnse serveersters rennen schijnbaar moeiteloos als ballerina’s rond. Ik haak af na twee geroosterde broodjes, de zeeziekte heeft mij ongenadig te pakken. Toch wil ik vogels kijken en ik word beloond door een fraaie Snowy Albatross die tijden rond de boot hangt en door zeevogels als White-chinned Petrel en Blue Petrels. Maar de fysieke ongemakken worden te groot en ik krijg van de scheepsdokter een spuit tegen uitdroging en een pleister achter mijn oor tegen de zeeziekte. Ik moet plat van hem!

Na een paar uur en enkele koppen thee met droge kaakjes gaat het weer en de middag leverde van af het dek weer prachtige albatrossen op: Wandering, Black-browed en Grey-headed! De afmetingen van de Reuzenalbatros zijn indrukwekkend en ik krijg geen genoeg van deze majestueuze zeevogels. In niets vallen ze tegen. Albatrossen zijn baas! Ook de vele Blue Petrels, White-chinned Petrels en de eerste Thin-billed Prions zijn niet te versmaden. Net als de eerste Hourglass Dolphins, een groepje van drie zwemt even mee met de boot. Mooie, zwarte witte dolfijn, de zuidelijkste levende soort ter wereld.

Blue Petrel Halobaena caerulea, Drake Passage (Marc Guyt/AGAMI)


Grey-headed Albatross Thalassarche chrysostoma, Drake Passage (Marc Guyt/AGAMI)

Wandering (Snowy) Albatross Diomedea exulans, Drake Passage (Marc Guyt/AGAMI)


Ruud van Beusekom