Gisteren hadden we al zwaar weer maar de voorspellingen gaven aan dat er verbetering aankwam. Maar de volgende ochtend was het weer niet
veranderd, nog steeds een windkracht tien en alleen de temperatuur was
iets gestegen: het was nu min 7. Al gauw werd het ons duidelijk dat een
landing vandaag niet zou gaan lukken. Exit Antarctica. Naast dit slechte
nieuws was het door dit zware weer ook niet mogelijk om al noordwaarts
te varen. We waren dus genoodzaakt de storm uit te zitten. Dit betekende
contstant heen en weer varen. De kapitein had de order gegeven dat
niemand naar buiten mocht in dit zware weer dus zaten we als een stel
bejaarden in de lounge naar buiten te staren. Dit staren naar een ruwe
zee werd gelukkig af en toe onderbroken door een vogel al waren dat er
niet veel, totaal maar liefst zeven soorten... De stuurlui op de brug
hadden een zware dag (en nacht): met windkracht tien het schip stabiel
houden en daarbij de talloze ijsbergen van het formaat vrachtauto
ontwijken, deze zijn niet te zien op de radar. Spannend.

Kelp Meeuw (Foto: Ineziatours.nl)

Gelukkig zijn ijsbergen ook ergens goed voor: de aantallen Snow Petrels
waren zeker aardig met bijna 40 exemplaren, en verder zagen we 4 Antarctic Petrels, 5 Antarctic Terns, Southern Fulmars, Kelp Gulls, Southern Giant Petrel en een paar afgedwaalde Cape Petrels. De waarnemingen van zeezoogdieren bleven beperkt tot 2 Antarctic Fur Seals, een rugvin en een `blow` van een walvis. De voorspellingen geven dit keer wederom aan dat het morgen beter weer zal worden zodat we richting South Georgia kunnen varen, let's hope for the best. In de bundel van de schijnwerper voor het schip vlogen om 22:30 uur nog steeds de nodige Snow Petrels, na twee dagen al bijna gedegradeerd tot 'inflatiesoort' ...

Menno van Duijn