Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

De Atlantic Odyssey vs. de Pacific Odyssey. Twee verschillende odysseys, twee verschillende delen van de wereld, twee verschillende schepen, één blog. Op 21 maart vertrekt Menno van Duijn met een groep van 9 vogelaars vanuit Amsterdam voor zijn reis: de Atlantic Odyssey. Via Buenos Aires naar Ushuaia in het zuiden van Argentinië en vervolgens met het expeditiecruiseschip Plancius via Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena en Ascension naar Kaapverdië. Iets later, op 8 april, vertrekt Pieter van der Luit met een groepje van 3 vogelaars voor zijn reis: de Pacific Odyssey. Van Nieuw Zeeland – waar ze ook nog een week zullen vogelen – met het expeditiecruiseschip The Spirit of Enderby naar Norfolk Island, Nieuw Caledonië, de Solomon eilanden (Rennell, Makira, Guadalcanal, Kolombangara), de Caroline Islands (Truk) en Torishima naar Yokohama in Japan. Pelagic birding op z'n best en twee reizen met veel overeenkomsten (heel veel zeevogels en endemen op kleine eilanden midden in de oceaan), maar ook met veel verschillen (Antarctica vs. de tropen, oost vs. west en bekend vs. onbekend.) Om en om zullen Menno en Pieter (afgewisseld met gastauteurs) verhalen voor het blog naar Nederland sturen waar Martijn Bot de verhalen op internet zal zetten. Voor het eerst zullen twee verschillende Odysseys tegelijkertijd via één blog te volgen zijn, een heuse wereldprimeur door Inezia Tours! Van 21 maart (begin van de Atlantic Odyssey) tot 21 mei (einde van de Pacific Odyssey) op de Dutch Birding site: Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

Atlantic: Dag 14 en 15

14 april 2011  ·  6612 × bekeken

Dag 14: 09-04-2011 - De tijd vooruit.

Het gevoel dat we steeds dichterbij huis komen is naast de soorten ook aan de tijd te merken. Zo begonnen we met vier uur tijdsverschil in Ushuaia en zitten we nu nog maar twee tijdzones van die van Nederland. De zon komt nu, doordat we net een tijdlijn zijn gepasseerd, even voor acht uur op. Veel vogels lijken met name 's nachts door het schip aan te worden getrokken, want naarmate de dag vordert nemen de aantallen achter het schip hangende vogels af.

Omdat we schuin tegen de wind (circa 6 Bft) in varen, en er een redelijke deining is, staan we alleen achterop het schip droog en in de luwte, wat het kijken vele malen aangenamer maakt. Een aantal Wandering Albatrosses volgt het schip. Aangezien we relatief dicht bij Tristan Da Cunha zijn en we twee dagen van grotere albatrossen verstoken zijn geweest, zijn dit naar alle waarschijnlijkheid Tristan Albatrossen. Het enige kenmerk van de soort is dat deze wat kleiner is maar dit is in de praktijk niet zichtbaar.

Nog altijd volgen prions het schip. De Antarctic Prions lijken af te nemen waarbij hun plaats wordt ingenomen door Broad-billed Prions, wederom een nieuwe voor de lijst. Met name wanneer de vogels boven de horizon tegen de lucht afsteken, is duidelijk zichtbaar dat ze hun naam eer aan doen: brede, bijna clownesk aandoende smoelwerken.

Hoewel er chummingsessies staan gepland worden we wat ongeduldig. Na
meerdere malen de keuken lastig te hebben gevallen komen de Filipino's
van de keuken zelf naar ons toe met een lokmiddel. Een lap een een lijn visdraad is wel zo interessant dat Black-browed Albatros en Grote Pijlstormvogels de achtervolging inzetten, wat een komisch gezicht is. Als de Filipino's de afvalzakken willen opbergen overvallen we ze als meeuwen (voor zij die de animatiefilm "Nemo" kennen bedelen wij met "Fish, fish?") en zo worden er een paar forellen, die gisteren op het menu stonden, uit de zakken getoverd. Een lap gedrengt in een waterige oplossing forel wordt overboord gehangen en binnen een mum van tijd hangt er een sliert vogels achter de boot: Great en Sooty Shearwaters, Spectacled, Grey, White-chinned, Great-winged en Atlantic Petrels worden direct in hogere aantallen aangetrokken, vergezeld door Black-browed, Sooty en Tristan Albatrosses. Als we aan het eind van de avond bij de briefing voor Gough zitten, vliegen er maar liefst acht Subantarctic Little Shearwaters met de bootmee die zich prima vanuit de Lounge laten observeren. Eerder deze dag scoorden enkele geluksvogels onder het genot van een bak koffie hier een groep van circa 20 Long-finned Pilot Whales. Buiten deze waarneming was het door de wind en deinig mager met de zeezoogdieren, op een enkele Subantarctic Fur Seal na. Maar dat mocht de pret met de zeevogels die we konden lokken niet drukken.

Wilsons Stormvogeltje (Foto: Ineziatours.nl)

Wilsons Stormvogeltje (Foto: Ineziatours.nl)

Dag 15: 10-04-2011 - Klapper

Hoewel er voor deze dag ruw weer was voorspelt, klaarde het even na de
lunch op en brak het zonnetje door en met 14 graden was het prima uit te
houden op het dek. We begonnen op het bovendek, hopende om eens wat walvissen en dolfijnen te kunnen scoren, maar dat bleef vandaag ook weer uit. Enkel een Subantarctic Fur Seal mocht als zeezoogdier worden aangevinkt voor vandaag. Toch was het allesbehalve saai, al beginnen we bijna verveeld te raken van de White-bellied Storm Petrels, Spectacled Petrels en Grote Pijlstormvogels. Laatstgenoemde wordt alsmaar algemener naarmate we dichter bij Tristan da Cunha komen.

De eer gaat vandaag naar Garry, die een albatros opmerkte met lichte
ondervleugels, een grijze kop en lichte snavel met een donkere punt.
Direct werd duidelijk dat het om een zeldzame soort ging, werden er foto's van de vogel gemaakt en ontstond er discussie of het om een Salvin's of Shy Albatros gaat. De vogel maakte een aantal rondes om het schip om vervolgens uit beeld te verdwijnen. Twee uur later doken er twee vogels op achter de boot met lichte ondervleugels en werd het duidelijk dat het ging om de eerder waargenomen vogel, herkenbaar aan een gedraaide armpen, en een tweede vogel. Aan de hand van de foto's werden beide vogels gedetermineerd als Shy Albatros. Een goede soort voor de Atlantic Odyssey die niet altijd wordt waargenomen en dan ook meteen twee vogels!

De gehele dag volgde een stroom van zo'n 20 Spectacled Petrels, 100 Grote Pijlstormvogels en een aantal Black-browed- en Tristan Albatrosses de boot. Deze stroom werd regelmatig aangevuld met Atlantic Petrels, Subantarctic Little Shearwaters, groepjes Broad-billed Prions en White-bellied- en Wilson's Storm Petrels, mede door een korte chumsessie. Wederom zagen we vandaag ook weer een Kleinste Jager en een aantal sterns welke mogelijk Noordse Sterns geweest zijn. Een goed voorbeeld van doorzettingsvermogen was dat Sjaak na vele uren turen ook de Grey-backed Storm Petrel op zijn lijst bij kon schrijven.

Morgen arriveren we bij Gough, hopelijk met goed weer. Op dit moment
beuken de golven echter vol tegen het schip. Zoals de expeditieleider
regelmatig zijn briefing eindigt: "keep fingers crossed".

Menno van Duijn

 

Feedback?