Na veel nachtjes slapen was het vandaag dan eindelijk de Grote Dag; de Friese Front Pelagic. Al weken fantaseerde ik over wat we allemaal wel niet gingen zien. De ene na de andere goede soort zou gezien gaan worden. De meningen over deze trip waren zeer verdeeld. Sommigen vonden de tocht te vroeg in het seizoen, eind augustus of september zou beter zijn. Anderen waren het hier hardgrondig mee oneens, dit is juist de tijd voor zeldzaamheden. En dan vond nog een deel van mijn vrienden het gewoon onverstandig om de vaste wal te verlaten. 'Je zet jezelf buitenspel als een goede soort ontdekt wordt', mailde een bekende Groninger me. En hoewel ik bijna altijd naar hen luister en hun meningen zeer op prijs stel, trok ik me dit keer niets van hen aan. 'Aanvallend vogelen' dat wilde ik toch zo graag? De keuze was dan ook snel gemaakt: boot in en zo ver mogelijk weg van de kust. Gewoon proberen en - letterlijk - zien wat het me gaat brengen.

Dus vrijdagnacht ging de wekker om twee uur. Om half vijf kwam ik aan in de haven van Lauwersoog waar de Dageraad al lag te wachten. Dit schip gebruiken vogelaars uit het noorden elk jaar voor hun traditionele pelagic in september. Precies om vijf uur vertrok de boot en gingen een 50-tal mannen en een drietal vrouwen op weg naar het Friesche Front.

Omdat het afgaand tij was ging het allemaal lekker vlot en binnen een uur waren we aan het varen op de Noordzee. Toch duurde het nog wel een paar uurtjes voordat ik mijn eerste nieuwe jaarsoort zou zien. Om kwart voor negen scande ik de zee en zag in de verte een jager aan komen vliegen, de vogel kwam dichterbij en bleek een Grote Jager (# 300) te zijn! Het was gelukt, driehonderd jaarsoorten waren binnen! Daarna ging het ineens vlot en een goed anderhalf uur later vloog een Noordse Stormvogel (# 301) achter de boot langs. Het duurde daarna nog een uurtje voordat er een mooie juveniele Drieteenmeeuw (# 302) langs de boot vloog. Drie nieuwe jaarsoorten waren binnen: de soorten waarvan ik had verwacht ze te gaan zien tijdens deze trip. Alle andere jaarsoorten zouden een bonus zijn.

Tegen twaalf uur kwamen we aan op het Friesche Front en ging er een complete trukendoos open. Het gevolg was dat er al spoedig een enorme wolk Kleine Mantelmeeuwen achter de boot hing. Toen popcorn gemengd met visolie overboord ging vierden de Noordse Stormvogels feest, meer dan 10 vogels hingen om de boot heen en werkten gulzig de popcorn naar binnen. Hoewel in een onafzienbare stroom scum en visafval overboord gingen zagen we geen pijlen of andere droomsoorten.

Op de boot kwam ik ook nog een bekend gezicht tegen. Een verslaggever van het Vara programma Vroege Vogels was mee. Ik ken hem nog van een reportage die hij gemaakt heeft over het uitlezen van dataloggers in halsbanden van Kleine Zwanen. Tot mijn grote vreugde krijg ik ook de kans iets te vertellen. Al snel gaat het over mijn jaarlijst en hoe dat allemaal in zijn werk gaat. Waarschijnlijk komt mijn bijdrage in de raportage die binnenkort tijdens Vroege Vogels uitgezonden gaat worden. Zodra ik een uitzenddatum weet zal ik dat hier melden.

Om een uur of zes staan we weer op de vast wal. Na een kort bezoekje aan het Lauwersmeer ben ik omstreeks tien uur thuis. Driehonderdentwee soorten in 'de pocket', met deze gedachten rol ik mijn bed in. Ik sluit mijn ogen en al snel droom ik van wat er nog meer mogelijk is...