Nadat het gierengeweld op zondag al in België in alle hevigheid was losgebarsten stond ik maandag op scherp. Maakte me niet uit waar en hoe, ik zou direct op pad gaan zodra ergens vogels gezien zouden worden. Ik was dan ook enorm blij toen ik de melding kreeg dat Sander Lilipaly de Belgische vogels als eerste de grens zag overzweven. Ondanks het feit dat ik makkelijk weg kon zat ik toen toch wel een beetje te dubben... 'wat is wijsheid, zal ik gaan of wacht ik tot deze (of andere) vogels verder in het land worden gezien?' Ik besloot te wachten en verder te gaan met het meten en wegen van de ‘belowground-samples’ die wij vorige week in het Lauwersmeer hadden verzameld.

De piepjes van de rondvliegende gieren vlogen me ondertussen om de oren en dat maakte me toch wel een beetje nerveus. Op pad gaan naar Zeeuws-Vlaanderen of toch wachten? Ik besloot tot het laatste, rustig blijven en nog maar even wachten totdat ze dichterbij worden gezien. Ik baalde dan ook enorm toen ik berichten ontving dat de Zeeuwse vogels terugvlogen richting België. Die waren toch echt niet meer twitchbaar en van de vogels uit Brabant ontbraken ook elk spoor. Zou ik achter het net vissen en deze soort helemaal gaan missen? Aan het einde van de middag was het duidelijk, Sander vertelde me dat de vogels uit Zeeland allemaal weer in België waren. Die kon ik dus vergeten.

Ik baalde als een stekker en was niet bepaald happy. Ergens moesten er toch vogels aan de grond komen om te overnachten? Dan was het verder heel erg simpel, vroeg opstaan en dan voor zonsopgang de vogels aan de jaarlijst toevoegen. De hele avond hield ik de diverse sites in de gaten en ik was dan ook heel erg blij toen in het forum op Waarneming.nl het gerucht de ronde deed dat bij Oss een stuk of twintig gieren aan de grond werden gezien. Direct Remco gebeld, hij zou ze op de pieper zetten en dan was het een kwestie van afwachten of er echt gieren bij Oss aanwezig waren. Gelukkig duurde het niet lang toen de bevrijdende piep kwam: Vale Gieren bij Oss !! Eindelijk was dan hier het nieuws waar ik zo op had gehoopt! Een plan was snel gemaakt, vroeg opstaan en dan snel naar het Brabantse land.



Ik sliep de afgelopen nacht slecht, was regelmatig wakker om te kijken hoe laat het was. De zon zou dinsdagochtend om 11 minuten over vijf opkomen en op dat moment wilde ik bij de gieren zijn. Vanuit Almere was het iets meer dan een uurtje rijden dus de wekker stond om 20 minuten over drie. Het was dan ook iets na vijven toen ik in de buurt van Oss aankwam. Het was best mistig en dat baarde me toch wel enige zorgen, met een beetje pech was van de slaapboom en de gieren niets te zien... Nadat ik door een doodstil Geffen was gereden kwam ik aan bij de Brandweg, de plek waar de slaapboom moest staan. Hier stonden al een paar mensen te kijken. Al direct zag ik twee Vale Gieren in een boom zitten (# 285)!! Het zicht was helaas niet optimaal; de zon was nog niet op en door de laaghangende mist zag ik geen andere vogels. De vogels die ik wel zag waren een onvolwassen (grijze snavel) en een adulte (snavel met geel) vogel. Na een klein half uur naar de vogels gekeken te hebben besloten naar Breukelen te rijden voordat de files te erg zouden worden. Met het file-leed viel het dit keer gelukkig mee en zo stond ik om zeven uur (dezelfde tijd als normaal) happy en tevreden voor het hek van het Instituut: gieren in de pocket en veel & leuke dingen te doen op het werk!

(op de foto de twee gieren die ik gezien heb. Deze foto is gemaakt door Hans Pohlmann)