Het is vreemd om te zien dat zo snel na het aflopen van de BirdingBreaks reis naar Syrië, het land in zo'n chaos is veranderd. Tijdens de reis was het met name Libie waar de problemen waren. Alleen in het zuiden waren er bescheiden protesten, hoe anders is het nu...De gastvrijheid van de lokale bevolking is overigens erg groot en en het land heeft een onverwachte diversiteit aan natuur. Een groot deel van het land bestaat uit (semi)woestijn maar tegelijkertijd zijn er ook uitgestrekte moerassen en hoge bergen. Tijdens deze reis lag de nadruk op het waarnemen van enkele voor dit land specifieke vogelsoorten, met name Kaalkopibis, doortrekkende Steppekieviten, Irakese Babbelaar en Witoorbuulbuul. Daarnaast is de voorjaarstrek inmiddels aardig op gang wat voor leuke verrassingen kan zorgen.

Door: Eduard Opperman

12 maart Aleppo (Jabbul meer en omgeving)
Een lastige start van de reis want bij aankomst in de nacht van de 11e op de 12e maart in Aleppo krijgt een deel van de deelnemers de telescoop niet mee....te verdacht....Voorgaande jaren geen problemen mee gehad maar nu zijn de autoriteiten toch wellicht wat gespannen vanwege de onlusten in de buurlanden? Alles geprobeerd om ze toch mee te krijgen en ook de lokale gids met de douanemannen laten praten maar het mocht niet baten. We moeten ze daar achterlaten en kunnen ze ophalen op de terugweg. Wel een probleempje: we vliegen terug vanaf Damascus (c 400km zuidelijker) zodat we nog een klusje hebben op de terugweg...Gelukkig hadden ze de andere koffers even over het hoofd gezien zodat we toch nog met een paar telescopen op pad konden.

Na deze wat onrustige start worden we naar het hotel gebracht in Aleppo en worden we de volgende ochtend wakker met Palmtortels en Vale Gierzwaluwen. Onze eerste vogellocatie is het meer Jabbul nabij Aleppo. Hier zijn met name de ca. 800 Witkopeenden spectaculair. Aangevuld met Kroon- en Witoogeenden, veel Grijskoppurperkoeten, Armeense en Dunbekmeeuwen (100den) en de eerste Irakese Babbelaar is het hier erg leuk vogelen. Tijdens de diverse stops die we rondom het meer maken krijgen we soorten als Zwartkoprietzanger, Buidelmees, Gestreepte Prinia en Cetti's Zanger mooi in beeld. We zien de eerste Moabmussen en spectaculair is een open bloot fouragerende Klein Waterhoen. 's Avonds genieten we in Aleppo van het heerlijke lokale eten.

13 maart Aleppo - Ar Raqqa
De dag begint met cultuur in de vorm van een bezoek aan de Citadel van Aleppo waarbij natuur prachtig samengaat in de vorm van een Blauwe Rotslijster en maar liefst zes Vale Woestijnvinken. Bij Ar Raqqa bezoeken we de verlaten visvijvers waar twee Bokjes zich fraai laten bekijken en waar de eerste Ménétries Zwartkop zich laat zien. Bij het vallen van de avond zijn we getuige van fraaie slaaptrek van Witte Kwikstaart waarvan er werkelijk 1000den over ons heen komen. Ook imposant was de grote slaaptrek van Bruine Kiekendief waarbij in korte tijd 40 exemplaren over komen.

Grote aantallen Dunbekmeeuwen op de tweede dag van de reis bij het meer van Jabbul. Foto: Eduard Opperman

14 maart Ar Raqqa
De ochtend brengen we door in de Byzantijnse ruïnestad Rusafah, ten zuidwesten van Ar Raqqa. Hoewel er niet zo veel trekvogels te bekennen zijn als vorig jaar noteren we toch onze eerste Cyprus Tapuit. We lunchen aan de oevers van de Eufraat met uitzicht op Zwarte Wouwen, Armeense Meeuwen en een Dwergaalscholver. De bosjes zitten hier vol met Tjif-tjaffen, Vinken en diverse Roodborsttapuiten.
Na de lunch rijden we naar Shnan, een dorpje ten oosten van Ar Raqqa. Een doelsoort van deze plek is de Bastaardarend die hier de winter doorbrengt. Bij het uitstappen was het direct raak, een mooie Bastaardarend vloog pal over ons heen! Naast de wederom vele Moabmussen - het lijkt een erg goed jaar voor deze soort - zien we hier ook Aziatische en Kaspische Roodborsttapuiten. Een ander hoogtepunt hier is een Daurische Klauwier die ter plekke de gemoederen nog even bezig houdt omdat er aan een Chinese Klauwier gedacht wordt. De dag wordt afgesloten met een paartje Steenuilen.

15 maart Ar Raqqa - Al Hassake
We beginnen de dag met een zoektocht naar de Steppekievit die hier in voorgaande jaren gevonden werden. Helaas lukt dit niet en moeten we 'genoegen' nemen met baltsende Kalanderleeuweriken, veel Kleine Kortteenleeuweriken, een prachtige Aziatische Woestijngrasmus en een Blauwborst die zich van zeer dichtbij laat bekijken. Aangekomen bij ons hotel valt hier de enorme slaaptrek van Roeken op terwijl over de rivier opvallend veel Koereigers en Kwakken voorbij komen.

Kleine Kortteenleeuweriken werden op diverse plaatsen gezien. Foto: Eduard Opperman

16 maart Al Hassake - Deir ez-Zor
Onderweg naar het meer van Khatuniyeh zoeken we op de stroomvlakte ten zuiden van Al Howl naar de 25 Steppekievitten die hier eerder dit seizoen gezien zijn. Helaas blijken deze niet meer aanwezig. Wel zien we hier een aantal Witbuikzandhoenders voorbij komen. Gedurende de dag hebben we veel te maken met de 'geheime' politie die ons niet kwaad gezind zijn maar die wel wat tijd en moeite kosten. Deze plek is ook bekend vanwege de broedende Indische Kieviten die zich hier op de meest westelijk grens van hun broedgebied bevinden. Mede door de droogte zien we deze helaas niet en nemen we genoegen met een Sporenkievit en in de verte een groep Bergkalanders. Onderweg vliegt een Steppekiekendief langs de bus. We dineren in een leuk restaurant aan de oevers van de Eufraat.

17 maart Deir ez-Zor
De dag begint goed met maar liefst zes Witoorbuulbuuls in de palmtuinen van Deir ez-Zor. Vervolgens staat het moerasje bij Mheidmideh, een dode rivierarm van de Eufraat, op het programma. Dit gebiedje beslaat slechts een vierkante kilometer en gelijk al vanaf de weg zien we veel vogels waaronder Witstaart- en Sporenkieviten, Balkankwikstaarten, Bonte IJsvogels en Gestreepte Prinia's. Vandaag werkt de droogte in ons voordeel want we kunnen gemakkelijk het gebiedje inlopen met als beschutting een rietkraag. Als we bij een opening in het riet aankomen openbaart ons een prachtig scala aan soorten. Witkop-, Witoog-, Kroon-, en Marmermeenden kunnen we prachtig met het licht in de rug bekijken en de aanwezige Grijskoppurperkoeten en ook weer een Klein Waterhoen maken deze plek nog interessanter. We genieten van een kop thee in het aangrenzende dorp waar we men een ecologisch station wil beginnen om deze oase te beschermen. Via Vogelbescherming Nederland hebben we een aantal kijkers meegekregen die we hier uitdelen ter ondersteuning van het lokale initiatief. We sluiten de dag af met een zestal Witstaartkieviten en als bonus twee overvliegende Woudaapjes.

Witoorbuulbuul in de palmtuinen van Deir ez-Zor. Foto: Eduard Opperman

Later volgt deel 2 van deze reis