Dag 16: 24 april 2011 - Subtropical waters

Voor de verandering maar weer eens een volle dag op zee. We verlaten in de loop van de dag de Australische wateren om die van Nieuw Caledonië binnen te varen, dus eerst moet de klok weer een half uur terug. Dat betekent ook een half uur eerder licht en een half uur eerder donker in de middag, dus iets meer ruimte in het vrij krappe avondschema.

De dag begint heftig: ruim voor het ontbijt, om 8 uur, hebben we al zeven
soorten pterodroma's. In chronologische volgorde: Tahiti Petrel, Collared Petrel, Gould's Petrel, Black-winged Petrel, White-necked Petrel, Kermadec Petrel en de nog immer volop vertegenwoordigde Gray-faced Petrel. En dan heb ik de tweede keerkringvogel in de vorm van White-tailed Tropicbird voor het gemak nog niet eens genoemd; zo begin je nog eens lekker aan de dag!

Het schip komt in de loop van de ochtend aan bij de eerder genoemde sea
mount, maar ondanks een oil slick waar we twee keer langs varen, valt de
oogst wat tegen. Ondanks de talrijke Tahiti Petrels (Remco zal er in de loop van de dag 45 tellen) komt de targetsoort, Polynesian Storm-Petrel, geen moment in beeld. Later in de middag wordt er een mogelijke kandidaat gezien, maar de omschrijving geeft al aan dat het uiteindelijk niet tot een determinatie gekomen is, het beestje zat simpelweg te ver op zee. De rest van de middag is een herhaling van zetten, weliswaar met White Tern, Black Noddy, Wilson's Stormvogeltje, Wedge-tailed en Short-tailed Shearwater als toevoegingen ten opzichte van de ochtend, maar veel spannender dan dat wordt het ook niet. De zee wordt wat rustiger (gunstig om naar zeezoogdieren te kijken), maar tegelijkertijd regent het regelmatig flink (wat het uitzicht weer danig inperkt). Wat we wel veel zien zijn vliegende vissen. Voor ons leken lijken er op het eerste gezicht maar twee varianten te zijn, groot en klein, maar toevallig is één van 's werelds experts op het gebied van vliegende vissen ook aan boord en hij heeft een boekje met daarin 56 soorten vliegende vissen ter inzage gelegd. Prachtig leesvoer en namen om van te smullen: Enigmawing,
Careless Smudge, Violaceous Rainmaker en Solomon Cerulean om er maar een paar te noemen....

De temperatuur blijft stijgen overigens: inmiddels is de buitentemperatuur
24 graden en de zeewatertemperatuur 25 graden.

Dag 17: 25 april 2011 - Nieuw Caledonië uit; altijd lastig

Een zonnige dag met in het begin niet al te veel spannends te vermelden, de gebruikelijke soorten met wederom Wedge-tailed Shearwater als talrijkste soort. Andere soorten op zee vandaag zijn onder andere Tahiti Petrel (voor Remco en mij tot nu toe de mooiste soort van de reis), Gould's Petrel, Short-tailed Shearwater, Wilson's Stormvogeltje en New Caledonian Storm-Petrel. Deze soort zul je overigens tevergeefs zoeken in de boeken, het is nog niet duidelijk of dit een nog onbeschreven soort is, of een kleur- of leeftijdsvariant van New Zealand Storm-Petrel. Hoe dan ook, een zeldzaam vogeltje en er wordt dan ook flink moeite gedaan om er één te zien te krijgen. Dat lukt uiteindelijk redelijk tot goed, en de waarneming gaat tot nader order de ijskast in. Wie weet wordt het in 2019 wel een goede arm chair tick.....

Aan het einde van de middag bereiken we via een nauwe doorgang tussen de riffen de haven van Nouméa op Nieuw Caledonië. Op weg naar de kade een flink aantal nieuwe soorten voor de triplist en daarnaast nog een paar lifers: Visarend, Great Crested Tern en Fairy Tern in de eerste categorie en Glossy Swiftlet en Dark-brown Honeyeater in de tweede. De honeyeater wordt door Remco vanaf het bovenste dek ontdekt terwijl we aan het aanmeren zijn, knap gevonden in een struikje aan de kade.

Nieuw Caledonië (onafhankelijk van Frankrijk; of toch niet? Het wordt ons
niet helemaal duidelijk) heeft toch in ieder geval nog fijne oud-franse
bureaucratische trekjes die de pre-Schengen reizigers misschien nog wel
kennen van vakanties in Frankrijk. Eén van de kleine idioterieën is het feit
dat niet van iedereen het paspoort gecontroleerd wordt. De douane besluit
een random check te doen van een aantal passagiers. Van de 48 passagiers worden er 40 gecontroleerd. At random, dat dan weer wel....Nadat het schip geklaard is, gaan we meteen de stad in, op zoek naar vogels (we vinden o.a. Huismus, Spotted Dove, Common Myna en Red-vented Bulbul, allemaal geïntroduceerd) en internet. Omdat het paasmaandag is, is alles, maar dan ook alles gesloten. Er zit niets anders op dan met de iPhone in de hand te speuren naar openbare netwerken. We splitsen ons op en gaan op zoek en uiteindelijk weet ik een vrij toegankelijk netwerk te vinden en de mail binnen te halen, met o.a. de melding van een Ross' Meeuw in Nederland!

Het is inmiddels donker geworden en we worden op tijd terug verwacht op het schip, ook omdat we morgenochtend al om 3(!) uur op moeten staan om op tijd bij de plek voor Kagu te zijn. Niet goed oplettend, steek ik over en stap ik in een flink gat in de weg, mijn enkel dubbelklappend en hardhandig kennismakend met het plaatselijke asfalt. De gaten in knie en elleboog kom ik wel overheen, maar om je enkel te verzwikken op de dag voordat je moet gaan lopen om Kagu te zien, is op zijn zachtst gezegd onfortuinlijk....

Vanaf The Spirit of Enderby in Nouméa, Nieuw Caledonië,

Pieter van der Luit