Gekker is niet gek genoeg. Dat is de allesoverheersende gedachte als je een paar weken hebt doorgebracht in Dubai. Geeft de ene shopping mall onderdak aan een volwaardige ijshockeybaan, dan bouwt de tweede mall gewoon een indoor skibaan, onder een glazen dak. Dat is vervolgens weer reden voor de eerste mall om een aquarium te bouwen waar Sea Life in Scheveningen vele malen in past. Het is in Dubai overigens nooit warmer dan 49,9 graden, want bij 50 graden is elk bedrijf verplicht zijn werknemers naar huis te sturen. En dat vindt de Sjeik niet nodig.

Dubai Creek, het laatste authentieke stukje Dubai. Dubai, Verenigde Arabische Emiraten (Theo Admiraal)

Dubai is onderdeel van de Verenigde Arabische Emiraten. De VAE bestaat uit zeven Emiraten, waarvan Dubai en Abu Dhabi de belangrijkste en bekendste zijn. Sommige Emiraten zijn niet groter dan een gemiddeld Nederlands dorp. Elk Emiraat wordt geleid door zijn eigen sjeik met zijn familie. Ze hebben een bepaalde mate van zelfstandigheid, die te vergelijken is met de staten in de USA. Het is een veilig land om te vertoeven, maar die veiligheid heeft wel zijn prijs. Je moet geen afwijkend gedrag vertonen. Daar kwam ik achter toen ik na een overwinning van het Nederlands elftal midden op straat op mijn oranje vuvuzela stond te toeteren. Ik dacht dat mannen in witte jassen alleen in de stripboeken van Kuifje voorkwamen...

Als je na een paar dagen bent uitgekeken en je je afvraagt wanneer deze zeepbel uit elkaar gaat spatten, dan ga je eens kijken of er in die zandbak tussen al dat beton, staal en glas ook nog vogels te vinden zijn. De ingang tot alle informatie is de site www.uaebirding.com. Word direct lid van het forum en je weet precies wat er elke dag wordt gezien. Deze club bestaat voornamelijk uit Europese expats. Ik had de "Field Guide to the Birds of the Middle East" van Porter en Christensen nog van een eerdere reis naar Israël, maar die is bijzonder gedateerd. Met name de verspreidingskaarten kloppen van geen kant. Gelukkig is in augustus 2010, tot vreugde van de lokale vogelaars, een door Porter en Aspinal volledig geüpdatete versie van dit boek uitgekomen (zie de recensie hier).

Al Mamzar park, Dubai, VAE (Theo Admiraal)

Ik was er in 2010 in de zomer en dan is het vogelaanbod beperkt. De winter is duidelijk beter. Goede dwaalgasten worden dan regelmatig gezien, en ook de najaarsttrek zorgt voor goede soorten. Tussen half juni en half augustus wist ik met vier dagen vogelen zo'n honderd soorten bij elkaar te scharrelen. Binnen de stadsgrenzen van Dubai kun je een paar stadsparken bezoeken. Hiervoor kun je eenvoudig en goedkoop gebruik maken van alom aanwezige taxi's. Safa Park and Al Mamzar Park zijn leuk voor een paar uurtjes om de algemene soorten als Grey Francolin, Red-wattled Lapwing, Laughing Dove, Pallid Swift, Indian Roller, African Rock Martin, Arabian Babbler (ondersoort met gele snavel), Crested Lark en de Purple Sunbird op te rollen. De status van soorten als Red-vented Bulbul, Yellow-vented Bulbul, White-cheeked Bulbul, House Crow, Pied Myna en Common Myna is onduidelijk, hoewel India niet ver weg ligt.

Indische Kievit Hoplopterus indicus Red-wattled Lapwing, Umm-al-Quwain, VAE, 26 juni 2010 (Theo Admiraal)

Op het eind van de Dubai Creek bevindt zich een vogelreservaat, dat nooit open was als ik langs kwam. Van achter het hek waren zonder telescoop Greater Flamingo, de lichte en donkere vorm van de Western Reef Heron, Black Stork en Squacco Heron goed te zien. In het gebied bevinden zich drie vogelkijkhutten van waaruit je, afhankelijk van het getij, een beter zicht hebt op de vele steltlopers. Een bezoek aan het Musriff Park om bij de bekende plek bij de moskee de Striated Scops Owl te tikken mislukte jammerlijk.

De volgende dag heb ik een auto gehuurd en ben ik de noordoostkust afgereden. De meest opwindende soorten waren hier Striated Heron, Spoonbill, Greater Sandplover, Little Green Bee-eater, Ring-necked Parakeet en Graceful Prinia. Op de terugweg in Dubai City bij de monding van de Dubai Creek eindelijk twee lifers: Socotra Cormorant en White-cheeked Tern. Al met al een tegenvallende score; dat moest volgend weekend beter!

Socotra Aalscholver Phalacrocorax nigrogularis Socotra Cormorant, Dubai Creek, Dubai, VAE, 25 juni 2010 (Theo Admiraal)


Arabische Stern Sterna repressa White-cheeked Tern, Dubai Creek, Dubai, VAE, 25 juni 2010 (Theo Admiraal)

Een goede voorbereiding is het halve werk. Op aanraden van de mensen van uaebirding ben ik eerst naar Warsam Lake gereden. Dit is een meertje in het midden van een recent uitbreidingsplan, en heel moeilijk te vinden. Het bevindt zich vlak bij de veel bekendere pivot fields, maar is vele malen beter. Deze plek is op het nippertje van de ondergang gered. Betere soorten waren hier White-tailed Plover (ca. 50), Chestnut-bellied Sandgrouse, Glossy Ibis, Black-winged Stilt, Brown-necked Raven en een aantal Blue-cheeked Bee-eaters, op de dag dat er zich in mijn achtertuin (Castricum) een twitchbare voor Nederland bevond! Vervolgens reed ik door de woestijn naar de andere kant van de Emiraten, waar ik om 3 uur had afgesproken voor een heuse pelagic trip.

Roodbuikzandhoen Pterocles exustus Chestnut Bellied Sandgrouse, Warsam Lakes, Dubai, VAE, 13 augustus 2010 (Theo Admiraal)

Witstaartkievit Chettusia leucora White-tailed Plover, Warsam Lakes, Dubai, VAE, 13 augustus 2010 (Theo Admiraal)

Het Jumairah Beach direct rechts van de haven leverde veel nieuwe soorten op: honderden Sooty Gulls, Lesser en Greater Crested Tern, Saunders Tern, Bridled Tern en Lesser Sand Plover. Daarnaast veel ondefinieerbare witkoppige grote meeuwen. Voordat we op de boot stapten nog even een bezoek aan het Mangrove bos bij Kalba. De zeldzame ondersoort van de White-collared Kingfisher (kalbaensis) was snel gevonden. Hier ook een Olivaceous Warbler en een Indian Pond Heron. De pelagic was iets anders dan ik gewend was. Een soort drijvende Formule 1 wagen met twee 300 pk motoren. In de Golf van Oman veel Bridled Terns, Socotra Cormorants en Persian Shearwaters. Hoogtepunten waren twee Arctic Skuas en een Masked Booby op een van de boeien die de grens tussen de VAE en Oman markeren.

Hemprich's Meeuw Larus hemprichii Sooty Gull, Jumairah beach, Jumairah, VAE, 13 augustus 2010 (Theo Admiraal)


Brilstern Sterna anaethetus Bridled Tern, Golf van Oman, VAE, 13 augustus 2010 (Theo Admiraal)


Maskergent Sula dactylatra Masked Booby, Golf van Oman, VAE, 13 augustus 2010 (Theo Admiraal)

Met Graham, de organisator van de trip, nog even doorgesproken waar ik de volgende dag het beste zou kunnen vogelen. Hij vertelde me ook dat hij twee weken geleden de uil had gezien in Musriff Park. Niet op het grasveld tegenover de moskee, maar op het gazon tussen de moskee en het zwembad. ´s Avonds gaan hier de spotlights aan. Dit trekt grote insecten aan, waar de uil vervolgens wel raad mee weet. Ik had het na twee uur al bijna opgegeven. Bovendien gaat het park om elf uur dicht. Nog een laatste rondje. Even dacht ik een konijn te zien, maar in de kijker bleek het de zeldzame Striated Scops Owl te zijn. Het beest liet zich een aantal minuten prima zien. Een mooie afsluiting van de dag.

Plek van de Striated Scops Owl bij de Moskee in het Musriff park (Theo Admiraal)

De volgende morgen weer vroeg op pad. Het verkeer in Dubai is een chaos, maar buiten de stad was er bijna geen verkeer op de vele vierbaans snelwegen. Ik heb zonder gevaar zelfs een stukje "spook gereden" toen ik een afslag miste. Het gevaarlijkste dat ik tegenkwam waren een paar kamelen die in het donker de snelweg overstaken. Op de kustweg naar het noordoosten staat een groot Russisch vliegtuig in de woestijn als een soort reclame-object. Een paar honderd meter ten westen hiervan bevindt zich het Emaar salescentre, waar men onroerend goed aan de man probeert te brengen. Hier kun je parkeren en heb je een ongestoord overzicht over het getijdengebied van de Perzische Golf. Er worden hier soms tientallen Crab Plovers gezien, maar ik had er die ochtend zes. Tevens hier een Slender-billed Gull en een vijftiental soorten Europese steltlopers, waarvan de Marsh Sandpiper als leukste.

Woestijn in Emiraat Ras-al-Khaimah nabij de grens met Oman (Theo Admiraal)


Woestijnleeuwerik Ammomanes deserti Desert Lark , Wadi Bhi, Ras-al-Khaimah, VAE, 14 augustus 2010 (Theo Admiraal)

De volgende plek zou zonder mijn Tom Tom-lookalike onvindbaar geweest zijn. Ver in het oosten, in het emiraat Ras-al-Khaimah nabij de grens met Oman, wordt in de bergen een nieuwe weg aangelegd. Circa 30 kilometer van de bewoonde wereld is een kampement gebouwd voor de wegwerkers. Hier is tevens een bron geslagen om het werk en de werkers te voorzien van water. Deze bron lekt echter constant water en dit veroorzaakt een plas waar veel woestijnvogels op af komen om te drinken. Ik heb vanuit mijn auto, die ik op zo´n 10 meter van de plas parkeerde in ongeveer anderhalf uur de volgende soorten heel goed kunnen zien: authentieke Rock Doves, Striolated Buntings, Hume's Wheatear, Steppe Grey Shrike, een groep van 24 Chukars, Sand Partridge, Indian Silverbills, Lesser Short-toed Lark en Desert Larks. De Hume's Wheatear was in dit gebied niet zeldzaam. Op de terugweg heb ik er nog vijf gezien op de telefoondraden langs de weg.

Humes Tapuit Oenanthe alboniger Hume's Wheatear, Wadi Bhi, Ras-al-Khaimah, VAE, 14 augustus 2010 (Theo Admiraal)


Aziatische Steenpatrijs Alectoris chukar Chukar, Wadi Bhi, Ras-al-Khaimah, VAE, 14 augustus 2010 (Theo Admiraal)

Mijn trips naar Dubai hebben mij 18 lifers opgeleverd. Niet gek voor een beetje vogelen tussen het werk door, en ondanks het feit dat ik het in de zomer moest doen met de standvogels. Ik denk niet dat vogelaars speciaal naar de Emiraten zullen komen. Maar wetende dat Emirates Airlines er alles aan doet om de grootste ter wereld te worden en dat al hun vluchten via het ultramoderne vliegveld in Dubai lopen, raad ik birders op weg naar bijvoorbeeld het verre oosten zeker aan een tussenstop te maken in Dubai. Met de juiste voorbereiding zijn alle door mij genoemde soorten in een weekend op te rollen.

Theo Admiraal