Bij Rare Bird Alert hebben ze de weekly birding round-up, waarin wekelijks wordt teruggekeken op de vogels die in het Verenigd Koninkrijk en Ierland zijn waargenomen. Omdat wij deze blog altijd met veel plezier lezen, hebben we besloten om een Nederlandse versie van dit concept te maken: de Dutch Birding Terugblik. In de DB Terugblik zullen we elke twee weken proberen een zo volledig mogelijk overzicht te geven van de zeldzame vogels die in Nederland zijn gezien. Daarnaast zullen we kort verslag doen van zeldzaamheden in de rest van de Western Palearctic. We sluiten af met een stukje waarin we – vakkundig gebaseerd op nattevingerwerk – zullen speculeren over wat we de komende twee weken aan vogels in ons land zouden kunnen verwachten. Veel leesplezier!

Het begin van de afgelopen twee weken stond vooral in het teken van vogels met een op z’n zachtst gezegd twijfelachtige herkomst. Naast de in het voorafgaande weekend gevonden Witte Ibis bij Heemskerk die nog tot 27 september aanwezig was, werd namelijk op maandag 16 september ook nog een Grijskoppurperkoet ontdekt vlakbij Tersoal. Deze werd voor het laatst waargenomen op 21 september. Gelukkig werden er ook nog échte vogels gezien. We blikken terug op week 38 en week 39:

Hoogtepunten

Schierzwaluw

Schierzwaluw Apus ?, Schiermonnikoog, 27 september 2019 (Laurens Steijn)

Het absolute hoogtepunt van de afgelopen twee weken was natuurlijk de “Schierzwaluw”. Een witstuitige gierzwaluw werd in de ochtend van donderdag 26 september ontdekt op Schiermonnikoog. Aanvankelijk werd de vogel gedetermineerd als Huisgierzwaluw en raakte hij na een paar minuten uit beeld. Toen hij die middag echter werd teruggevonden boven de Westerplas kon hij langer worden bekeken en werden er foto’s gemaakt, die tot grote verwarring leidden in vogelend Nederland. Uiteindelijk werd hij die avond voorbarig afgedaan als een gewone Gierzwaluw met een leucistische afwijking, waardoor veel mensen besloten de volgende ochtend toch niet de vroege boot naar het eiland te nemen. De volgende dag was de vogel nog wel aanwezig en door de beschrijvingen en foto’s van de scherpe waarnemers die wel waren afgereisd, leefde de discussie weer volledig op. De meningen variëren van nog nooit beschreven hybrides tot een nieuwe soort voor de wetenschap. Nu rest ons niets anders dan het oordeel van de CDNA af te wachten. We zouden graag zelf een uitspraak doen over de ID van de vogel, maar Diedert heeft de vogel wel gezien en Lonnie niet, dus vanzelfsprekend zijn de meningen ook bij ons verdeeld! Een uitgebreid verslag van de ontdekking is hier te lezen.

Schierzwaluw Apus ?, Schiermonnikoog, 27 september 2019 (André-Willem Faber)

Bosgors

Sinds 2008 is Bosgors geen indiensoort meer. Daarvoor is de soort niet zeldzaam genoeg. Begrijp ons niet verkeerd: het blijft een leuke soort, maar niet één die een massale twitch teweeg kan brengen, zou je dus zeggen. Nou, vertel dat maar aan de 431 vogelaars die de Bosgors hebben ingevoerd die de afgelopen tijd in Noordwijkerhout verbleef! Op donderdag 19 september werd de vogel voor het eerst gemeld en pas vijf dagen later, op 24 september, werd hij door dezelfde waarnemer nota bene vanuit zijn tuin teruggevonden. Gelukkig bleek de vogel toen twitchbaar te zijn, waardoor ook andere mensen van de vogel konden genieten. Daarvoor was genoeg tijd, want de Bosgors bleef uiteindelijk aanwezig tot 30 september.

Bosgors Emberiza rustica, Noordwijkerhout, 28 september 2019 (Reinder Genuït)

Zoals gezegd is het aantal gevallen van Bosgors best hoog. Hij wordt jaarlijks meerdere keren in Nederland gezien en de laatste twitchbare zat in oktober vorig jaar op Schiermonnikoog. Echter, op het vasteland stamt het laatste goed twitchbare geval uit maart 2010, van de Strabrechtse Heide! Voor vogelaars die niet zo vaak op een Waddeneiland komen is dit dus nog steeds gewoon een hele lastige soort om te zien. Voor hen was dit de uitgelezen kans om dit kruisje in hun vogelboek neer te zetten.

Bosgors Emberiza rustica, Noordwijkerhout, 24 september 2019 (Julian Bosch)

Overzicht

Eenden en ganzen

Zelfs al is het najaar in volle gang, soms mag je best even je kijker optillen om naar een vogel met zwemvliezen te kijken als je er toevallig een tegenkomt. Naar het mannetje Buffelkopeend van de Biesbosch bijvoorbeeld, dat nog de gehele periode aanwezig was. Of naar een duo Witoogeenden dat bij Borgharen werd gemeld van de 16de tot de 23ste. Bij Lelystad zat ook een enkeling van de 20ste tot 26ste en in het Nuldernauw op de 21ste. De enige IJseend van deze twee weken was het vrouwtje dat op de 27ste nog bij Richel aanwezig was.

Witbuikrotgans Branta hrota, Texel, 18 september 2019 (Buddy van Nieuwenhoven)

De eerste twee Witbuikrotganzen van het najaar vlogen respectievelijk langs Texel op de 18de en langs Schiermonnikoog op de 28ste. In de Ooijpolder werd een Roodhalsgans gezien op de 17de en op de valreep werd op de 29ste toch nog een (de?) Ross’ Gans gevonden, ergens in the middle of nowhere in Groningen. Tenslotte waren de Dwergganzen vanaf 21 september plotseling weer gezellig teruggekeerd bij Oudeland van Strijen. Het grootst getelde aantal bedroeg 32 exemplaren.

Dwerggans Anser erythropus, Oudeland van Strijen, 25 september 2019 (Arie den Tuinder)

Andere watervogels

Koereigers waren goed vertegenwoordigd de afgelopen twee weken. In de Biesbosch zaten er maximaal acht bij elkaar. In de Reeuwijksche Plassen bevond zich van 23 tot 29 september een groep van zes. Bij Alphen aan den Rijn werden op de 22ste twee vogels gevonden die vanaf de 25ste werden vergezeld door een derde vogel. Deze bleven tenminste tot 27 september. Daarnaast werden nog elf losse exemplaren gezien: bij Berkel en Rodenrijs (16de), Waalwijk (16de - 28ste), Hoek (16de), Waterland (16de - 25ste), Sassenheim (16de - 17de), Asperen (18de - 23ste), Hippolytushoef (20ste), Woensdrecht (20ste - 22ste), over telpost Kinderdijk (21ste), bij Hengstdijk (21ste - 29ste) en bij Urmond (27ste).

Op 23 september vloog een Kwak midden over Oegstgeest en op de 28ste ging een juveniele vogel op safari in de Beekse Bergen. Zwarte Ibissen werden niet veel gemeld: alleen solitaire vogels bij Tiengemeten van 19 tot 22 september en bij Kampen op de 21ste. Zwarte Ooievaars deden het beter met maximaal vier bij elkaar op Landgoed De Utrecht tussen 16 en 27 september, twee bij Nederweert tussen 16 en 28 september en twee bij Kampina van 21 tot 23 september. Telpost Loozerheide scoorde er vier (19, 21, 27 en 28 september). Verder werden nog achttien losse beesten gezien, verspreid over Noord-Brabant, Overijsel, Limburg, Gelderland en Utrecht. De bekende Flamingo’s in de Grevelingen werden gezien op 20 september (negen stuks) en van 21 tot 23 september zat er eentje bij Mirns, Friesland.

Rovers

Op 21 september werd bij Hekkum, ten noorden van Groningen, een Vale Gier gefotografeerd. Indien aanvaard is dit pas het tweede septembergeval ooit. Een dag later werd er een zonder foto gemeld bij Emmeloord, Flevoland, vliegend richting zuid. Bij Finsterwolde zaten de gehele periode een adulte man en een juveniele Steppekiekendief bij elkaar. Daarnaast werden er nog acht Steppekieken gezien: bij Sibbe (19de), Appelzak (20ste), Oirschot (21ste), Wageningen (22ste), Voorhout (22ste), Blaugerzen (27ste), Hoenderloo (28ste) en in de Marnewaard (28ste). De Roodpootvalken die ten noorden van het Sneekermeer verbleven trokken veel bekijks. Op het hoogtepunt waren er drie aanwezig en eentje zat er in elk geval nog tot 27 september. Friesland deed het sowieso wel goed wat betreft de soort, met nog zes exemplaren op verschillende plekken. In de andere provincies werden er in totaal elf gezien.

Roodpootvalk Falco vespertinus, Sneekermeer, 18 september 2019 (Wim van Zwieten)

Steltlopers

De Blonde Ruiter van Den Helder zat er nog tot en met 17 september, net als de Poelruiter bij Borgharen. Op 18 september werd bij Amsterdam een Bairds Strandloper gemeld. Hopelijk voor de waarnemers wordt de vogel aanvaard. Het zou dan pas het zestiende geval voor Nederland zijn en is met andere woorden dus nog steeds een ware zeldzaamheid. Iets minder zeldzaam is de adulte Amerikaanse Goudplevier die op 24 september bij Ouddorp werd ontdekt. Deze bleef aanwezig tot de 27ste. Er waren achttien waarnemingen van Morinelplevier, waarvan de meest in het oog springende waarneming de vangst van een juveniele vogel bij Grijpskerk op de 24ste moet zijn.

Morinelplevier Charadrius morinellus, Grijpskerk, 24 september 2019 (Klaas Koopman)

Van 16 tot en met 18 september zat een fraaie adult winterkleed Breedbekstrandloper bij Westhoek. Op de grens met onze zuiderburen, bij Geulle aan de Maas, werd op 24 september een Gestreepte Strandloper gefotografeerd en op dezelfde dag werd er ook een gezien in de Kop van Noord-Holland, vanaf de Noorderdijkweg. Grauwe Franjepoten werden op vijf verschillende plekken in de Kop van Noord-Holland gezien, plus vogels in het Lauwersmeer (16de – 22ste), in de Oostvaardersplassen (21ste tot 26ste), op Texel (21ste – 27ste), bij Noorderleech (21ste) en vanaf de boot naar Vlieland (24ste). De eerste Rosse Franjepoten van deze herfst werden gezien in de Schelphoek (Zeeland) op 21 september en op Ameland op 22 september. De eerste goede dag voor de soort was op 28 september, met in totaal vier exemplaren langs Scheveningen, drie langs De Vulkaan, drie langs Katwijk, twee langs de Maasvlakte, een langs Noordwijk aan Zee, een langs Meijendel en nog een langs Ameland.

Breedbekstrandloper Calidris falcinellus, Westhoek, 16 september 2019 (Martijn Bot)

Zeevogels, meeuwen en sterns

Het echte zeevogelgeweld moet nog losbarsten dit jaar, maar toch werden er wat Kleinste Jagers gezien vanaf de Nederlandse kust. In totaal ongeveer twintig exemplaren, waarvan een eerste kalenderjaar-vogel tijdens een zeevogeltocht vanuit Lauwersoog het grootste publiek bediende. Vier Vale Pijlstormvogels konden niet ongezien de Nederlandse wateren doorkruisen: op de 21ste vloog er een langs telpost De Vulkaan, op de 23ste werd er een gefotografeerd vanaf de Zuidpier van IJmuiden, op de 26ste scheerde er een langs Scheveningen en op de 27ste passeerde er nog een de trektelpost van Camperduin.

Kleinste Jager Stercorarius longicaudus, Zeevogeltocht vanuit Lauwersoog, 22 september 2019 (Frank Coenjaerts)

De waarnemingen van Vorkstaartmeeuwen bleven deze periode beperkt tot vijf exemplaren: bij Westkapelle op de 16de en 17de, langs Katwijk op de 17de, langs Ameland op de 17de en op Terschelling zat een vogel kort ter plaatse om vervolgens de zee op te vliegen op de 22ste. Enkele kandidaten Baltische Mantelmeeuw met ring werden gemeld op 19, 28 en 29 september respectievelijk te Katwijk, IJmuiden en Den Haag. De Grote Burgemeester had het nog steeds prima naar zijn zin in de Vlissinger binnenhaven en enkele Witwangsterns waren nog tot en met de 20ste aanwezig op hun koloniegronden in het Zuidlaardermeer, Groningen.

Zangvogels en de rest

Op 22 september begon de dag op telpost De Nolle wel héél goed, met een langsvliegende Alpengierzwaluw. Op 27 september werd op Schiermonnikoog nog een Alpengierzwaluw ontdekt die voor korte tijd de ‘schierzwaluw’ gezelschap bood boven de Westerplas, maar helaas onbereikbaar was voor velen. Van beide vogels konden ook beeldvullende platen geschoten worden, toch een luxe bij zo’n soort! Later die middag werd er ook nog een gemeld op Texel, deze keer zonder foto. Op 18 september werd er een Hop gemeld in Kockengen, Utrecht. Op Vlieland vloog op de 25ste een Bijeneter langs de Nieuwe Eendenkooi en op de 29ste hing er een kort boven het Groene Glop op Schiermonnikoog. Draaihalzen nemen helaas alweer gestaag af, maar toch werden er nog een kleine tien gevonden. Op de 17de zat er een kort bij telpost Loozerheide in de bosschage en werd er een gemeld in de Kroonspolders van Vlieland. Op de 18de werd er een gezien in Meijendel en op de 19de werd er een gefotografeerd in de Amsterdamse Waterleidingduinen en kwamen er meldingen vanaf de Maasvlakte en Terschelling. Op de 20ste werd er een gevonden op Tiengemeten, op de 23ste werd een roepende vogel gemeld in Ringselvennen, Noord-Brabant en op de 25ste werd een waarneming gedaan vanaf de Maashorst.

Alpengierzwaluw Tachymarptis melba, Schiermonnikoog, 27 september 2019 (Laurens Steijn)

De Schildraaf vertoefde nog de gehele periode in Leeuwarden. Een Bonte Kraai werd gezien in Hoogeveen op de 25ste. Een Notenkraker werd op 18 september gefotografeerd in Beerze, Overijsel en doorgegeven via waarneming.nl. Later bleek de vogel al op 6 september aanwezig te zijn geweest. Ondanks meerdere zoekpogingen werd de vogel echter nimmer door lokale vogelaars teruggevonden. Op 19 september werd er een overvliegende Roodstuitzwaluw gemeld op Texel, boven de Slufter.

Schildraaf Corvus albus, Leeuwarden, 18 september 2019 (Wil Makkinje)

Op 27 september werd een Siberische Tjiftjaf gefotografeerd bij kampeerboerderij Springfield op Schiermonnikoog. Griend scoorde een mooie Sperwergrasmus op de 16de. Verder werd er deze periode een gevonden in Katwijk op de 20ste, zaten er enkele op Vlieland tijdens DT1 en werd er op de 25ste een gevangen bij VRS Castricum. Mogelijke Humes Braamsluipers werden op de 20ste gemeld op Vlieland en Texel, en op de 23ste bij Ouddorp, maar door de recente beslissingen van de CDNA zullen deze zonder het verzamelen van DNA niet aanvaard worden. VRS Vlieland scoorde nog een gave zeldzaamheid in de vorm van een Kleine Spotvogel die op 20 september in de netten vloog. Op dezelfde dag werd een mogelijke Struikrietzanger kort gezien en gehoord op Texel. De Waterrietzanger die op 19 september werd gevangen bij VRS de Mokkebank zal vermoedelijk de laatste zijn van dit seizoen. Graszangers werden gemeld in Zeeland vanaf Schor van Waarde (16de), Herdijkte Zwarte Polder (20ste – 22ste) en het Verdronken Land van Saeftinghe (28ste). Een Noordse Nachtegaal vloog op 21 september in de netten van VRS Castricum. Bij de Torenvijver van Vlieland werd op de 20ste een Kleine Vliegenvanger ontdekt. Een dag later werden exemplaren gevonden op Westplaat, Voorne en op de Lange Dam op Texel. Een opgenomen geluid dat van de vermeende Balkanvliegenvanger had moeten zijn, bleek uiteindelijk ook van een Kleine Vliegenvanger te zijn die pas na een paar uur in hetzelfde bosje werd ontdekt. Deze vogel was aanwezig van 22 tot en met 25 september.

Roodbuikwaterspreeuw Cinclus cinclus aquaticus, Gulpen, 17 september 2019 (Alex Bos)

Kleine Vliegenvanger Ficedula parva, Texel, 21 september 2019 (Tjeerd Burger)

De Roodbuikwaterspreeuw was gedurende de hele periode aanwezig te Gulpen, wat fotografen in staat stelde om lang te genieten van deze zeldzame ondersoort. Een Citroenkwikstaart vloog op vrijdagochtend 20 september langs Tafelbergheide (NH) en zou, indien aanvaard, het 61ste geval voor Nederland zijn. Ongeveer veertig Grote Piepers werden in Nederland gemeld in de afgelopen twee weken. De ochtend van 22 september, met in totaal vijf overvliegende langs Castricum, was het hoogtepunt. Van Duinpieper werden er ongeveer twintig gemeld, voornamelijk in het binnenland. Ongeveer vijftien Roodkeelpiepers vlogen gedurende de periode door het Nederlandse luchtruim. Net bekomen van de Alpengierzwaluw werden de heren bij telpost De Nolle getrakteerd op een Siberische Boompieper op 22 september. Dit betreft het vroegste gedocumenteerde najaarsgeval ooit in Nederland.

Siberische Boompieper Anthus hodgsoni, De Nolle Vlissingen, 22 september 2019 (Marcel Klootwijk)

Rond de tien Europese Kanaries werden door het hele binnenland gezien. Ook Ortolanen waren goed vertegenwoordigd deze periode; er kwamen 26 meldingen binnen. Op de 22ste werden twee Dwerggorzen gezien op Vlieland en op de 23ste werd er één gevangen op het ringstation aldaar. Telpost De Vulkaan had een langsvliegende op de 24ste. Op de 26ste werd een Dwerggors ontdekt op Schiermonnikoog in de Noorderduinen en de volgende dag vloog er af en toe een individu langs de Westerplasdijk. De Dwerggors die de meeste aandacht heeft gekregen was echter die van 25 tot 30 september op de plek van de Bosgors in Noordwijkerhout. Op 27 september vloog er ook nog een langs telpost Appelzak, Zuid-Beveland.

Dwerggors Emberiza pusilla, Noordwijkerhout, 30 september 2019 (Gertjan van der Kooij)

Nieuws uit de WP

Ook buiten Nederland is het najaar volop begonnen. Het Azorenseizoen kwam, met behulp van orkaan Lorenzo, al goed op gang met een handvol Roodoogvireo’s (Red-eyed Vireo); gedurende de hele periode verbleven er in totaal tien verspreid over de eilandengroep. De echte klappers waren echter van een heel ander kaliber, zoals we dat gewend zijn van de Azoren en met name van Corvo. Allereerst werd er op São Jorge op de 21ste een verzwakte Amerikaanse Woudaap (Least Bittern) gevonden en naar een vogelopvang gebracht. De vogel overleed helaas de volgende dag; het betreft het achtste geval voor de Azoren en het negende voor de WP. Op de 24ste werden de eerste levende rammers op Corvo gezien in de vorm van een Canadese Zanger (Canada Warbler / zesde geval voor de WP), een Roestflankzanger (Chestnut-sided Warbler / vijfde geval voor de WP) en een Bonte Zanger (Black-and-white Warbler). Op 25 september waren twee Pacifische Waterpiepers (Buff-bellied Pipit) aanwezig op Faial. Maar dat was nog niet alles voor deze periode. Nee, The Rock strikes again! Met een Tijgerzanger (Cape May Warbler / derde geval voor de WP) op de 27ste, nóg een Bonte Zanger (Black-and-white Warbler) op de 28ste en een Noordse Waterlijster (Northern Waterthrush) op de 29ste! Alsof het nog niet genoeg was allemaal...

Tijgerzanger (Cape May Warbler) Setophaga tigrina, Corvo, 27 september 2019 (Peter Stronach)

Roestflankzanger (Chestnut-sided Warbler) Setophaga pensylvanica, Corvo, 24 september 2019 (Peter Stronach)

Bonte Zanger (Black-and-white Warbler) Mniotilta varia, Corvo, 24 september 2019 (Peter Stronach)

Op een ander eiland, namelijk IJsland, werd op zondag 29 september een Dwerglijster (Swainson’s Thrush) gevonden, het tiende geval voor het land. Er werden ook Amerikaantjes gezien in Ierland en Noord-Ierland: Roodoogvireo’s (Red-eyed Vireo) op de 29ste, respectievelijk te Mizen Head en Antrim, en een Amerikaanse Zwarte Stern (American Black Tern) rondvliegend nabij Nimmo’s Pier, Galway in Ierland van de 28ste tot en met de 30ste. Het water overstekend, werd in Schotland op de 28ste een adulte Bruine Klauwier (Brown Shrike) gevonden op de Shetlands, Out Skerries. Het betreft het 27ste geval voor het Verenigd Koninkrijk. Diezelfde dag werd er zelfs nóg een zeldzame klauwier gevonden, een waarschijnlijke eerste winter Turkestaanse Klauwier (Turkestan Shrike). Verder naar het zuiden werd een mega gevonden op de 21ste, althans voor Engelse begrippen, in de vorm van een Boomkruiper (Short-toed Treecreeper). Een soort waar je in Nederland amper je hand voor omdraait, had veel bekijks getrokken, maar was helaas maar kort aanwezig. Het betreft het 28ste geval voor het Verenigd Koninkrijk. Het Britse nieuws eindigen we met de beste soort daar. Op de Scillies werd op 22 september het zevende geval van Blauwe Rotslijster (Blue Rock Thrush) ontdekt, welke aanwezig was tot en met de 24ste.

I ignored the will of the people - but it was worth it! #BlueRockThrush on the Garrison, St Mary’s late afternoon - get in!! 20 year wait. BoC photo by Gary Bellingham pic.twitter.com/zBi8bqH7IP

— Steve Williams (@SteveOnHilbre) September 28, 2019

Rarity finders: France's first Ovenbirdhttps://t.co/HkLPPfxXIJ
After a frustrating time on Ouessant Island, Stanislas Wroza relocated to neighbouring Molène and was rewarded with a stunning American landbird.

— BirdGuides (@BirdGuides) October 1, 2019

In continentaal Europa bleef het ook zeker niet stil. Het dichtst in de buurt van Engeland vinden we meteen de grootste rammer, een Ovenvogel (Ovenbird) op Molène, Frankrijk. Na de vondst op 27 september konden de Franse twitchers, ondanks een beruchte populatie verwilderde katten, de volgende dagen aansluiten bij deze nieuwe soort voor Frankrijk. ‘In’ Spanje werd de Afrikaanse Woudaap (Dwarf Bittern) na een lange afwezigheid teruggevonden op Fuerteventura en vloog een Zuidpooljager (South Polar Skua) rond voor de kust van Galicië tussen 16 en 25 september. In Estland vloog een mannetje Aziatische Grote Zee-eend (Asian White-winged Scoter) langs de kust op 20 september. Op 28 september vlogen er nog drie langs op dezelfde plek. Afhankelijk van of ze op basis van de foto’s individueel herkend kunnen worden, betreft het hier de derde tot en met zesde gevallen voor Estland.

Another cracking day off NW Galicia. Today’s highlights include my 2nd Fea’s-type of the survey, 3 Band-rumpeds and my 3rd South Polar Skua. The Skua clearly stole the show for being such a beautiful beast. pic.twitter.com/Gk67p0W4Y2

— Marcel Gil Velasco (@marcel_gil) September 25, 2019

Two Stejneger´s Scoter (ssp stejnegeri) males migrating (14:08, 15:38) at Põõsaspea, Noarootsi, photo by Juho Könönen - 4th and 5th records for Estonia and 31st and 32nd for WP pic.twitter.com/diF6oi0aJB

— Tarsiger (@TarsigerTeam) September 28, 2019

In Scandinavië was het betrekkelijk rustig in vergelijking met het voorjaar in deze regio. Wel werd de zevende Oostelijke Vale Spotvogel (Eastern Olivaceous Warbler) voor Noorwegen gefotografeerd op 18 september te Karmøy. Onze zuiderburen hielden zich ook aardig op de vlakte, met als hoogtepunt de vangst van een Siberische Sprinkhaanzanger (Pallas’s Grashopper Warbler) in Het Zwin. Dit betrof het zesde Belgische geval voor deze soort. Doorstekend naar het zuidoosten komen we uit bij de Lachmeeuw (Laughing Gull, of zoals ie zo mooi in het Duits heet: Aztekenmöwe) in Zwitserland. Deze derde voor het land was meerdere dagen twitchbaar, zowel vanaf het land als vanaf het water. In Servië werd op 22 september de eerste Grote Franjepoot (Wilson’s Pharalope) gevonden nabij Rusanda en in Griekenland werd de derde Groene Fitis (Green Warbler) voor het land gevangen op 27 september. In Koeweit werd tot slot op de 18de een Grote Kanoet (Great Knot) gevonden; indien aanvaard het achtste geval voor het land.

Lachmeeuw (Laughing Gull) Leucophaeus atricilla, Meer van Genève (Zwitserland), 22 september 2019 (Jaro Schacht)

De glazen bol

We gaan oktober tegemoet en er is geen vogelaar die niet zou toegeven dat zijn hart daar een tikje sneller van gaat kloppen. Afdwalers uit het verre oosten hebben voldoende tijd gehad om de afstand tussen ons en hun broedgebieden te overbruggen en zullen ons luchtruim nu echt gaan bereiken. We kunnen de komende twee weken zeker meer Siberische Boompiepers verwachten en het wordt natuurlijk hoog tijd voor de eerste Roze Spreeuw van het najaar. Maar het is oktober en we mogen best wat ambitieuzer zijn dan dat. Met een beetje geluk moet er namelijk toch op zijn minst een Raddes Boszanger of Aziatische Roodborsttapuit te vinden zijn. En omdat een beetje dromen een mens nog nooit kwaad heeft gedaan: zou het niet weer eens tijd worden voor een twitchbare (en levende!) Goudlijster...?

Raddes Boszanger Phylloscopus schwarzi, Schiermonnikoog, 03 oktober 2016 (Olmo van Herwaarden)

Afgezien van naar het oosten, kunnen we onze ogen de komende twee weken ook een hele andere kant op richten. Orkaan Lorenzo raast namelijk gestaag boven de Atlantische Oceaan onze kant op en daar zijn op de Azoren en in Frankrijk de gevolgen op ornithologisch gebied al goed van te merken geweest. Wij zitten net iets verder van Amerika af, dus bij ons duurt dat nét iets langer. Gesproken over Nearctische zangvogels dwalen de gedachten al snel af naar de Noordse Waterlijster van 2010 of, uit de oudere doos, de Mirtezanger van 1996. En zo’n soort zit ook nu zeker in het vat! De eerste helft van oktober is een tijd waarvan we met recht kunnen zeggen dat alles kan. Wij zetten ons geld in op een Amerikaanse Roodstaart.

Mirtezanger Setophaga coronata, Vlieland, 14 oktober 1996 (René Pop)

We willen alle waarnemers en fotografen hartelijk bedanken voor hun bijdrages aan dit verslag.
We would like to thank all observers and photographers for their contributions to this report.

Lonnie Bregman & Diedert Koppenol