Peter's birding year

Even een korte introductie. Werk als onderzoeksassistent bij het Nederlands Instituut voor Ecologie (NIOO-KNAW) bij de werkgroep Plant-Dier Interacties. De mooiste baan die er op de wereld te vinden is; ongebonden fundamenteel onderzoek, veel veldwerk en een inspirerende omgeving en collega's. Vogels kijken doe ik sinds mijn 15e, steeds fanatieker en fanatieker. Naast vogelen is twitchen ook erg belangrijk. Ik probeer zoveel mogelijk vogelsoorten in Nederland te zien. De stand is nu 419. Doe ik nog iets anders nuttigs naast het kijken naar vogels? Dit jaar misschien niet maar ik lees erg graag (o.a. Gerard Reve), ben al jarenlang een groot en trouw fan van de NRC, al die uren in mijn auto luister ik naar Arrow Jazz FM (aanrader!) en ben dol op films van de regisseur Peter Greenaway.

American Wigeon on a tight schedule

25 oktober 2007  ·  3789 × bekeken

Afgelopen dinsdag ontdekt Max Berlijn een Amerikaanse Smient op Ameland. Nadat ik zijn piep van deze vogel heb ontvangen, bel ik hem direct. Hij reageert verbaasd als ik veel belangstelling voor de vogel toon, maar dit is echt pas de eerste twichbare Amerikaanse Smient van dit jaar. Afgezien van een langsvliegende vogel bij Camperduin is deze soort dit jaar in ons land nog niet gezien. Ik spreek met hem af dat hij me zal bellen als de vogel woensdag nog aanwezig is.

Woensdagmorgen gaat de telefoon al vroeg: Max met de mededeling dat in de polder geen enkele Smient meer aanwezig is. Alles zit buitendijks en daar zijn ze niet goed af te zoeken. De twijfel slaat in alle hevigheid toe. Moet ik naar Ameland gaan of niet? Om half twee vertrekt er een boot, als ik die wil halen moet ik om ongeveer half elf gaan rijden. Na een tijdje twijfelen besluit ik niet te gaan, maar te wachten op beter nieuws. Tegen één uur blijkt de vogel toch weer aanwezig te zijn op de oude plek. Ik sta op het punt om naar Ameland te vertrekken, maar na inspectie van de dienstregeling van de veerboot blijkt het niet meer mogelijk te zijn om op deze dag nog heen en weer naar het eiland te gaan.

's Avonds belt Richard Houtman. Hij heeft ook plannen naar Ameland te gaan en vraagt me welke boot ik ga nemen. Hij besluit net als ik om met de boot van half twee te gaan, dan heeft hij nog tijd om eerst de Sneeuwgans van Oudega te proberen. 

Donderdag zit ik aan het einde van de ochtend in de auto als Max me belt. De vogel is nog aanwezig op dezelfde plek als de voorgaande dagen! Op de boot ontmoet ik Richard. Hij heeft de Sneeuwgans gezien, zijn 327e soort in Nederland. Tijdens de overtocht ontvang ik een SMS van Hein Prinsen, hij ziet op dat moment de vogel! En hij ziet nog wel wat meer, in hetzelfde weiland zitten tussen de Rotganzen ook een Roodhalsgans en een Zwarte Rotgans. Richard en ik besluiten met de bus naar Hollum te gaan, daar een fiets te huren en dan op zoek te gaan naar de Amerikaanse Smient. Behalve de Smiet zit er vlak bij Hollum op het schor een groep van ongeveer 40 Fraters, die Richard graag ook aan zijn lijst wil toevoegen. Mocht dit allemaal lukken, dan kunnen we de fietsen weer retour brengen en de boot terug nemen. Het zal wel een strak schema worden, in totaal hebben we maar iets meer dan twee uur op het eiland!

Met de - overvolle - bus zijn we in 20 minuten in Hollum. Omdat we niet goed weten waar de fietsverhuur zit stappen we een halte te vroeg uit en moeten we een tijdje zoeken. Gelukkig vinden we de zaak redelijk snel en kunnen we de fietsen huren voor een wel zeer schappelijke prijs: 2 Euro per fiets voor anderhalf uur. Al snel zijn we op de plek waar Hein de Amerikaan kort geleden nog gezien heeft. Achterin het weiland zitten ongeveer 200 Smienten, hier moet de vogel tussen zitten. Vreemd genoeg zit er in het weiland geen enkele Rotgans meer. Een eerste scan levert niets op en een tweede, derde en vierde ook niet. We zoeken en zoeken maar het lukt ons niet de vogel te vinden. Ondertussen vliegen er twee IJsgorzen over en zie ik in de verte, buitendijks, Smienten vliegen. Ik bel Hein om uit te zoeken of we naar de goede groep Smienten kijken. Dit blijkt het geval te zijn. De klok tikt verder en Richard vraagt een boer of we vanuit zijn weiland de groep Smienten mogen bekijken. Misschien kunnen we de vogel zien als we onder een andere hoek naar de groep kijken.

We lopen het weiland een stukje in en scopen opnieuw. Dan zie ik ineens een vogel met een lichter voorhoofd. De vogel laat zich bijna niet bekijken. Hij zit in een laagte en de Smienten zitten erg dicht op elkaar. Dan komt de vogel iets naar voren en kan ik hem beter bekijken. Het is de Amerikaanse Smient (# 326)!! Richard kijkt snel door mijn telescoop en ziet zijn 328e Nederlandse soort! Het is dan al half vier, we hebben nog een uur voordat de boot vertrekt. Ik ga proberen deze te halen, maar Richard besluit de boot van half zeven te nemen. Zo heeft hij nog tijd genoeg om Fraters te zien te krijgen. Het lukt mij de boot te halen. Het is extreem laag water en de overtocht duurt aanzienlijk langer dan normaal. Als ik in de auto zit ontvang ik een SMS. Richard heeft Fraters gezien, zijn derde nieuwe soort deze dag!

Feedback?