Hans van den Berg op vogeltocht met Gijsbert van der Bent, Marc Guyt, Bas van der Burg, Marcel van Weeghel, Arjan van Egmond en René van Rossum.

Hans was een fantastische kerel. Groot in gestalte, en ook in zijn menselijkheid een groot man. Ik leerde hem kennen via mijn vader. Beide heren waren collega's op dezelfde middelbare school. Ik en mijn broer Ben waren geinteresseerd geraakt in het vogelen. Ben was iets ouder dan mij en ging naar de brugklas waar hij lid werd van 'The Birdwatching', het vogelclubje op de vrijdagmiddag, geleid door Hans. Dat wilde ik ook! Ik weet nog goed dat Hans tegen de jochies zei dat ze maar aan Maarten moesten uitleggen dat de auto al vol zat (Geelsnavelduiker, Zwartkeellijster...). Ondertussen stond ik pal voor hem, met een enorme buik ertussen. Ik zal het nooit vergeten, zowel de frustratie, als Hans' medeleven voor de minder bedeelden. Gelukkig mocht ik wel mee met de grotere excursies buiten school om. Volgens mij was het eind 1993, Oostvaardersplassen voor de eerste keer. Dat maakte veel indruk op mij als tienjarig ventje zijnde. Op 10-12-1994, die datum staat in mijn geheugen gegrift, was ik samen met Ben getuigde van de ontdekking van mijn eerste dwaalgast. Hans ontdekte samen met Martijn Verdoes een Kleine Burgemeester. Het beest kwam bij de Brouwersdam, vlak langs onze auto (de skoda) meevliegen. Indrukwekkender nog dan de vogel zelf was het enthousiasme van de meer ervaren vogelaars Martijn en Hans. Ik maakte nu blijkbaar deel uit van een zeer select groepje beste vogelaars van Nederland! Die mafkezen gingen werkelijk helemaal door het lint! Na het zien van Jurassic Park was dit toch wel een nieuw hoogtepunt in mijn onschuldige leventje! Andere tijden waren dat nog. Snel op zoek naar een telefooncel om de melding door te piepen. Toen was Kleine Burrie nog een beoordeelsoort, al hebben we hem nooit ingediend bij CDNA. De Kleine Topper, welke niet eens in mijn vogelboekje stond, bleef die dag helaas uit. Van de excursies herinner ik me goed het enthousiasme van Hans. Met de skoda het strand op, stuurtje omgooien en draaien maar. En natuurlijk vast zitten in de blubber. Dat is wel even wat anders dan met lego spelen! En dan die bulderende lach van die gigantische vent! Hans genoot er zichtbaar van om jonge vogelaars mee te slepen in zijn enthousiasme voor vogels, soortenjagen en twitchen. Een speciaal talent, want velen voor mij zijn er even hard ingetrapt. Arjan van Egmond, Jaap Dijkhuizen (2e Perzische Roodborst!), Casper zuyderduyn (1e Kroonboszanger! 1e Woestijnbraamsluiper!), Martijn Verdoes, Bas van der Burg, Marc Guyt, Rene Klein...noem ze maar op. Dankzij Hans heb ik in mijn beginnersjaren ook enkele mega's kunnen twitchen; 2e Provencaalse Grasmus voor NL en 1e Kleine Topper en 1e Grote Geelpoot (op 1 dag!); allen in 1995. Hans was ook diegene die mij en Ben op de hoogte bracht van de Daurische Kauw datzelfde jaar. In het voorjaar van 1996 hadden we nog een succesvol lang vogelweekend in Breskens. Bas, Casper, Martijn, Ben, Hans, onder begeleiding van mijn vader; op de camping en op de telpost. Toen de Roodstuitzwaluw eindelijk langs kwam knallen zat Hans onderaan de dijk nootjes te eten (en Bas op een campingtoilet, maar dat terzijde). Ook in de jaren erna was Hans van de partij voor een potje Breskens of Oostvaardersplassen met mijn vader als chauffeur. In de nazomer van 1996 mocht ik nog even meegenieten van 'The Birdwatching', en later heb ik ook les gehad van Hans. Als leraar had ik niet zoveel met Hans, omdat ik zelf niet zo schools was aangelegd. Daarbuiten om vond ik het een heerlijke vent. Hij kon op gelijk niveau communiceren met jonge mensen; genieten van humor en vogelen. De afgelopen jaren bleef het om gezondheidsredenen bij de Dutch Birding vogeldag, maar het veldvogelen werd te vermoeiend. Tijdens de DB dagen kon Hans lekker praten met veel oude bekenden, en ikzelf heb toen ook diepzinnige gesprekken met hem kunnen voeren over werkelijk van alles en nog wat. Het was een makkelijke prater, zowel over gekkigheid als over serieuze onderwerpen. Toen ik afgelopen zomer op bezoek ging in het verzorgingstehuis was het praten niet meer zo makkelijk. Ook het enthousiasme was recht evenredig met zijn fysieke omvang afgenomen. Hans was er nog wel goed bij, en zoals altijd een goede luisteraar! Ook was zijn gevoel voor humor hier en daar nog prachtig merkbaar. Vanuit een ziektebed nam hij Slechtvalk waar; de vogels bleven sowieso altijd bij hem. Ik ben blij dat ik Hans in zijn laatste week nog heb gesproken, en dat ik hem heb laten weten hoe dankbaar ik hem ben voor de tot stand koming van mijn passie. En hoe gezellig het was...

Hans van den Berg begin jaren negentig genietend na een dag vogelen op Texel, met Casper Zuyderduyn, Gijsbert van der Bent en Paul Haringman.