Nieuwe plek van de vogels?: http://waarneming.nl/waarneming/view/51261611 (zie digi's Arnoud met ook een vogel met een witte buikstreep). Zijn hier ook al in eerdere jaren gezien. Groet Max

Goed werk! Knap om deze materie goed leesbaar weer te geven. Groet, Ies

Sluit me geheel aan bij Ies, erg nuttig! Twee andere links over de herkenning van beide rietganzen met veel foto's en uitleg inbegrepen; http://www.sovon.nl/default.asp?id=877 http://www.sovon.nl/pdf/heinicke_presentatie_rietgansdeterminatie_sovondag.pdf Een ander fraai stukje over 'rietganzen' staat op de Hoax-site (lees het met een flinke knipoog ;) ) http://hoaxbirders.tk/ (te vinden onder 'nieuws' en dan het derde kopje) Groet, Willem

Ah de link van de presentatie zelf was al gegeven zie ik net.... ;)

Correctie: 'zuiden van de Baltische staten' in de eerste alinea moet natuurlijk 'Zweden en Denemarken' zijn. Haha, het Hoaxverhaaltje kende ik al en ik heb er net weer om gelachen.

Prima overzicht. Wat betreft Theo's verwijzing in een eerder commentaar naar Heinickes opmerking over geluid als kenmerk sluit ik me aan bij de nuancering van Dick. Het zou kennelijk gaan om de dubbele gak-roep van Taigariet; sonagrammen van deze dubbele gak-roep, zoals op de opname van Dick, zijn echter (iig zo goed als) identiek aan dubbele roepen van zuivere Toendrarietgroepen. Heinicke heeft inmiddels Boxtelse opnamen van Taiga's ontvangen maar hij kon (nog) niet uitleggen of er sprake was van diagnostische roepen. Wel suggereerde Barthel (pers meded) dat Heinickes opmerking over het geluid niet is gebaseerd op eigen veldonderzoek maar op determinatieartikelen waarin Barthel als auteur op zijn beurt Naumann had geciteerd. Naumann had kennelijk de ervaring dat Toendra gewoonlijk een driedelige gakroep laat horen en Taiga een dubbele gakroep. Als het inderdaad draait om de bewering van Naumann, die leefde in een tijd dat geluidsonderzoek anecdotisch was, dan ondergraaft ook dat de waarde van deze roep als kenmerk. Dick illustreert dat de toonhoogte van groepsgeluiden gemiddeld iets lager is bij Taiga dan bij Toendra maar dat is mede afhankelijk van akoestiek, leeftijd en geslacht en dermate gering dat het op een sonagram niet goed is te beoordelen. Zelf heb ik langzamerhand twijfels of wintergroepen van de Europese rietganstaxa een diagnostisch geluidsverschil laten horen.

PS: Op de Sovon-pdf van Heinickes lezing wordt geluid niet als kenmerk vermeld; zie http://www.sovon.nl/pdf/heinicke_presentatie_rietgansdeterminatie_sovondag.pdf

Heinicke verwijst inderdaad naar Barthel. Dat die op zijn beurt weer naar Naumann verwijst, staat niet vermeld in zijn artikel. Vorige week heb ik een ochtend bij een groep toendrarieten waar regelmatig kleine groepjes uit opstegen. Diverse keren ook zware, tweelettergrepige roepen gehoord en hogere roepjes die lang niet altijd drielettergrepig waren. Meest frequent was nog wel de 'snaterende' roep zonder veel vocaliteit. Wat geluid betreft keerde ik na die ochtend toch vertwijfeld terug. Ook hierin zit dus enorme variatie.

Heinicke heeft geluid wel genoemd als aanwijzing. Een zwakte van de powerpoint is dat er geen foto's van groepjes taiga's in staan, wat ons weer laat focussen op individuen. Blijkbaar zijn ze 'boven' ons ook lastig te fotograferen.

In de workshop noemde Heinicke specifiek geluid als onderscheidend kenmerk. Hij liet hierbij ook geluidsfragmenten horen. Bij deze fragmenten leek het allemaal simpel, maar dat blijkt/lijkt het helaas toch niet te zijn...