Het kan verkeren! Ik ben rond de jaarwisseling naar Jamaica, de Dominicaanse Republiek en Puerto Rico geweest. Te Zapoten werden wij doodgegooid met La Selle Thrushes, ook na het eerste licht op en langs de trail. Ik denk in totaal een stuk of 10 exemplaren... Die White-fronted Quail-dove mistte ik dan weer op twee seconden omdat ik net even naar het pad keek waar ik mijn platvoeten neer kon strijken. Vloog die net op van het pad terwijl ik die bijna de hele wandeling strak in de gaten had gehouden! Gelukkig kwam het met die duif nog goed. Op de laatste ochtend op het eiland, in het laatste stukje bos, tijdens de laatste minuut dat ik er nog kon uitpersen vooraleer de rit terug naar het hotel en het vliegveld ingezet moest worden... Solenodon is trouwens ook gelukt, gaaf beest! Nog bedankt voor de tips!

Goed om horen dat de duif nog gelukt was; Hoewel het lijkt (en het soms ook gewoon zo is) dat de soorten vanzelf voor de lens verschijnen, kunnen enkele soorten toch iets meer tricky zijn om te zien: Bay-breasted Cuckoo, White-fronted Quail-dove, Ridgway's Hawk, Least Poorwill, Hispaniolan Palm Crow, Hispaniolan Crossbill, Golden Swallow en Hispaniolan Loggerhead Kingbird worden wel eens gemist... 

Ik wou nog even Lonnie (en andere mensen achter de schermen op de webredactie) bedanken voor de inspanningen om dit stukje netjes klaar te zetten op de website; In geval van Lonnie was dat tussen de imperial Snipes en brilberen in Ecuador door...!

Leuk verslag! Wat ik me afvraag: hoe krijg je de solenodon te zien? Spotlighting?

Beste Redmar,

Zelf zoeken heb ik in dit geval niet gedaan. Ik heb de Solenodon na meer dan vier uur zoeken gezien omdat ik meeging met Nicolas en zijn zoon:

https://www.mammalwatching.com/gd_place/dominican-republic/

Het kostte per groep 200 USD. Kate Wallace van Tody Tours (eigenarese van Villa Barrancoli) had hem voor ons gecontacteerd. Zei zei dat het 100 USD was. Maar ik zag Nicolas van schrik rood wegtrekken toen we dat vertelde. Kate is op leeftijd, en hoewel ze zeker mensen voor je kan contacteren is de communicatie warrig. Nicolas werkte erg hard om de Solenodon voor ons te vinden, dus ik heb hem wel de 200 USD gegeven.

Zelf zoeken lijkt mij ook zeker mogelijk, maar dan heb je wel meer tijd nodig. En ik heb ook een warmtebeeldkijker, zeer handig vaak voor nachtvogels, pitta's en dergelijk verstopperig spul. Ik weet de precieze plek niet... Uit het verslag: Sure enough, at our third stop on the first night, at around midnight, he caught one in forest adjoining the small village of Las Mercedes, 20 minutes north east of Pedernales. 

De tactiek bij Nicolas en zijn zoon, zelf op meerdere plekken stoppen, privéterrein achter hekken afstruinen deed ons wachten bij de auto. De mensen in de omgeving kennen hem. Bij terugkomst had hij er een stuk of drie kort gezien, maar hij kreeg ze niet te pakken. Het was volle maan, iets waar ze volgens hem moeilijker door te zien zijn. Het was wel de droge periode, de beste tijd omdat het geritsel van de dode bladeren de aanwezigheid van de Solenodon kan verraden. Daarop besloot ik maar bij de derde plek achter hem aan te lopen. Zien was belangrijker voor mij dan vangen... Het was steeds dus op privéterrein. Hij liet zien een goed spoorzoeker te zijn, en hij deed kneiterhard zijn best. 

Uiteindelijk vonden we er eentje op de valreep langs de kant van de weg. Helemaal kansloos om het zelf te vinden ben je dus niet. Het verkleint die kans denk ik wel aanzienlijk...

Een vogelvriend van mij vond de Dominicaanse Republiek de vreselijkste plek waar hij ooit vogels had gekeken. Kun je je daar iets bij voorstellen? Dat had vermoedelijk meer met het land te maken dan met de vogels, want die zien er leuk uit.

Blij dat je er iets over zegt, Jan Hein: Ik vond Cuba bvb. een topbestemming: interessantere cultuur, echte mooie steden en dorpen, de speciale omstandigheden gepaard gaande met communisme, zeer weinig gemotoriseerd verkeer en daardoor heerlijk rustig, de mensen... De Dominicaanse scoort bij mij enkel hoog op vlak van Caraibisch zon-zee-strand gevoel (dat is in orde), de vogels (even goed als in bvb. Cuba naar mijn mening, behalve misschien de kolibries: niets gaat boven Bee Hummingbird...), en, zonder de ramptoerist te willen uithangen, vind ik de geschiedenis van Haiti ook fascinerend: bijgevolg was ik redelijk geboeid door alle verhalen over Haiti, en contact met Haitianen (bvb. het personeel dat in Villa Barrancoli werkt is Haitiaans). Maar al de rest sprak me niet echt bijzonder aan: het eten was middelmatig, de accomodatie niet bijzonder (uiteraard is dat persoonlijk en hangt dat hard af van wat je kiest en in welke prijsklasse)... Ik werd er niet wild van (maar het was ook geen straf). Ik heb horen zeggen dat Puerto Rico nog erger is (USA invloeden zoals shopping malls, hamburger restaurants,...). Naar Jamaica kijk ik dan weer wel uit (de muziek!). Het is zeker niet mijn meest beklijvende bestemming, maar om het een vreselijke plek noemen... vind ik een beetje extreem!

Nog een mogelijke split is de Sharp-shinned Hawk.

De huidige behandeling door het IOC klopt (in elk geval genetisch) niet: Plain-breasted en White-breasted Hawk zijn nauwer verwant aan de continentale Sharp-shinned Hawk dan aan de eilandvormen van Cuba, Hispaniola en Puerto Rico. Rufous-thighed Hawk valt daar weer buiten.

Ik heb een Sharp-shinned toevallig zien voorbij vliegen, helaas geen zittend... Ik had er in ieder geval (om de redenen die je noemde) aandacht voor, en het is zowaar de nominaat die op de DR zit.