@ Wim: het is ook lastiger dan je denkt. Uit onderzoek blijkt dat de zang tijdens de trek anders is dan die in de broedgebieden. In de broedgebieden (als de vogels territoriaal zijn) is de zang de klassieke (zoals je die kent uit de boekjes), tijdens de trek is het meer een ‘plastic song’. Blijkbaar totaal anders dan de territoriale zang.
Zang kan enorm verschillen, uit een studie van Marova et al blijkt dat er in totaal zo’n 104 verschillende zangtypes zijn. Uit dit onderzoek komt ook naar voren dat in zang regionale verschillen bestaan.
Tevens zijn er verschillen in de zang van Struikrieten in het noordelijke en zuidelijke deel van het broedgebied (dus los van regionale verschillen). Je hebt een soort ‘dialecten’. Zang van vogels uit het zuidelijke deel verschillen in ‘accelerated performance rhythm, chaotic syntax, and unstable phonetic structure’.
Er bestaat dus niet één zangtype, grote kans dat daardoor zulke grote verschillen zijn in de opnames die hierboven staan. Dit zijn natuurlijk opnames van vogels die (nog) niet territoriaal zijn, en dus (gedeeltelijk) die ‘plastic song’ laten horen. Volgens mij zou het best een idee zijn de zang van vogels in West-Europa eens te vergelijken met deze twee verschillende soorten zang.
En dan nog over nachtelijke zang. Vogels op trek zingen niet ’s nachts. Alleen vogels die territoriaal zijn beginnen ’s nachts te zingen. Ook vogels die vroeg in de broedgebieden aankomen zingen eerst niet ’s nachts.
Samotskaya et al: Song in two cryptic species: comparative analysis of Large-billed Reed Warblers Acrocephalus orinus and Blyth’s Reed Warblers Acrocephalus dumetorum. Bird Study 2016, volume 63. No 4. 479-489
Morova et al: Individual, Population, and Geographic Differentiation in Advertising Song of the Blyth’s Reed Warbler, Acrocephalus dumetorum (Sylvidae). Biology Bulletin 2010, volume 37. No 8. 846-860