Fantastisch verhaal van deze geweldige vondst. Wat een soort!

Ik weet nog als de dag van gisteren dat we (Ferry Ossendorp, Roelof de Beer en mijzelf) zaten te lunchen bij de veerhaven toen opeens de telefoon van Ferry ging (altijd spannend als er iemand gebeld word..) het was Bas van den Boogaard. Hij vertelde dat er zojuist een Noordse Waterlijster gevonden was. Aan het gezicht van Ferry was te zien (hij trok bleek weg) dat het menens was en dat er iets heel goeds gevonden moest zijn. Hij hing op en riep 'Northern Waterthrush Oude Kooi!!

Daar moesten we natuurlijk snel naar toe en legden gauw wat geld op tafel. Bij de veerboot stonden een aantal taxibusjes en we twijfelde geen moment om daar in te stappen om snel op de plek te komen. Onderweg kwamen  we langs de postweg Hans ter Haar tegen ploeterend op de fiets tegen de straffe noordwestenwind in. Wij uiteraard meteen gestopt, Hans de taxibus ingetrokken en zijn fiets achtergelaten. Door deze snelle actie kwamen wij als eerste van de DT crew aan bij de soort, Jeroen de Bruijn en Ben stonden ons al op te wachten en loodsten ons naar de plek. Vrij snel hierna konden wij de vogel ook in de kijker krijgen en stonden we met een klein clubje naar deze nieuwe soort voor Nederland te kijken. Wat een ontlading en wat een rammer van een soort!

Eén zo niet mijn mooiste twitch ooit. Zelf met Erik Ernens, Martijn Bunskoek en Lennaert Steen naar Harlingen gereden, door vrouwlief ingepakte weekendtas (net als Lies werkt Nicole ook in de zorg) meenemend. In Harlingen auto geparkeerd. Enno Ebels mij plots bellend. 'Wat doen jullie morgen'? 'Morgen, morgen? We pakken zo de speedboot vanuit Harlingen'. Toen was Enno even stil. 

De overtocht, de taxirit met een lyrische Rob, het lange wachten, het uiteindelijke zien en de ontlading: dit vergeet je nooit meer! Het feest die avond was bizar. Wat ik mij nog herinner is dat Jaap en ik rond 3.00-4.00 uur de horeca hebben verlaten. Rond 6.00 uur waren Sander Lagerveld en Wietze Janse (als ik mij dat goed herinner) klaarwakker om de Noordse Waterlijster te gaan zoeken, zij moesten hem nog. Jaap en ik zijn op gestaan om de 7.00 uur boot te nemen. In Harlingen stond een enorme massa vogelaars klaar om onze boot naar Vlieland te nemen. 'Succes mannen' Het kwam goed!

laatste foto moet natuurlijk zijn: 18 september. Hans en ik waren al 2 dagen op het eiland en wij wilden ons niet mengen in de drukte van de 19de.

Ik weet nog dat ik het telefoontje kreeg van Ferry: Noordse Waterlijster in de Oude Kooi, het is geen grap, rijden nu! En wij maakten al jaren dezelfde opmerking bij een bezoek aan de Oude Kooi. "Prachtige plek voor bijv een Waterlijster, maar er zit nooit wat,"

Ik lijk niet blij, maar was in shock!

@Jelle, aangepast en ook gelijk in de galerij goed gezet.

Gelukkig was op ik op het eiland toen. Ik kwam net bij de roodkopklauwier vandaan toen ik Hans ter Haar hijgend en puffend tegenkwam. "Noordse Waterlijster Oude Kooi, nu!", kon hij nog uitbrengen voordat ie even later aan boord van een busje werd gehesen. Op de plek aangekomen kan ik me vooral mn eerste waarneming herinneren: ik zag de reflectie van de vogel in het water, de vogel zelf ging verscholen achter een blad. #kippevelmoment...!

Het bleef nog lang onrustig op Vlieland ;-)

Mocht je hieruit inspiratie hebben gekregen voor het schrijven van een eigen twitchverhaal, deze zijn nog altijd welkom via webredactie@dutchbirding.org

Dat filmpje van de leegstromende veerboot is het beste twitchfilmpje ooit. Die oudere vrouw in rode jas die je op de still ziet is mijn moeder, die nog nooit op Vlieland was geweest.

Ik was zaterdag uit Engeland komen rijden, had bij haar overnacht en haar gezellig meegenomen (ik vrees wel als chauffeur, haha). Gelukkig zagen we de Noordse Waterlijster wel vrij snel: goed genoeg voor mij om tevreden mee te zijn. Dat leek niet voor een Waal te gelden die he-le-maal doordraaide. "Oh, dat doet-ie altijd..."

Daarna in het slechte weer een beetje over het eiland gefietst, de Roodkopklauwier getwitcht en 's avonds terug naar Engeland!

Geweldige vehalen. Op dezelfde dag werd in België een Kleine Regenwulp ontdekt. Een Haags gezelschap is op de 19e eerst richting Vlaanderen gereden: dat was voor ons allen nog een lifer en dus een nóg betere soort. Na de Vlaamse dip snel richting Vlieland. Keihard fietsen om op tijd te komen. We zagen vogelaars bij de roodkopklauwier, maar we hadden geen tijd om te stoppen!

Uiteindelijk de vogel nog prima kunnen zien (met dank aan Sjaak Schilperoort die 'm voor ons bleef volgen). En toen snel weer terug om de boot te halen. We hebben 800km gereden die dag! 

En met dat wulpje kwam het uiteindelijk ook nog goed ;)

Die Vlaamse Kleine Regenwulp: daar ben ik dus onwetend vlak langs gereden (ik moest toen alles van de website halen en zag het pas later).

Mooi om nog een foto van een blije Hans ter Haar te zien. Met 12 man zaten we op een watertaxi die anderhalf uur eerder dan de reguliere eerste boot van de dag erna naar het eiland ging en daarom hadden we, met succes, de eendenkooi en de vogel nog even voor onszelf voordat de hele meute kwam. Hans belde ons, conform afspraak gemaakt de avond ervoor, voor het vertrek van de watertaxi dat de vogel er nog zat. Ik mis zijn enthousiasme nog steeds!

Ik liep met Alex van der Giessen op de Maasvlakte, in een droevige poging de (o.a.) DT'ers juist van Vlieland af te krijgen. We kwamen Rob Berkelder tegen die een telefoontje kreeg en prompt met stomheid was geslagen. Hij zei "er is een Noordse Waterlijster gevonden, op Vlieland. Wordt zo gepiept". Ik keek Alex aan, me afvragend hoe we vanaf de Maasvlakte nog op tijd op Vlieland zouden komen. Door het tijdstip en de drukte leek het niet haalbaar, zelfs de watertaxi die Michel Veldt opperde - en reserveerde - ging uiteindelijk door drukte op de weg niet door. Ik kan me nog herinneren dat ik tegen Alex zei, "die Ben heeft ook altijd mazzel, die zit nu voor het eerst van z'n leven op Vlieland", me niet realiserend dat hij het was die de soort van z'n leven had ontdekt! Uiteindelijk hebben we gegokt om de avondboot te nemen (met - verrassend - slechts 11 man in totaal meen ik) en op Vlie te overnachten. Dit i.v.m. de voorziene drukte de volgende dag en ook zodat we met het slechte weer op komst weer lekker op tijd weg konden. Toen we 's avonds buiten stonden en zagen dat het kraakhelder was, kneep ik 'm wel moet ik zeggen! De volgende ochtend zijn we met 11 man rond 7:00 richting "dé" plek gefietst. Nu was het er nog rustig. Een blik op de set maakte mijn gevoel van onrust alleen maar groter. Al die varens en plekjes die je niet kon overzien. Hoe gaan we hier in vredesnaam een Noordse Waterlijster terugvinden. Het duurde ook best een tijdje. Uiteraard stond ik helemaal aan de verkeerde kant toen er van de andere kant van het water werd gefloten. Ik heb mijn fotorugzak laten liggen en ben gaan sprinten. De vogel was inmiddels uit beeld...niet voor lang! Eén van ons zag de vogel op een slikrandje en terwijl aanwijzingen volgden, vloog de vogel plotseling op. Gelukkig kreeg ik 'm vrijwel direct in beeld, hij vloog op een redelijke afstand langs me, waarbij ik al wat kenmerken kon zien. Maar tevreden was ik nog niet, wilde 'm natuurlijk graag aan de grond zien. Ik besloot m'n rugzak op te halen en verder te gaan zoeken. Aan de andere kant van het water besloot ik af te dalen en de oever te checken. Tot mijn stomme verbazing kreeg ik hier vrijwel direct de vogel in beeld, die voor me in de lage begroeiing op het slikrandje liep te struinen! Helaas was het voor foto's een te lastige, maar vooral donkere plek, maar de waarneming was top. De rest kon nu ook aanschuiven en de vogel hier zien. Alex en ik waren tevreden en besloten - met een W/ZW 6 in de rug en een aankomend regenfront voor de boot van 14:00 te gaan. Onderweg kwamen we de twitchers tegen van de ochtendboot, die tegen de wind moesten opboksen én met 100-en de vogel moesten zien te vinden, op een moeilijke plek met smalle paadjes en door weer en wind. Wij waren blij dat we de avond ervoor al waren vertrokken en niet in die "stress" terecht kwamen, gelukkig is het ook voor hen (de meesten dan) ook goed gekomen. Het is één van mijn meeste memorabele twitches én soorten geworden....