Een spontane Pelagic werd georganiseerd, nadat een Belgisch onderzoeksschip een zeer succesvolle tocht had gemaakt. Maar liefst 4 Papegaaiduikers, een mogelijke Kortbekzeekoet en 30 Witsnuitdolfijnen deden Robert Keizer, Erik Ernens en David Uit de Weerd besluiten om ook een Pelagic te organiseren. Binnen 12 uur was deze tocht met in totaal 75 vogelaars volgeboekt!
Omdat wij deze dag toch al van plan waren met een koppel vogelaars op pad te gaan was de beslissing snel genomen: we gingen mee. Een belangrijk aspect in deze beslissing voor mij was, naast de vogels natuurlijk, het feit dat er erg rustig weer werd voorspeld. Al jaren wil ik mee met zo'n tocht, maar durf het niet te gokken dat het net windkracht 4/5 is en ik de hele tocht kotsend over de reling hang.
Blijkbaar was het kalme weer voor meer vogelaars een reden om eens een Pelagic te proberen. Voor opvallend veel (doorgewinterde) vogelaars was het namelijk hun eerste keer.
Op het forum werden van tevoren veel do's en don'ts gemeld over het slikken van pillen of plakken van pleisters tegen zeeziekte, kleding en hoe je equipment te beschermen.
Op zondag 15 januari waren we om 7.50 uur present. Het was nog donker, maar de boot was al bijna vol. We verblijdden de organisatie met een schippersbitter met daaraan een kaart met onze wenssoorten.

Voorbereidingen
Ondanks het rustige weer deinde het schip nog behoorlijk. Ik besloot dan ook laag, in het midden van het schip met de blik op de horizon geen risico's te nemen. Debby Doodeman dacht daar anders over en begon iedereen te voorzien van koffie. Niet veel later voelde ze zich niet helemaal lekker, en ze was niet de enige. Ook Rob Halff voelde zich niet helemaal lekker worden en moest het één en ander kwijt waarna het beter ging.
Inmiddels werd het licht en werd duidelijk, dat de kledingadviezen van het forum ter harte waren genomen. Skibroek (ik), legging geleend van partner onder spijkerbroek (Jan van der Laan), winterwandelbroek (Debby Doodeman), visoveral (David Uit de Weerd), regenbroek (vaak model hobbezak, Jaap Denee) en niet genoemd op het forum maar wel gebruikt: de wollen stropdas (Wim Wiegant).


Vol verwachting staat iedereen op het dek, Noordzee, 15 januari 2012 (Miranda Zutt)

Vogels
De eerste Roodkeelduikers vlogen inmiddels hoog over, maar de meeste aandacht was natuurlijk voor de Alk/Zeekoeten. Ieder individu of clubje werd luid aangekondigd en gespannen bekeken. Het bleken opvallend vaak Alken te zijn. Een Jan van Gent kwam aanzeilen en maakte een paar spectaculaire duikvluchten. De fotografen konden aan de slag.
Drieteenmeeuwen vlogen af en toe om de boot, maar lusten blijkbaar geen brood of ze snapten niet wat de bedoeling was. Het brood verdween dan ook in de maag van vogelaars (Roland van der Vliet), die geen tijd hadden gehad om hun brood te smeren.

Roodkeelduiker Gavia stellata, Noordzee, 15 januari 2012 (Garry Bakker)	Jan-van-gent Morus bassanus, Noordzee, 15 januari 2012 (Garry Bakker)
Alken Alca torda, Noordzee, 15 januari 2012 (Garry Bakker)	Zeekoeten Uria aalge, Noordzee, 15 januari 2012 (Garry Bakker)

Er waren ook een paar emmers met visafval meegenomen. Grote ogen staarden ons lange tijd aan voor ze overboord verdwenen. De vis bleek nog grotendeels bevroren en zonk als een baksteen naar de diepte. Later werd er nog een soort drijvende constructie bedacht, maar dat had al helemaal geen resultaat.
Er viel nog iemand flauw, wat voor de nodige consternatie zorgde. Mogelijk was het een combinatie van zeeziekte en uitlaatgassen, maar gelukkig kwam hij weer snel bij.


Aan visafval geen gebrek ... (Miranda Zutt)


Waarnemers op scherp, Noordzee, 15 januari 2012 (Miranda Zutt)

Ondertussen vlogen er af en toe Jan van Genten voorbij en een Grote jager vloog op afstand langs. Ook Bruinvissen werden met enige regelmaat gezien.
Een tijdlang was er weinig te beleven, dus tijd om broodjes worst of bal naar binnen te werken of door te warmen met glühwein. We passeerden platforms en er lagen opvallend veel boten voor anker.
Het zonnetje scheen ondertussen volop en het was vooral erg gezellig.
Wel was er enige ophef over een paarse lijn op de navigatie van iemands telefoon. Als we nu die Dikbek zagen waren we dan eigenlijk nog wel in Nederland? Maar die zorg bleek helaas niet nodig, alleen Drieteenmeeuwen en wat Alken lieten zich zien.


Drieteenmeeuw Rissa tridactyla, Noordzee, 15 januari 2012 (Rob Halff)


Alk Alca torda, Noordzee, 15 januari 2012 (Garry Bakker)

Vloedlijn
Op een gegeven moment zagen we wat groenverkleuringen in het water en verderop een dunne schuimlijn, waar Dwergmeeuwen en Drieteenmeeuwen boven vlogen. Ook verschenen er weer clubjes zwemmende Alken en Zeekoeten. Hier was blijkbaar iets te eten. De boot volgde deze lijn en de spanning steeg. Het personeel begon weer vis overboord te kieperen, nu zelfs in wat kleinere stukken die iets minder snel zonken.
Rob Halff en Rinse namen deze actie over en maakten nog kleinere, behapbare stukken. Tientallen Drieteenmeeuwen vlogen nu om de boot en waren prachtig te bekijken en te fotograferen in het mooie namiddaglicht. Wat zijn het toch prachtige meeuwtjes met, let maar eens goed op, een hele lieve blik in hun ogen. Zilvermeeuwen en Grote mantelmeeuwen daarentegen zijn/kijken iets minder lief en bemoeiden zich inmiddels ook met de overboord gekieperde vis.
Ineens werd er 'Middelste jager' geroepen. Deze zou op grote afstand vliegen, maar ik kreeg niets in beeld. Kort daarna paniek, er kwam een donker beest aanvliegen. Ik lag ondertussen op het dek en kon tussen de benen van iemand die wijdbeens voor mij stond kort, en zeker niet ver weg, een volkomen bruine Pijlstormvogel zien. Ik had hem slechts kort in beeld want toen verdween hij achter de kajuit. Hoe het kon weet niemand, maar op het achterdek werd de vogel niet opgepikt. De vogel leek opvallend (te) groot, maar dat kan komen doordat je dit soort vogels normaal op veel grotere afstand ziet. Genoeg discussie dus voor de verdere terugtocht.


"Chummasters" Rob en Rinse (Miranda Zutt)

We koersten inmiddels weer terug naar het vaste land. De zon verdween en het werd steeds kouder. De horizon leek maar niet dichterbij te komen. Toen dat uiteindelijk wel gebeurde zorgde een Grote jager op het strand nog voor enige opwinding. Twee Wilde zwanen vlogen over bij de inmiddels prachtig ondergaande zon.

Grote Jager Stercorarius skua, Kwade Hoek, 15 januari 2012 (Garry Bakker)	Zilvermeeuwen Larus argentatus, Kwade Hoek, 15 januari 2012 (Garry Bakker)

Wilde Zwanen Cygnus cygnus, Kwade Hoek, 15 januari 2012 (Garry Bakker)

Het was bijna donker toen we de haven invoeren. Er was nog net genoeg licht om te speuren naar de Kleine burgemeester die er zou verblijven. Helaas was deze waarschijnlijk al op tok. Twee overvliegende Witte kwikstaarten sloten deze dag af.
Van ons bij de organisatie ingediende wensenlijstje is weinig terechtgekomen, maar desondanks was het een fantastische ervaring en was het vooral ook erg gezellig!
Allen hartelijk dank!

Miranda Zutt




De afgelegde route: 103,99 kilometer, gemiddelde snelheid van 11 kilometer per uur (Met dank aan Michel Veldt)


De dagtotalen (met dank aan Rinse van der Vliet)