Op een roze wolk…

Zaterdag 25 januari 2025 vond de Dutch Birding Vogeldag 2025 plaats op een voor ons nieuwe locatie: de Reehorst in Ede. Die bleek goed bereikbaar, met een ruime parkeergelegenheid, een mooie zaal, goeie stoelen, goed geluid, prima klimaatbeheersing en net iets te duur lunch-assortiment, inclusief vega-kroket. Een prima locatie dus.

De opening door de voorzitter, Marten Miske

De sfeer was ronduit goed te noemen. De Pacifische Parelduiker (niet vergeten hoor!) en de ultieme rammer/cmf’er Brileider lagen als een warme deken over de dag. Er waren gelukzalige glimlachen van oor tot oor, Vogelschilder Bram Rijksen had al een geweldig Brileider-kunstwerk in z’n stand, Marc Plomp van het Vogelkijkcentrum op Texel verraste met een Brileider-veer en werkelijk iedereen moest de hele dag antwoord geven op de vraag hoeveel keer hij/zij al was geweest naar deze nieuwe soort voor Texel.

The true identity of K22 door Peter de Knijff

De dagvoorzitter bleek een welbespraakte en enthousiaste jongeman, Peter Links, die inmiddels ook is toegetreden tot het bestuur van Dutch Birding. Op het programma stond allereerst een korte update over het reilen en zeilen van de stichting DBA, maar die bleef dit keer beperkt tot de gebruikelijke dank aan alle vrijwilligers. Terechte dank uiteraard, maar hoe het er met de stichting voorstaat blijft vooralsnog in nevelen gehuld.

Vagrancy in Birds door Alexander Lees

Daarna was het direct de riemen vast voor een lezing van Peter de Knijff over de ware identiteit van een plevier die een aantal jaren geleden in de Inner Gulf van Thailand was gevangen en door de oplettende Nederlandse vogelringers afwijkend werd bevonden. De hoop op een nieuwe soort voor de wetenschap werd al snel de grond ingeboord; het lijkt na DNA-onderzoek op een hybride uit te draaien. Jammer, maar Peter maakt het nooit mooier dan het is.

De Brit Alexander Lees (moest nog naar de Brileider) hield een onderhoudende lezing over vagrancy in birds, met sprekende voorbeelden over afdwalen van vogels, de mogelijke oorzaken en de ontwikkelingen daarin. Bijgebleven zijn mij vooral de hopeloos verdwaalde Slechtvalk die zich prompt tegoed ging doen aan de zwaar bedreigde zeevogels op het afgelegen eilandje waarop-ie terecht was gekomen, en de schrikbarende achteruitgang van de aantallen Ringsnavelmeeuwen in de UK (en de VS).

Dutch Patchwork Challenge - uitslag, updates en 2025

Tussen de lezingen door was het genoeglijk dwalen langs de stands. Daarvan hadden er wel meer mogen zijn, want met de meerdere lange pauzes waren de bezoekers toch snel uitgekeken. Gelukkig viel er genoeg bij te praten, over Brileiders en zo.

Inspirerend waren de uitslagen, de updates en de mooie verhalen van het Dutch Patchwork Challenge-project, waarbij een keur van prijswinnaars op het podium kwam. Ik voel soms wel mee met kritische opmerkingen over dit spel, van Wim Wiegant onder andere, maar ik denk toch dat ik me na deze peptalk ook in de strijd ga werpen. Maar hoe krijg ik ook een patch waarin een zeer productieve telpost, een stuk duin en een zeehaven met havenhoofden in passen…?

Moult strategy of Siberian passerines and their relevance to European birders door Magnus Hellström

Een lezing met de titel ‘Moult strategy of Siberian passerines and their relevance to European birders’ om 15.00 uur lijkt paarlen voor de indommelende zwijnen. Maar Magnus Hellström (was al naar de Brileider geweest) hield een puntig betoog, en het hielp dat de Roetvliegenvanger van Meijendel (toch wel de Brileider van 2024) een belangrijke aanleiding voor zijn betoog was.

Wim Wiegant verrast ons elke maand met een gedegen en altijd onderhoudend maandoverzicht op deze website. Zijn live optreden in Ede, met de terugblik op het vorige jaar, was weer van hoog niveau. Welk vogelaarsland zou ook zo’n ‘vogelaar-cabaretier’ hebben?

DB Terugblik Live door Wim Wiegant

Het was al met al een geslaagde, leerzame Vogeldag, met onderhoudende, compacte programmaonderdelen, leuke stands (alleen een beetje weinig) en bezoekers in opperbeste stemming. Met Roetvliegenvanger, Pacifische Parelduiker en Brileider in nog geen vier maanden tijd in de zak en op de lijst kunnen we nog wel even op die roze wolk blijven zweven.