Dag 8 - 18 maart Deir ez-Zor - Palmyra
Na het ontbijt rijden we richting de oase en de schitterende Romeinse ruïne stad Palmyra. De woestijn is dit jaar en stuk droger dan vorig jaar. Het nieuws dat de van een zender voorziene Steppekievitten nog in Sudan zitten, verklaart mede waarom we er nog geen hebben kunnen vinden. Ze zijn kennelijk erg laat dit jaar, de zoektocht gaat dus verder. Wel zitten de boompjes en het gras in de woestijn vol vogels, tientallen Tjiffen en Zanglijsters, maar ook goede aantallen Gekraagde Roodstaarten enkele Rietzangers en zelfs twee Kwartels worden waargenomen. Echter de beste soort hier wordt ons getoond door de plaatselijke jeugd die net met een katapult een mannetje Goudhaan uit een heeft boom geschoten! Wat deed die hier midden in de woestijn vragen wij ons af.
We lunchen in stijl in de Arak oase in een authentieke bedoeïenentent. De Zanglijsters die de lokale bevolking voor de lunch gebruiken laten we maar even links liggen. We besluiten om vervolgens naar het Talila Woestijn reservaat te rijden. Een goede keus want onderweg erheen treffen we al enkele Witbandleeuweriken en een tweetal Renvogels aan en bij de ingang vinden we een Oostelijke Blonde Tapuit. Bij het inmiddels beroemde drinkplekje zitten zowaar een aantal Vale Woestijnvinken die zich mooi laten bekijken. Ook wordt hier een Rüppels Grasmus gezien. Als we een stuk de vlakte oplopen valt ons oog op een Klapekster en bij nadering van deze vogel vliegen er een aantal Duinpiepers op die we later mooi in de scoop krijgen. Een Draaihals blijft mooi zitten en zelfs zonder scoop is deze altijd weer schitterende soort geweldig te zien. Een Vos maakte het plaatje compleet en met een tevreden gevoel gaan we richting de ruïnes van Palmyra waar we genietend van het warme avondlicht, Cyprus Tapuiten en diverse Hoppen de dag afsluiten.

Het mooie woestijnlandschap rondom de ruines van Palmyra. Foto: Eduard Opperman

Dag 9 - 19 maart Palmyra
Om 5.00 uur serveert het hotel koffie en thee en om 5.30 uur vertrekken we naar de ingang van het woestijn reservaat waar twee 4wd's op ons wachten. Vanwege de baltsende Witbandleeuweriken moeten we zo vroeg mogelijk in het Talila woestijn reservaat zijn. Het woestijn reservaat doet zijn naam eer aan. We zijn nog maar net aan het vogelen en de eerste woestijnsoort wordt gevonden: een mooi mannetje Woestijntapuit bijna direct gevolgd door een prachtige Woestijnoehoe die zich uitstekend laat bekijken. Nauwelijks van deze schrik bekomen vallen bij het instappen in de auto's drie Woestijnplevieren in en is het trio woestijnsoorten compleet. Ons verblijf in het reservaat levert daarnaast veel Renvogels op en enkele Witbandleeuweriken waarvan we uiteindelijk ook de mooie balts-loopings te zien krijgen. Ook de Temminck's Strandleeuwerik laat zich prima bekijken. Onderweg zien we ook nog een mooie zittende Steppearend. Aan het einde van de tocht brengen we nog even een bezoek aan het museum in dit gebied dat speciaal voor ons wordt geopend.
Het is al weer tijd voor de lunch en dus verplaatsten we ons naar de bergen. Op een prachtig uitzichtpunt met een heerlijk koel windje wordt de lunch genuttigd en genieten we van dit prachtige gebied. Na de lunch gaan we op zoek naar een doelsoort van dit gebied: de Rouwtapuit, een soort die we hier vorig jaar hadden gemist. Deze vinden we vrij snel en het is opvallend dat we er in de middag nog meer tegen komen en de vogel zelfs algemeen lijkt. Onderweg naar de plek voor de Kaalkopibis wordt nog een korte stop gemaakt bij een Woestijnleeuwerik die vanuit de rijdende auto wordt ontdekt.
Op de plek van de Ibis blijken er al vogels op de nestplaats te zitten! Ook een Aasgier en Alpenkraai worden hier prachtig gezien. Op de weg terug zien we de Ibissen (3 stuks) nog erg fraai terwijl deze in de velden aan het foerageren zijn. Een heerlijk diner sluit een van de topdagen van de reis af.

De 'hoorntjes' van de Temminck's Strandleeuwerik geven deze mooie vogel een ietwat statige look! Foto: Eduard Opperman

Dag 10 - 20 maart Palmyra - Damascus
De laatste ochtend besluiten we in de woestijn door te brengen en dat is geen verkeerde keus! Hoewel het eerste groene stukje redelijk leeg is, vinden we even later een tuin die wel vol zit met vogels. Hier zien we onder andere nog een prachtige man Rüppels Grasmus en een Ménétries Zwartkop. Daarnaast zit de tuin vol met Tjiffen. Door de woestijn is veel trek van Kleine Kortteenleeuwerik die zich in groepen van enige tientallen naar het noorden begeven. De laatste nieuwe soort voor de ochtend is een prachtige Bruinkeelortolaan die zich van heel dichtbij laat zien. We sluiten ons avontuur af met een uitzicht op de ruïnestad Palmyra.

Omdat de telescopen op de luchthaven van Aleppo achter zijn gebleven en niet naar Damascus, onze luchthaven voor de terugreis konden worden overgebracht, zat er niets anders op dan de telescopen de laatste dag in Aleppo op te halen en vervolgens een binnenlandse vlucht te nemen naar Damascus. Een mooie taak dus voor de reisbegeleiding! De lokale agent regelde een vlucht die in de avond van Aleppo naar Damascus zou gaan zodat Eduard op Damascus zich weer bij de groep kon voegen voor de vlucht naar huis.
Vanuit Palmyra eerst een vier uur durende taxirit naar Aleppo. Op het vliegveld(je) van Aleppo verliep eigenlijk alles vlot. In mijn beste gebarentaal de douanier aangesproken die de telescopen had ingenomen en hij verwees mij door naar het depot. Daar aangekomen het meegekregen formulier, uiteraard geheel in het Arabisch, afgegeven en na ondertekening en betaling van het bewaarloon van maar liefst twee euro, kreeg ik zowaar de twee telescopen mee! Een hele opluchting. Er werd nog wel op toegezien dat deze in de koffer gingen die gelijk werd ingecheckt en doorgelabeld naar Amsterdam. In de handbagage was geen optie. Ik was ruim op tijd en kon zelfs gelijk met een eerdere vlucht mee naar Damascus, dat ze ook nog even mijn naam verkeerde gespeld hadden op de boardingpass werd gelukkig niet opgemerkt! In Damascus werd de groep weer verenigd en uiteindelijk zijn de telescopen veilig terug in Amsterdam gekomen.

Deze Witbandleeuwerik liet zich super goed benaderen. Ook de balts van deze markante leeuwerik werd mooi gezien tijdens de reis. Foto: Eduard Opperman

Dag 11 - 21 maart Bloudan - Damascus - Amsterdam
We vliegen in de nacht terug naar Amsterdam en kijken terug op een prachtige reis met veel hoogtepunten en één belangrijk dieptepunt. We hebben de naam van de reis veel eer aangedaan want we hebben veel gezocht naar de Steppekievit, maar helaas bleek deze soort dit jaar niet te vinden.