Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

De Atlantic Odyssey vs. de Pacific Odyssey. Twee verschillende odysseys, twee verschillende delen van de wereld, twee verschillende schepen, één blog. Op 21 maart vertrekt Menno van Duijn met een groep van 9 vogelaars vanuit Amsterdam voor zijn reis: de Atlantic Odyssey. Via Buenos Aires naar Ushuaia in het zuiden van Argentinië en vervolgens met het expeditiecruiseschip Plancius via Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena en Ascension naar Kaapverdië. Iets later, op 8 april, vertrekt Pieter van der Luit met een groepje van 3 vogelaars voor zijn reis: de Pacific Odyssey. Van Nieuw Zeeland – waar ze ook nog een week zullen vogelen – met het expeditiecruiseschip The Spirit of Enderby naar Norfolk Island, Nieuw Caledonië, de Solomon eilanden (Rennell, Makira, Guadalcanal, Kolombangara), de Caroline Islands (Truk) en Torishima naar Yokohama in Japan. Pelagic birding op z'n best en twee reizen met veel overeenkomsten (heel veel zeevogels en endemen op kleine eilanden midden in de oceaan), maar ook met veel verschillen (Antarctica vs. de tropen, oost vs. west en bekend vs. onbekend.) Om en om zullen Menno en Pieter (afgewisseld met gastauteurs) verhalen voor het blog naar Nederland sturen waar Martijn Bot de verhalen op internet zal zetten. Voor het eerst zullen twee verschillende Odysseys tegelijkertijd via één blog te volgen zijn, een heuse wereldprimeur door Inezia Tours! Van 21 maart (begin van de Atlantic Odyssey) tot 21 mei (einde van de Pacific Odyssey) op de Dutch Birding site: Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog

Update vanaf de Atlantic Odyssey: op weg naar South Georgia

5 april 2013  ·  Ruud van Beusekom  ·  5189 × bekeken

Scotia Sea, 5 april 2013

De Plancius vaart nu naar het noordoosten door de Scotia Sea, op weg naar South Georgia. We zijn nu al drie dagen aan het varen; morgen zullen we pas aan het eind van de dag weer land zien.

Walvissendagje!
Donderdag 4 april voeren we door de Bransfield Strait in de richting van de Scotia Sea. De hele dag door zagen we blows van walvissen. We hebben tientallen Gewone Vinvissen, enkele Bultruggen, 1 Noordse Vinvis en 2 Zuidelijke Butskoppen gezien. Spectaculair was dat er enkele Gewone Vinvissen van wel een meter of twintig lang een tijdje meezwommen naast de boeg van het schip, alsof het dolfijnen waren! Ze kwamen daarbij zelfs met hun koppen uit het water en het had er alle schijn van dat ze er lol in hadden. Ander hoogtepunt waren de twee Butskoppen. De Butskop is een tandwalvis met een zandkleurig lichaam en een witte kop met een bol voorhoofd. De vogels vielen weer niet tegen. Hoewel de aantallen van de meeste soorten laag was, was de variatie groot. Talrijkste soort van vandaag was de Antarctic Prion, we zagen er honderden. Daartussen konden we enkele Slender-billed Prions ontdekken. Twee soorten albatrossen, Grey-headed and Light-mantled Sooty gaven acte de présence, net als Cape Petrel, Southern Fulmar, Wilsons Stormvogeltje, Black-bellied Storm Petrel, Blue Petrel, Southern Giant Petrel, Northern Giant Petrel, White-chinned Petrel en Kerguelen Petrel.

Slender-billed Prion Pachyptila belcheri ten zuiden van South Georgia (Marc Guyt/AGAMI)

Slender-billed Prion Pachyptila belcheri ten zuiden van South Georgia (Marc Guyt/AGAMI)

White-chinned Petrel Procellaria aequinoctialis (Laurens Steijn)

Witte gebouwen

Af en toe passeerden we een ijsberg, wat een geweldig natuurfenomeen is dat toch. Vaar je midden op zee, doemt er ineens een enorm wit flatgebouw op. IJsbergen zijn afkomstig van bijvoorbeeld de Larsen Iceshelf en draaien jarenlang rondjes om Antarctica, tot ze gesmolten zijn. Sommige ijsbergen bereiken hoogten van wel 35-40 meter. De golven die er constant tegenaan beuken zorgen voor grote gaten en bogen in de wanden van de ijsberg. Bij elke ijsberg zoeken we ons suf naar Snow Petrels. De Snow Petrel is gebonden aan pakijs. Soms zien we Chinstrap Penguins op de ijsbergen zitten - of eraf glijden, een koddig gezicht. Ook vrijdag 5 april was weer een vaardag op volle zee, met af en toe een ijsberg. De walvissen waren beduidend minder algemeen, maar we zagen toch weer Butskoppen, Dwergvinvissen, Gewone Vinvissen, en een hele grote groep Hourglass Dolphins, wel veertig of vijftig in totaal. De Plancius wijzigde zijn koers om dichtbij de dolfijnen te komen, en met succes. Ze lieten zich fraai zien als ze uit het water sprongen, maar minstens net zo leuk was dat je ze in het kristalheldere water kon zien zwemmen. De Light-mantled Sooty Albatross is wellicht de mooiste albatros. De dagen hiervoor vloog er af en toe een ver langs het schip, maar vandaag was er een die echt even bij de Plancius kwam kijken. Hij draaide een paar rondjes om het schip en vloog een paar meter langs ons. Wat een vogel! Andere albatrossen van vandaag waren Black-browed en Grey-headed Albatross.

IJsberg ten zuiden van South Georgia (Marc Guyt/AGAMI)

Light-manteld Sooty Albatross Phoebetria palpebrata ten zuiden van South Georgia (Marc Guyt/AGAMI)

De eerste Koningspinguïns

De hele dag door zagen we groepjes Chinstrap Penguins op zee en dit leek de enige pinguïnsoort van de dag te worden. Totdat we een tweetal Koningspinguïns zagen. Daar zijn er op South Georgia een heleboel van, maar voor ons was dit de eerste kennismaking met deze prachtige pinguïn. Verder zagen we naast de gebruikelijke “tubenoses” van de laatste tijd de eerste Diving Petrels. Deze minuscule duikstormvogeltjes zijn de equivalent van de Kleine Alk op het noordelijk halfrond. Als ze vliegen lijken ze ook echt op Kleine Alken. Determinatie tot op soortniveau is niet eenvoudig, maar waarschijnlijk zagen we Common en South Georgia Diving Petrel. Deze laatste gaan we zeker meer zien nu we South Georgia naderen. Zaterdag aan het eind van de dag komen we daar aan, is de planning.

Snow Petrel Pagodroma nivea ten zuiden van South Georgia (Marc Guyt/AGAMI)

Ruud van Beusekom

Feedback?