Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog
De Atlantic Odyssey vs. de Pacific Odyssey.
Twee verschillende odysseys, twee verschillende delen van de wereld, twee verschillende schepen, één blog.
Op 21 maart vertrekt Menno van Duijn met een groep van 9 vogelaars vanuit Amsterdam voor zijn reis: de Atlantic Odyssey. Via Buenos Aires naar Ushuaia in het zuiden van Argentinië en vervolgens met het expeditiecruiseschip Plancius via Antarctica, South Georgia, Tristan da Cunha, Sint Helena en Ascension naar Kaapverdië.
Iets later, op 8 april, vertrekt Pieter van der Luit met een groepje van 3 vogelaars voor zijn reis: de Pacific Odyssey. Van Nieuw Zeeland – waar ze ook nog een week zullen vogelen – met het expeditiecruiseschip The Spirit of Enderby naar Norfolk Island, Nieuw Caledonië, de Solomon eilanden (Rennell, Makira, Guadalcanal, Kolombangara), de Caroline Islands (Truk) en Torishima naar Yokohama in Japan.
Pelagic birding op z'n best en twee reizen met veel overeenkomsten (heel veel zeevogels en endemen op kleine eilanden midden in de oceaan), maar ook met veel verschillen (Antarctica vs. de tropen, oost vs. west en bekend vs. onbekend.)
Om en om zullen Menno en Pieter (afgewisseld met gastauteurs) verhalen voor het blog naar Nederland sturen waar Martijn Bot de verhalen op internet zal zetten. Voor het eerst zullen twee verschillende Odysseys tegelijkertijd via één blog te volgen zijn, een heuse wereldprimeur door Inezia Tours!
Van 21 maart (begin van de Atlantic Odyssey) tot 21 mei (einde van de Pacific Odyssey) op de Dutch Birding site:
Atlantic vs. Pacific: twee Odysseys, één blog
Update vanaf de Atlantic Odyssey: Antarctica!
3 april 2013 · Ruud van Beusekom · 7755 × bekeken
Bransfield Strait, Antarctica, 3 april 2013
Het is half vijf in de middag en de Plancius koerst noordoostwaarts door de Bransfield Strait, die de South Shetlands scheidt van het Antarctisch Schiereiland. Het stormt en we mogen het dek niet meer op. Golven van een meter of acht zijn geen uitzondering en beuken ongenadig tegen het schip.
Landing op Antarctica
Gisteren, dinsdag 2 april, bezochten we twee baaien; Cierva Bay en Wilhelmina Bay. Het landschap is adembenemend. Overal hoge pieken met sneeuw en ijs, daartussen massieve gletsjers en op het water ijsbergen en ijsgruis. Het blauw hier is onwaarschijnlijk blauw. ’s Morgens hebben we voet aan wal gezet, op het vasteland van Antarctica, bij Cierva Bay. Vóór de landing zagen we vanuit de Zodiac van heel dichtbij een Bultrug. Bij de landingsplaats groeiden vele soorten korstmossen in allerlei kleuren. Plotseling vloog er een Wilsons Stormvogeltje rond mijn hoofd, die binnen enkele meters van mij vandaan op een rotsricheltje ging zitten. Daarna dook hij een rotspleet in. Geweldig om zo’n zeevogel op het land te zien. Verder waren hier veel Zuidpooljagers, Kelpmeeuwen, Antarctische Sterns en Antarctische Aalscholvers. Op een groot stuk ijs vlak tegen de kant lagen twee meterslange Weddel Seals te slapen.
Subantarctic Skua Catharacta antarctica lonnbergi. Antarctica (Marc Guyt/AGAMI)
Humpback Whale Megaptera novaeangliae (Martijn Verdoes/AGAMI) Orca’s en Bultruggen
De baai had meer verrassingen in petto, want naast Bultruggen, Antarctische Pelsrobben en Dwergvinvissen hield ook een groepje Orca’s hier domicilie. Ze patrouilleerden vlak langs de plekken met pelsrobben, die maar veilig op het land bleven zitten. Soms kwamen de koppen van de orca’s boven zodat je de zwart-wit tekening goed kon zien. De mannetjes hebben een enorme rugvin die als een zwaard uit het water steekt. Het was sowieso een walvissendagje, want ook in Wilhelmina Bay zaten veel Bultruggen, soms in groepjes van drie of vier, die heel op hun gemak op de krill foerageerden. Krill is de verzamelnaam voor meerdere soorten kleine garnaaltjes. De bultruggen staken af en toe hun kop uit het water, maar spectaculair was om te zien hoe ze aan de oppervlakte met hun enorme bek grote hoeveelheden water hapten, waarbij je de roze tong zag. Het water wordt met de tong door de baleinen geperst en de krill wordt opgegeten.
Killer Whales Orcinus orca Antarctica (Marc Guyt/AGAMI) Zuidkaper
Bij het verlaten van Wilhelmina Bay en het binnenvaren van de Bransfield Strait ontdekten we een zeldzame walvis: een Zuidkaper! Deze is te herkennen aan het ontbreken van een rugvin. Zuidkapers hebben veel te lijden gehad van de walvisjacht omdat ze traag en nieuwsgierig zijn. Er zijn er nu nog maar een stuk of 6000 in de hele wereld. ’s Avonds werd ik gewekt door Ruud Schenk, die een Wilsons Stormvogeltje had gevonden op het dek. Door het licht aangetrokken als nachtvlinders komen zeevogels ’s nachts regelmatig op het dek. Vanmorgen vroeg overigens zat ook enige tijd een koereiger op het schip. Die is wel heel erg afgedwaald.
Massatrek van pelsrobben
Vandaag, 3 april 2013, voeren we door de Bransfield Strait, buiten zicht van land. Af en toe was er een ijsberg te zien maar verder alleen maar zee. De hele dag werden we vergezeld door tientallen Kaapse Duiven en Southern Fulmars. Verder af en toe Zuidelijke Reuzenstormvogels en één Noordelijke Reuzenstormvogel. Daarnaast twee soorten albatrossen: Wenkbrauw- en Grijskopalbatrossen. Ook stormvogeltjes (Wilson’s en Black-bellied), Blue Petrels en één Kerguelen Petrel. Op gezette tijden werden weer walvissen gezien, Bultruggen en Gewone Vinvissen. Spectaculair waren de grote aantallen Antarctische Pelsrobben, die in deze tijd met miljoenen van South Georgia naar het Antarctisch Schiereiland trekken. Een van de grootste trekbewegingen ter wereld, maar nagenoeg onbekend.
Antarctic Fur Seal Arctocephalus gazella. Antarctica (Mark Guyt/AGAMI)
Black-bellied Storm Petrel Fregetta tropica. Antarctica (Marc Guyt/AGAMI) Ruud van Beusekom
Discussie
Gebruikers van het forum gaan akkoord met de forumregels.