Dag 27: 22-04-2011 - Killing time

Nadat we Sint Helena hebben verlaten is het twee dagen varen naar
Ascencion. Vol goede moed staan we om zeven uur op de brug. Bij
zonsopgang speuren we hoopvol de horizon af. Het blijft stil, erg stil. Geen Tropicbirds, Noddy's of sterns en dit beeld domineert de dag. Af en toe wordt er een vogel gezien zoals een Bulwer's Petrel, Madeira Storm-petrel en Noordse Stern. Qua vogels zijn de hoogtepunten in de ochtend een hoog opschroevende Kleinste Jager, Bont Stormvogeltje en een Grauwe Pijlstormvogel.

We komen nu echt in de tropenzone: bloedheet, vochtig en benauwd. Dus duik ik voor verkoeling de lounge in waar de airco volle toeren draait. Toch moeten we weer naar buiten want over de intercom wordt `Whale, dead ahead of the ship` geroepen. Snel wordt de camera uit de tas gehaald en de uitkijkpost op de boeg beklommen. Vol spanning kijkt iedereen afwachtend rond tot er een kleine blow, donkere rug met een grotere rugvin opduikt. False Killer Whale, Griend, geen van beide past op dit dier. Bij de volgende keer dat het dier boven komt en de camera ratelt komt er een onmiskenbaar kenmerk in beeld. Een ovale witte vlek op de kop verraadt meteen de soort. Een echte Killer Whale zwemt met het schip mee. Een tweede duikt op en het ship mindert vaart. Vanuit het niets doorklieft een zwart zwaard de golven, the Big Boy has joined the party! Een prachtig mannetje met een enorme rugvin zwemt voorbij en acht Orca's zwemmen rond het schip. Na een kwartier houden ze het voor gezien. De groep van 1 man, 6 vrouwen en een kalf vervolgt hun rooftocht. Het is vrij zeldzaam om Orca's in deze tropische wateren te zien. Na bestudering van de foto's gaat het hier om de Orca's van type A, het type dat wereldwijd voor zou komen.

De rest van de middag wordt er hoopvol uitgekeken naar een evenzo
spectaculaire waarneming, maar het blijft weer stil. Er ontstond nog even grote consternatie toen Simon Cook in het water een groene schaduw
ontdekte en hard "Whale Shark" riep. Een bericht werd omgeroepen en het schip veranderde van koers. We maakten een forse draai naar stuurboord (rechts), en na een rondje kwamen we dicht langs de groene schaduw. Tot verwarring van iedereen werd de schaduw steeds groter, leek om drie dieren te gaan, en werd uiteindelijk gedetermineerd tot onder het wateroppervlak zwevende olievervuiling. Het duurde nog enige tijd tot het tot alle passagiers was doorgedrongen dat het niet om beesten ging.

Samen met de eerste stuurman bestuderen we op de zeekaart waar de reis ons morgen brengt. We krijgen iets meer relief in de diepzeebodem en we zullen in de middag twee onderzeese bergen passeren.

Dag 28: 23-04-2011 - Oorlogsschepen en fregatten.

Een stralend blauwe hemel in de ochtend geeft al aan dat het weer een
zonnige en warme dag wordt. Om zeven uur staan de fanatiekelingen van
het gezelschap al aan dek. We beginnen de ochtend goed met meer vogels dan de dag ervoor dus de stemming zit er al goed in na een White-faced Storm-petrel, Bulwer's Petrel, Cory's Shearwater en een Visdief. Na het ontbijt scoren we even later een voor velen nieuwe soort, een adulte White-tailed Tropicbird vliegt op van het water maar komt jammer genoeg niet naar het schip. De vogel is net uit beeld als er een groep dolfijnen met hoge snelheid van het schip zwemmen. Amper komen ze uit het water, slechts een maal springen er twee hoog genoeg om er iets aan te zien. Ze komen over als kleine tuimelaars met amper tekening wat ons doet vermoeden dat het om Clymene Dolphins gaat. Graham weet wonderbaarlijk genoeg dit moment vast te leggen en aan de hand van zijn foto kunnen we ze als zeker opschrijven, wat zou je tegenwoordig zonder digitale fotografie moeten? Een enkele maal zien we net onder de horizon zien blows van een kleine groep Potvissen, maar ze zaten te ver om iets van de beesten zelf te kunnen zien.

Na de lunch komen we dichter bij de onderzeese bergen en zien we de
eerste tekenen daarvan. Een groep van 20 Vaaltjes, de eersten tijdens
deze trip, vliegen voor het schip langs. Een school van circa 100 Pantropical Spotted Dolphins zwemmen op hoge snelheid bij van ons vandaan. In de namiddag worden op de radar twee grote vlekken zichtbaar. Het blijkt te gaan om groepen vogels die dicht bij elkaar foerageren. De eerste White- en Sooty Terns worden al snel gezien en er komt er een grote groep van meer dan 300 vogels in beeld met daar boven vier grote vogels die als arenden circkelen. Wanneer we de groep naderen kunnen we de Brown Noddy's van de Sooty Terns onderscheiden met daarbij de onmiskenbare White Terns, Noordse Sterns en een (sub)adulte Middelste Jager. De arenden zijn vier Ascencion Frigatebirds, drie vrouwtypen en een adult man die naast het afhandig maken van vis bij de sterns ook meerdere malen een poging doen om de opgeschrokken vliegende vissen in vlucht te pakken, maar deze duiken op het laatste moment de golven in. Een zeer spectaculair gezicht.

Als we de groep achter ons laten zien we even later nog een Masked Booby zich naar de voedselgronden spoeden en hangt er weer als uit het niets een Red-billed Tropic Bird boven het schip. Na enkele rondes te hebben gevlogen vliegt die weerverder en duikt als een gent het water in. Van een afstand is te zien hoe de vogel op het water zit en z'n staart parmantig in de wind wappert.

Dat het soms loont om domweg naar de brekende boeggolven te staren
blijkt meerdere keren deze dag. De eerste waarneming is een Blauwe Haai die van onder het schip vandaan komt, even later gevolgd door een Green Turtle. Vol hoop turen degenen die normaal de horizon af kijken naar beneden, maar er worden alleen maar groepen vliegende vissen gezien die als speelgoedvliegtuigjes over de golven scheren. Na al de enerverende waarnemingen slaat de vermoeidheid toe. Drijvende plastic zakken worden gezien maar genegeerd tot er navraag wordt gedaan bij degenen met meer oceaanervaring. Dat zijn geen plastic zakken maar oorlogsschepen, Portugese Oorlogsschepen. Via de walky-talkies worden direct de waarnemingen uitgewisseld en wanneer er wordt gevraagd hoe ze eruit zien antwoord een nuchtere Brabander (we zullen zijn naam niet noemen): het zijn net paarse condooms....

Menno van Duijn