Allereerst een kleine correctie ten aanzien van de snackbar-locatie in Den Oever. Ga niet bij de molen links, maar juist bij de molen naar rechts. Dan kom je een stuk sneller bij de vette hap!

Net als maandag bij Nederland - Italie was ook vrijdag de interesse voor het voetbal dermate laag, dat ik, samen met Christian en Teun, er de voorkeur aangaf om lekker vogels te gaan kijken op (of in) de Maashorst. Het zal rond een uurtje of 19.30 geweest zijn dat we er arriveerden. Ondanks grondige voorbereiding ;-) vlogen de kwartels ons helaas niet om de oren. (De nachtzwaluwen deden dat overigens wel, maar daarover straks meer!). De kwartel die ons met open armen had moeten ontvangen, liep wel, verscholen in het veld, z'n dagelijkse rondje, maar voelde zich niet genoodzaakt om dat voor onze neus te gaan doen! Een zwarte specht vloog ondertussen geheel vrij in het zich over de akkers heen. Een exemplaar van deze soort hoorden we later tegen een boompje tikken

In het bos was een wielewaal luid zingend aanwezig en ransuilen begonnen al voorzichtig te roepen. Nog met goed licht snapten ook de nachtzwaluwen waarvoor wij er rondliepen. We kregen een geweldige show te zien van deze flapperende verschijningen. Heel in de verte drong af en toe gejuich tot ons door, wat erop duidde dat het met dat voetbal wel goed zat. Om 23.15u was ons feestje over. Ik liet Christian en Teun achter in de Brabantse nacht (en die zijn niet langer dan noodzakelijk). Zelf zette ik koers naar het Noord-Westen.

Zaterdag startte voor mij vroeg, alleen sinds hele lange tijd niet met vogels-kijken. Het waren oma/ opa die de hoogste prioriteit verdienden. Om 13.00 uur "mocht" ik weg en zette weer koers naar Brabant. Anderhalf uur later pikte ik Toy, Teun en Christian op en spoedden we ons naar het Gerendal, te Valkenburg. In het gebied kostte het weinig moeite om de doelsoort te vinden. De orpheusspotvogel waarvoor we waren gekomen liet zich (zij het kort) vrij gemakkelijk zien en zong enkele van zijn bekende strofen. Nadat we uitgebreid gedineerd hadden bij patatzaak Sousberg, gingen we naar een locatie in Epen waar ook en Orpheus had kunnen zitten. Het bleef bij "had kunnen zitten", want deze vogel was inderdaad weg. In het Vijler- en Kerperbos zongen diverse Vuurgoudhanen, een Fluiter, appelvinken en boomruipers. MiBo's lieten zich niet zien of horen! Als afsluiting van deze vogel-middag/ avond brachten we een touristisch bezoekje aan het Vrijthof, te Maastricht. Dit bezoek sloeg snel om in een vogelbezoek, als gevolg van een langs ringelende euro kanarie.

Na wat avontuurlijke omzwervingen door de Zuid Limburgse bossen, opzoek naar amfibieen, belandde iedereen weer veilig thuis. Ikzelf mocht nog even genieten van een nachtelijke file op de A-1, waardoor ik pas rond 01.30 m'n ogen sloot. Dat was van korte duur, want al om 06.15 meldde Toy en Teun zich opgewekt. "We zijn net voorbij Utrecht"..., de volgende dag was begonnen!!

Zondag liepen we in alle vroegte aan de oost zijde van het kennemermeer om een jaarsoort voor Toy en Teun op te zoeken. Allereerst is het het melden waard dat we hier een prachtige windhoos gezien en gefotografeerd hebben. Om 07.00 uur kwam het natuurverschijnsel vanuit zee tussen de Noord en Zuid Pier door. De windhoos kolkte heftig en zocht 'z'n weg naar het water (wat niet lukte). Op een gegeven moment nam ie in kracht af, maar vond toch nog voldoende energie om zich nog 1 keer te vormen. Hierna krimpte de slurf en ging het in de wolken op!

Maandag was ik al bij het kennemermeer geweest, zonder dat het iets had opgeleverd. Dat leidde ertoe dat ik dinsdag naar Zeeland "moest" om een roodmus bij te kunnen schrijven. Om dan vervolgens weer hier te lopen gaf een wat dubbel, maar zeker geen onplezierig gevoel! Ditmaal liep het hier heel anders. Het mag niet eens de naam "zoeken" hebben, want de roodmus zat ons letterlijk toe te juichen. Het beestje vloog wat heen en weer, koos de beste topjes uit en liet zich fraai bekijken. Na 'm goed bestudeerd te hebben lieten we de vogel met rust. Ik ben benieuwd voor hoe lang, want het zou zo maar kunnen zijn dat ik er komende week weer heen gedirigeerd wordt.

Op de Zuidpier viel weinig te beleven. Het aantal Jan van Genten, Drieteenmeeuwen, Alken en Zeekoeten viel enorm tegen (grapje). Het meest opwindend waren twee kanoeten, een bont gekleurringde kleine mantelmeeuw en havenpissenbedden (zo hoor je nog is wat)!

We verplaatsten ons naar de Kinseldam (Amsterdam). Opvallend genoeg zagen we hier opnieuw een windhoos die we ook weer hebben kunnen vastleggen. DItmaal was ie een stuk slanker qua vorm en minder krachtig, maar niet minder spectaculair. Langs de Kinseldam hebben we ons vervolgens twee uur vermaakt met de diverse zwartkopmeeuwen die langs je heen scheren.

Rond 14.30 kwam ik thuis. Het was echter te mooi weer om binnen te zitten. Met een vriend ben ik vervolgen naar de Ouderkerkerplas gegaan (Amstelveen/ Ouderkerk) om te kijken naar... niets (een  goed gesprek kan soms ook best verhelderend zijn)!